Je eerste schooldag

10 over 8 en hij ligt eindelijk rustig naast me in zijn bedje na een huilbui van een uur. Wat een verdriet had het manneke dat begon om wat waterdruppels aan een hangertje. Hij had er twee maar 1 was er kwijt. Maar uiteindelijk kwam er ook veel verwerkingstranen uit. En ach, dat is ook niet zo gek na al die indrukken weer van de afgelopen dagen. Zo’n eerste schooldag is ook niet niks hoor! Ik ben er zelf ook moe van! Ook dit keer ging het verdriet weer door merg en been bij me en had ik het liefst even meegehuild maar ja ik weet dat hij daar niks mee kan en alleen maar meer overstuur van kan raken. Ook nu kan ik mijn tranen nog niet laten gaan want hij gluurt nog stiekem naar me terwijl ik dit aan het tikken ben……..

Maar terug naar de dag van vandaag die prachtig begon; nl. Je eerste schooldag! Om kwart voor 7 heb ik je wakker moeten maken. Dit ging niet heel gemakkelijk want zelfs op schoot sliep je verder. Na een paar minuten probeerde je je ogen open te doen en dat lukte beter toen je Timo hoorde praten. Toen Timo voorstelde om je te helpen bij het aankleden was je snel je bed uit. Met de hulp van Timo kleedde je aan en samen gingen jullie naar beneden waar jullie lekker gingen ontbijten. Ondertussen douchte mama zich en kleedde zich aan en toen ze beneden kwam, zaten beide mannen al lekker te eten. Na het eten de haren, tanden poetsen en een lap over het gezicht en klaar voor vertrek. Maar het was nog iets te vroeg.

Dus nog even spelen en toen snel klaar maken om naar school te gaan. Nog even een foto van de twee mannen (zie onder) en toen was het toch echt zo ver. Wat een zin had hij erin. Hier had hij zo lang naar uitgekeken en de nachtjes voor af afgeteld. Bij school, eenmaal uit de auto, liep hij met zijn mooie rugtas het plein op. Hij kletste er vrolijk op los terwijl ik even slikte en mezelf streng toesprak. Ja het is niet niks om je manneke de eerste schooldag te laten ervaren! Gelukkig was ik deze ochtend nog bij hem; dus het echte loslaten kon ik nog even voor me uitschuiven.

Nadat we je jas in de luizenzak gedaan hadden, gingen we de klas in. Jij wilde gelijk spelen maar ja dat was niet de bedoeling, dat was wel even lastig. We startten nl. in de kring en ik denk dat je school even gekoppeld heb aan spelen. We kozen een boekje uit de bak en bekeken de plaatjes. Toen het tijd was om te beginnen, kroop je bijna in me en het liefst was je op schoot gekropen, maar dat hebben we maar niet gedaan. Bijna een uur zaten we in de kring en je hield het vol al was er een moment dat ik dacht van nu ben je het zat en komen de tranen. Maar ik kon je weer afleiden. Na de kring gingen we buiten spelen en jij vermaakte je met hulp van mama op een driewieler. Brrr het was wel koud hoor!!!! We gingen ook nog even kijken bij de sloot die bevroren was, de eendjes die op het ijs liepen en de vogeltjes die eten zochten. Ik had niet echt het idee dat je hier iets van begreep en het enige wat je tegen me zei was “koud” en dat zag ik aan je want je was aan het klapperen met je tanden.

Gelukkig gingen we snel weer naar binnen waar we tijden het pauzehapje naar Koekeloere keken waarin onder andere Moffel ging schaatsen, viel en met de ambulance naar het ziekenhuis ging. In de auto vertelde je mij het hele verhaal na en thuis kregen papa en Timo dezelfde versie te horen. Gelukkig konden we thuis het filmpje laten zien zodat papa en Timo begrepen wat je probeerde uit te leggen! Na Koekeloere werden er nog een 2 tal Engelse versjes gezongen en een liedje over de sneeuw. Ja, je leest het goed Engelse versjes. Op school krijgt hij namelijk Engels spelenderwijs aangeboden. En ja, ik hoor menig het al denken hij spreekt nog niet eens volledig Nederlands! Dat dacht ik ook maar het is onderdeel van het schoolprogramma en met die Nederlandse taal komt het echt wel goed hoor. Als je hoort hoeveel woordjes en zinnen hij al spreekt en begrijpt dan maak ik me daar maar niet te druk om.

Na de liedjes was het eindelijk tijd voor Luan om te spelen. Na een korte plasstop, waarbij ik wel mee moest maar hij bijna alles geheel zelfstandig deed, ging hij spelen in de favoriete hoek. Lekker kokkerellen en spelen met de poppen. Hij had het reuze naar zijn zin en ik kon even de klas uit nadat ik dit tegen hem gezegd had. En toen was het zo maar opeens tijd om op te ruimen en om naar huis te gaan. En hier had hij helemaal geen zin in. Hij wilde nog spelen! En ja geef hem eens ongelijk; wil je spelen en mag je eindelijk spelen dan moet je na ongeveer 20 minuten alweer stoppen!!

We konden terug kijken op een eerste geslaagde ochtend waarbij je lekker de kat uit de boom keek, weinig zei maar wel alles in je opnam en soms heel soms al stiekem mee deed met zingen of een gebaar bij een liedje. Mama was reuze trots op je! Eenmaal in de auto kletste je er vrolijk op los en vertelde je wat je allemaal gedaan had met hulp van mij. Snel even boodschappen gedaan en daarna lekker naar huis om te eten. Moe was je wel van alle nieuwe indrukken want je viel bijna in slaap boven je boterham. Regelmatig legde je ook even je hoofd op de tafel, maar je bleef toch wakker.
Na het eten keken we samen nog een keer na het filmpje van Koekeloere, de liedjes van de Little Monkeys, Little ducks en het liedje over de sneeuw. Je genoot zichtbaar! Al snel was het weer tijd om Timo te halen. In de auto viel je bijna in slaap maar zodra je oogjes dicht vielen, deed je ze snel weer open! Op de terugweg zorgde Timo er wel voor dat ze open bleven. Thuis moest natuurlijk Timo het filmpje zien en daarna heb je heerlijk gespeeld met je speelgoed. Althans spelen?! Het leek ook wel verzamelen want toen ik stond te koken heb je zo’n beetje een groot gedeelte van je speelgoed in de tassen en manden gestopt die je kon vinden en aan en op de buggy van de pop gehangen. En dit alles stond naast je terwijl je al zittend op de bank een Dora boekje zat te lezen. Met een grote glimlach keek je mij aan toen ik de kamer inliep! Toen het tijd was om op te ruimen deden we dit samen. Bij het eten genoot je van de prei schotel en het toetje. Na het eten nog even papa het filmpje laten zien en dansen met Timo en toen was het de hoogste tijd om te gaan slapen.

En ja na het tanden poetsen kwamen de tranen en die bleven maar stromen. Wat een verdriet had hij, maar dat hebben jullie hierboven al kunnen lezen. Gelukkig viel hij na 10 minuten in slaap en ligt hij nu in dromenland moe van het huilen………