Een Hollandse dag?!
Blijf op de hoogte en volg Familie
02 November 2012 | Nederland, Noordwijk-Binnen
Om half 3 stond onze oudste zoon naast ons bed omdat hij niet kon slapen vanwege de regen. Kruip er maar in vent, slaap maar verder bij ons! Een uur later stond Luan in onze kamer en kroop ook in bed dicht tegen mij aan. Wat een rijk moment om zo met elkaar in 1 bed te liggen. Twee knappe zonen die de veiligheid van hun ouders opzoeken. En o wat wilde we die maar al te graag geven. Ondanks dit is Lo toch maar naar boven gegaan want met z'n vieren in ons bed is wel iets te veel (lees krap)! Om half 7 waren we weer klaar wakker; uitslapen zat er dus niet echt bij. Zou dit nog naweeën zijn van een jetlag?? Laten we het daar maar op houden dan hebben we tenminste een goed excuus. Na een heerlijk ontbijt (pap, cruesli en een smoothie) met z'n vieren hebben de mannen lekker gespeeld met elkaar, alleen of met ons. Het was een heerlijk relaxed dagje waar we allemaal van genoten. Tijdens de lunch heeft hij een boterham met pasta op en genoot hij van de oma soep (Hollandse zelfgemaakte tomatensoep!).
Tussen half 12 en 13.00 uur zou de huisarts langs komen, maar helaas om half 2 was ze er nog niet. Na een telefoontje hoorde we dat ze tussen 14.00 en 15.00 uur zou komen.
Luan begon al aardig moe te worden en het kostte dan ook wel even moeite om hem wakker te houden. Rond kwart over 3 was de huisarts er en na een kort gesprekje heeft ze Luan bekeken. Dit vond hij niet echt heel erg leuk en dat kan ik ook wel begrijpen. Een vreemde vrouw die in je oren gaat kijken, aan je gaat zitten, met 1 of ander ding op je borst en rug gaat luisteren. Gelaten veilig bij mama op schoot, liet hij alles toe. Conclusie van dit onderzoek; 1 oortje ziet er wat geïrriteerd uit, lichte verkoudheid (advies neusdruppeltjes), en de plekken op zijn been is eczeem (advies 2 soorten zalf gebruiken 2x per dag). Verder geen opvallendheden en ze zal een brief schrijven voor de kinderarts. Vanuit de kinderarts zullen we verder doorverwezen worden naar en kinderorthopeed voor zijn handjes en voetjes.
Na dit bezoek zouden we gaan splitsen. Luan en ik samen even wandelen en Lo en Timo koffers opruimen, katapult maken en boodschappen doen. Echter vond Luan dit geen goed idee en begon te roepen en te huilen om papa en Timo. Snel maar Lo gebeld dat ze terug moesten komen en toen bovenstaande zaken maar met z’n vieren gedaan. In opa en oma’s huis ging hij meteen op ontdekking. Eerste helemaal naar boven en zolder ontdekt, daarna de verdieping eronder en toen naar de laagste verdieping de kelder. Vrolijk stapte hij rond en al zingend liepen we nog de polonaise in de huiskamer (oeps hopelijk vinden opa en oma dit niet erg!). Grappig vond hij het om de foto’s in de keuken te zien en in de huiskamer. Met een grote glimlach wees hij ze aan; wat is het toch een mooi manneke!
Na deze ontdekkingsreis in huis zijn we boodschappen gaan doen bij de AH en hielp hij goed met wat we wel en niet moesten kopen. Verder liet hij de AH horen hoe hard hij wel niet kon gillen en roepen. En dan heel veel lol hebben,als mama zei dat ik zachtjes moest doen! Mmmmmm hij begint zich al aardig thuis te voelen in ons kikkerlandje!
Thuis hebben we, hoe Hollands kan het, de bekende SuperDierenplaatjes in de boeken gedaan met elkaar. Het avondeten was ook lekker Hollands maar wat genoot hij ervan; patatjes met mayo en curry! Nog even spelen na het eten en daarna was het de hoogste tijd voor bed. Hij maakte mij goed duidelijk dat ik bij hem moest komen liggen en dat heb ik dan ook gedaan. Na een welterusten en een kusje en een spontaan “ik hou van jou” viel hij al heel snel in slaap.
