Slapen, slapen en slapen

Vannacht heb je heerlijk geslapen en om kwart voor 7 moest ik je wakker maken. Dit heeft dan ook echt even de tijd nodige. In eerste instantie slaap je verder op mijn schoot en als ik je wat rechter op zet begin je te knijpen met je oogjes en langzaam (lees echt heeeeeel langzaam) gaan je oogjes dan open. Pas als ze echt helemaal open zijn en ik het toverwoord school noem, spring je van mijn schoot en is er actie. Je zegt dan nog niet heel veel, maar als we bij het aankleden beland zijn klets je er vrolijk op los. Nadat alle ochtendrituelen achter de rug zijn en we op school belangd zijn, huppel je op jouw manier vrolijk naar binnen. Heerlijk om te zien dat je het zo naar je zin hebt op school. Op school krijg je al de nodige vriendenboekje a4 tjes terug. Geweldig dat zoveel papa’s en mama’s dit zo snel met hun kind hebben ingevuld! In de klas lezen we nog en boekje en daarna is het tijd voor mama om te gaan. Vrolijk zeg je me gedag en als mama 20 minuten later de school uit loopt langs jou klas zwaai je nog even vrolijk naar me. Wat nou lastig om naar huis te gaan; heerlijk toch als je ziet dat je kind het zo naar zijn zin heeft!

Om half 1 kom je vrolijk huppelend de klas uit en krijg mama te horen dat je een goede ochtend achter de rug had. Juf vertelde dat je samen met een klasgenootje (meisje) hand in had liep. Het was geweldig om te zien en thuis las mama dat je straalde en dat de juf zo op- zijn tijd een knuffel van je krijgt! Wat doe je het toch TOP manneke; elke dag verbaas ik mij er weer over. Zo heerlijk om te weten dat je het zo naar je zin hebt!

Zo ook verbaas ik mij over het slapen. Zo was er een tijd dat ik lang bij je bedje zat of in de kamer zat totdat je in slaap viel. Ik weet nog de avonden dat ik probeerde weg te sluipen omdat ik dacht dat je sliep en dat bleek dat dit niet zo was. We konden dan weer helemaal van vooraf aan beginnen. Ik weet ook nog de nachten dat je uit je bedje kwam en tussen ons in kroop. Ik weet ook nog dat ik elke avond probeerde om je bij Knorretje te laten slapen, maar elke keer was het “nee, bij mama slapen”. Uiteindelijk hebben we op 28 december het ledikantje op onze kamer neergezet en ben je ongeveer vanaf die tijd daarin gaan slapen. Je werd ’s nachts soms nog wakker maar vaak viel je snel weer in slaap met jouw hand in de mijne of al door een hand over je bol en wat geruststellende woorden.

De verandering begon op 27 januari ’s avonds. Ik ging nog even mijn Ipad beneden halen en zei dat tegen jou. Ik probeerde de tijd te rekken beneden en toen ik boven kwam, sliep je. Sinds die avond zat ik niet meer naast je bed of in je kamer. Maar rommelde ik wat boven voordat ik naar beneden ging. En elke avond ging dat goed en sliep je snel in.

Op 1 februari had mama het goede idee om Mickey Mouse stickers te plakken boven je bed. Je ben enorme fan van Mickey dus ik dacht dit moet goed gaan. En ja hoor, sinds die avond slaap je op je eigen slaapkamer. Zo knap van je. Elke ochtend plakken we samen een stickertje op en geef ik je twee dikke duimen en een “goed zo Luan”. Mocht ik het vergeten dan herinner jij mij er wel aan!

En ja toen waren daar de ochtenden waarin je vrolijk onze kamer binnen kwam wandelen als je wakker was. Ook hier maakte mama samen met jou een afspraakje over en vanaf die dag roep je trouw elke ochtend als je wakker bent “mama/papa, Luan/ben wakker!”

Ik vind het echt verbazingwekkend om te zien hoe snel je dit soort zaken oppakt en je eigen maakt. Ik ben benieuwd hoe dat over een paar dagen gaat als we een weekje op vakantie gaan. Een andere omgeving, een ander bed, een andere slaapkamer maar wel samen met je broer op een kamer. En natuurlijk gaat Mickey en al die andere bedvrienden met je mee. Ik heb er vertrouwen in dat dit helemaal goed gaat komen en dat we een heerlijke tijd met elkaar gaan hebben. Eenmaal straks weer thuis zien we wel weer hoe het gaat.

Vanmiddag heb ik je voorbereid op de vakantie. Samen filmpje gekeken op you tube van het zwembad, het huisje, het park, etc. Je zwembroek heb je gisteren al gepast en vanmiddag arriveerde jouw Mickey Mouse zwemband. Even passen en ja hoor je straalde erbij en je wilde hem al in de auto leggen. Toen ik hem liet leeglopen zei je: “neeeeee mama, niet kapot maken!” Toen ik uitlegde dat hij niet kapot ging maar kleiner werd gemaakt zodat hij in de tas pakt zei je “ooooooooooooooooo, sorry, mama!”
Ik heb zo’n zin om samen met mijn mannen een week lang te gaan genieten in Het Vennebos in Brabant. Lekker weer even met elkaar op een klein aantal vierkante meters. Geen telefoon, geen andere, gewoon wij met z’n vieren. Een weekje samen om een bijzondere periode straks af te sluiten en om maandag de 25e februari te gaan starten aan een nieuwe periode. Een periode waarin zowel papa als mama weer aan het werk zijn! Maar zo ver is het nog langggggggggggggg niet!!