Stap voor stap
Blijf op de hoogte en volg Familie
04 Februari 2014 | Nederland, Noordwijk-Binnen
Vorig jaar op deze dag ging jij helemaal alleen naar school en bleek dat ik zelfs bij het overblijven overbodig was. En nu nu weten we niet beter dan dat jij al weer vele stappen zonder papa en mama zet. Zonder dat we naast je staan of dicht in je buurt staan. Bijzonder was het toen je voor het eerst alleen in de klas zat, helemaal alleen naar school ging en alleen naar de overblijf ging. Loslaten ik schreef er al eerder over een ingewikkeld proces.
En zo was vorige week woensdag ook zo’n moment toen papa in de middag even bij mama op het werk was. Ik vroeg verbaasd waar je was en hoorde toen dat je aan het spelen was bij een kindje uit de klas. Wauw dacht ik en o jee als dat maar goed gaat. Loslaten Daan dacht ik toen en denk aan hoe hij het vindt om deze stap te zetten. Duizend en een vragen schoten weer door mijn hoofd en ik vroeg Lo zijn oren van zijn hoofd: heb je dat doorgegeven, en dat en dat, etc. De blik van Lo zei mij meer dan genoeg en ik dacht weer loslaten…….. Maar wat is dat toch moeilijk en wat wil ik hem dan graag beschermen.
Beschermen; een automatisme dat in ouders zit en wat volgens mij ook weer onlosmakelijk verbonden is met loslaten en vertrouwen. En ja toen ik zijn koppie zag toen ik die middag vroeg hoe het geweest was bij ….. straalde hij van oor tot oor en vertelde hij mij tot in de kleinste details wat hij allemaal gedaan had en op had. Heerlijk en zo genieten! En ach waar had ik mij druk om gemaakt!
Onze kleine man maakt zo heel veel stappen vooruit in zijn jonge leventje bij ons. Elke dag leert hij weer bij en wordt hij wijzer en wijzer. Hij is nieuwsgierig, leergierig en wil alles weten en horen. Maar begrijpen doet hij nog niet alles en het lukt het ook nog niet altijd om dat te vertellen wat hij wil. Maar wat een doorzetter is hij; hij blijft proberen en geeft ook niet op.
Zo kan hij bijvoorbeeld bij het zwemmen al drijven op zijn rug zonder hulpmiddelen wel 12 tellen lang en lukt het steeds beter om uit het water te klimmen. Elke keer leert hij weer bij en zie je dat hij datgene toepast wat hij die keer daarvoor geleerd heeft. Ook op school maakt hij grote stappen vooruit. En natuurlijk gaat dat met extra hulp maar ook daar geniet hij weer van. Vorige week hebben we ook de goedkeuring binnen gekregen voor een rugzakje in de klas wat maakt dat de juffen o.a. extra ondersteuning krijgen. Ook het revalidatiecentrum werkt in positieve zin mee. De fysiotherapeute wil langs komen op school om mee te kijken bij de gym en de logopediste wil graag contact met de juffen voor de taal- en spraakontwikkeling. Zoveel mensen die met zoveel liefde zich inzetten voor onze kleine vent doet ons heel veel goed.
Zoveel lieve mensen om hem heen die hem stap voor stap verder helpen op zijn eigen weg!
En zo was vorige week woensdag ook zo’n moment toen papa in de middag even bij mama op het werk was. Ik vroeg verbaasd waar je was en hoorde toen dat je aan het spelen was bij een kindje uit de klas. Wauw dacht ik en o jee als dat maar goed gaat. Loslaten Daan dacht ik toen en denk aan hoe hij het vindt om deze stap te zetten. Duizend en een vragen schoten weer door mijn hoofd en ik vroeg Lo zijn oren van zijn hoofd: heb je dat doorgegeven, en dat en dat, etc. De blik van Lo zei mij meer dan genoeg en ik dacht weer loslaten…….. Maar wat is dat toch moeilijk en wat wil ik hem dan graag beschermen.
Beschermen; een automatisme dat in ouders zit en wat volgens mij ook weer onlosmakelijk verbonden is met loslaten en vertrouwen. En ja toen ik zijn koppie zag toen ik die middag vroeg hoe het geweest was bij ….. straalde hij van oor tot oor en vertelde hij mij tot in de kleinste details wat hij allemaal gedaan had en op had. Heerlijk en zo genieten! En ach waar had ik mij druk om gemaakt!
Onze kleine man maakt zo heel veel stappen vooruit in zijn jonge leventje bij ons. Elke dag leert hij weer bij en wordt hij wijzer en wijzer. Hij is nieuwsgierig, leergierig en wil alles weten en horen. Maar begrijpen doet hij nog niet alles en het lukt het ook nog niet altijd om dat te vertellen wat hij wil. Maar wat een doorzetter is hij; hij blijft proberen en geeft ook niet op.
Zo kan hij bijvoorbeeld bij het zwemmen al drijven op zijn rug zonder hulpmiddelen wel 12 tellen lang en lukt het steeds beter om uit het water te klimmen. Elke keer leert hij weer bij en zie je dat hij datgene toepast wat hij die keer daarvoor geleerd heeft. Ook op school maakt hij grote stappen vooruit. En natuurlijk gaat dat met extra hulp maar ook daar geniet hij weer van. Vorige week hebben we ook de goedkeuring binnen gekregen voor een rugzakje in de klas wat maakt dat de juffen o.a. extra ondersteuning krijgen. Ook het revalidatiecentrum werkt in positieve zin mee. De fysiotherapeute wil langs komen op school om mee te kijken bij de gym en de logopediste wil graag contact met de juffen voor de taal- en spraakontwikkeling. Zoveel mensen die met zoveel liefde zich inzetten voor onze kleine vent doet ons heel veel goed.
Zoveel lieve mensen om hem heen die hem stap voor stap verder helpen op zijn eigen weg!
-
04 Februari 2014 - 20:48
Marjon:
Luan durft die stappen te zetten omdat hij zich zo veilig voelt. Veiligheid en vertrouwen zijn de basis om je te durven ontwikkelen. Wetend dat hij altijd op jullie kan terug vallen en hij altijd jullie reikende hand kan vastpakken. En wat een heerlijk gevoel dat jullie er niet alleen voor staan, maar dat er zoveel mensen bereid zijn zich in te zetten voor jullie mannetje.
Stap voor stap.......maar jullie komen er wel, zeker weten!
Liefs Marjon -
05 Februari 2014 - 10:15
Maja:
Door het leven
ingegeven,
Doe ik alles,
Stap, voor, stap...
Blijf zo nu en dan
eens even zweven
maar, pak rap.
Met groot gemak,
de draad op.
Om het even...
Wat richting aan te geven
en mijzelf er op betrap.
Dat van alles mij is bijgebleven...
Ik het eigenlijk,
nog steeds niet allemaal snap.
Maar stap voor stap
Met mijn doorzettingsvermogen
en eigen wil.
Ga ik gewoon door en sta niet stil
xxx Maja -
08 Juni 2015 - 16:42
Onkruyd:
Mooi Maja! Alleen de laatste strofe is iets minder:P
Maar het eerste deel is precies zoals ik het geschreven heb.
Niet echt netjes om de echte schrijver er niet bij te noemen...
Maar stap voor stap, met jou doorzettingsvermogen en eigen wil..
Schrijf je ooit nog wel iets eigens :D
In ieder geval bedankt voor het lezen en ik ben blij dat je het mooi vind!
Groetjes Onkruyd
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