Wat zijn wij toch ongelofelijk trots op hoe hij zichzelf staande houd op dit moment, kan genieten van alle dingen, lol en plezier maakt maar ook tranen laat zien en zich dan laat troosten.
Tussen half 12 en 13.00 uur zou de huisarts langs komen, maar helaas om half 2 was ze er nog niet. Na een telefoontje hoorde we dat ze tussen 14.00 en 15.00 uur zou komen.
Luan begon al aardig moe te worden en het kostte dan ook wel even moeite om hem wakker te houden. Rond kwart over 3 was de huisarts er en na een kort gesprekje heeft ze Luan bekeken. Dit vond hij niet echt heel erg leuk en dat kan ik ook wel begrijpen. Een vreemde vrouw die in je oren gaat kijken, aan je gaat zitten, met 1 of ander ding op je borst en rug gaat luisteren. Gelaten veilig bij mama op schoot, liet hij alles toe. Conclusie van dit onderzoek; 1 oortje ziet er wat geïrriteerd uit, lichte verkoudheid (advies neusdruppeltjes), en de plekken op zijn been is eczeem (advies 2 soorten zalf gebruiken 2x per dag). Verder geen opvallendheden en ze zal een brief schrijven voor de kinderarts. Vanuit de kinderarts zullen we verder doorverwezen worden naar en kinderorthopeed voor zijn handjes en voetjes.
Na dit bezoek zouden we gaan splitsen. Luan en ik samen even wandelen en Lo en Timo koffers opruimen, katapult maken en boodschappen doen. Echter vond Luan dit geen goed idee en begon te roepen en te huilen om papa en Timo. Snel maar Lo gebeld dat ze terug moesten komen en toen bovenstaande zaken maar met z’n vieren gedaan. In opa en oma’s huis ging hij meteen op ontdekking. Eerste helemaal naar boven en zolder ontdekt, daarna de verdieping eronder en toen naar de laagste verdieping de kelder. Vrolijk stapte hij rond en al zingend liepen we nog de polonaise in de huiskamer (oeps hopelijk vinden opa en oma dit niet erg!). Grappig vond hij het om de foto’s in de keuken te zien en in de huiskamer. Met een grote glimlach wees hij ze aan; wat is het toch een mooi manneke!
Na deze ontdekkingsreis in huis zijn we boodschappen gaan doen bij de AH en hielp hij goed met wat we wel en niet moesten kopen. Verder liet hij de AH horen hoe hard hij wel niet kon gillen en roepen. En dan heel veel lol hebben,als mama zei dat ik zachtjes moest doen! Mmmmmm hij begint zich al aardig thuis te voelen in ons kikkerlandje!
Thuis hebben we, hoe Hollands kan het, de bekende SuperDierenplaatjes in de boeken gedaan met elkaar. Het avondeten was ook lekker Hollands maar wat genoot hij ervan; patatjes met mayo en curry! Nog even spelen na het eten en daarna was het de hoogste tijd voor bed. Hij maakte mij goed duidelijk dat ik bij hem moest komen liggen en dat heb ik dan ook gedaan. Na een welterusten en een kusje en een spontaan “ik hou van jou” viel hij al heel snel in slaap.
Wat zijn wij toch ongelofelijk trots op hoe hij zichzelf staande houd op dit moment, kan genieten van alle dingen, lol en plezier maakt maar ook tranen laat zien en zich dan laat troosten.
-
03 November 2012 - 00:10
Teun:
Lo en Danielle
Welkom thuis en veel geluk met jullie vieren, nu gaat het dagelijks leven echt beginnen het opvoeden enz. maar de liefde is er tov Luan jullie en Timo en dan moet het lukken.
Heel veel geluk voor jullie Teun -
03 November 2012 - 10:05
Marjon:
Hoi, hoi,
Genieten van de gewone dagelijkse dingen, super. Althans voor ons zijn al die dingen zo gewoon. Voor Luan zal er een wereld voor hem open gaan. Fijn om te lezen dat de mannen zo lekker met elkaar kunnen spelen. Goh, wat herkenbaar de soepballen naast het bord, bij ons gaat het precies zo. Er werd bij mij thuis al gereageerd toen ze het zagen met: he mam, dat doe ik ook he? Goh, wat voelt Luan al feilloos aan als jullie iets niet met z'n vieren gaan ondernemen. Nou Timo, volgens mij gaat Luan het echt niet leuk vinden als jij maandag weer naar school gaat. Hoe moet dat nou? Maar wat heerlijk dat Luan al zo doorheeft dat jullie bij hem horen. Prachtig de foto dat jullie met elkaar de superdierenplaatjes aan het uitzoeken zijn, alsof het nooit anders is geweest. Neem vooral de tijd voor elkaar en geniet......
Liefs Marjon -
03 November 2012 - 10:49
Beulah:
Wat blijft het leuk om te lezen hoe de dagen nu verlopen. Tessa komt vaak erbij en ik vertel dan wat jullie weer hebben meegemaakt. Ook worden de foto's rustig bekeken.
Ze vertelde mij dat ze later heel veel kinderen uit andere landen gaat halen die in een kindertehuis wonen. Hihi, dat geeft toch aan dat ze onder de indruk is, ze is blij voor Luan dat hij nu een echt huis heeft met een eigen papa en mama en een echte broer. Lief he!
XX Beulah -
03 November 2012 - 11:51
Lia:
Wat heerlijk herkenbaar allemaal ..... met z'n 4-ren in bed is inderdaad krap. Geniet er maar van, want bij mij is het al heeeel lang geleden. Als de kleintjes groot worden, dan kruipen ze niet meer bij je hahaha.
Ook erg leuk om te lezen over de oudste en de jongste zoon, hoe geaccepteerd kan Luan inmiddels al zijn!
En dan ook nog Hollandse soep met een boerenbont bord en het koppie van een genietend mannetje, wat hoort hij er al bij. Heeft hij de ballen later ook nog opgegeten? Gehaktballetjes eten is toch het lekkerste van de tomatensoep, zou je denken. Anders heeft Timo geluk en zijn er wat extra balletjes voor hem ;-).
Fijn dat we zo mee mogen genieten met jullie.
x Lia
-
03 November 2012 - 12:40
Tamara:
welkom terug! Wat leuk dat jullie in NL ook nog het dagboek bijhouden :-)
Lekker om met de alledaagse dingen bezig zijn, zo te lezen draait Luan goed mee met de huis,tuin en keuken (lees: eten) activiteiten.. Hihi!
Xx -
03 November 2012 - 20:55
Christine:
Hey hallo,
Ik zal de dierplaatjes van AH voor jullie bewaren, stom van mij dat ik dat nu niet eerder had gedaan.
Wat grappig dat Luan het hele huis van zijn Oma en Opa Slof heeft bekeken en dat hij zijn foto's heeft zien hangen. Timo en Luan kunnen zich er vast prima vermaken samen. Die polonayse om de tafel, ach...Opa en Oma doen niet anders joh...is bij ons best normaal..niet dan??
Tot van de week! Heb er zin in om langs te komen!
Groetjes Christine -
04 November 2012 - 11:14
Nynke Anna:
Heerlijk he om weer lekker thuis te zijn! Maar owwww we missen jullie wel hoor! Knuffel voor Timo en Luan!
Liefs van ons. -
04 November 2012 - 11:44
Tineke:
Welkom thuis!! Zo te zien is Luan al aardig ingeburgerd. Mooi om te lezen als het gezinnetje zich spiltst dat Luan dat maar niks vindt. Zo zie je dat hij echt aan jullie alle drie gaat hechten. Geniet veel van elkaar.
Liefs Tinus -
04 November 2012 - 13:32
Petra B:
Hey Hallo.
Heerlijk om te lezen dat het allemaal lekker gaat, er zal zo af en toe best moeilijke momenten zijn. Maar met elkaar komen jullie er wel... en die ballen in de soep is een kwestie van tijd dan vind hij ze vast heerlijk! Fijn he gewoon de normale dagelijkse dingen in het leven te ondernemen met elkaar? Veel plezier met alles.
liefs Petra B -
04 November 2012 - 14:31
Tian Berg:
Wat bijzonder en ook ontroerend om te lezen hoe goed Luan het doet. Dat hij zichzelf al zo durft te laten zien en zich openstelt voor de liefde en veiligheid die jullie bieden. Wat een wonderlijke flexibiliteit hebben onze kinderen van ver, wat een kanjer!
Lieve groet,
Annerieke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
