4 kronen!

Ja, jullie lezen het goed 4 kronen. Daar kan onze nieuwe Koning niet aan tippen. Oké, die van hem is goud maar die van Luan zijn zilverkleurig en het zijn er 4!! En daarnaast krijgt hij in 12 tanden nog vullingen. Vandaag was het bezoek aan de anesthesist bij de kindertandarts.

Sinds weken klink vanochtend rond half 7 jouw stemmetjes door de slaapkamer “mama, ben wakker!” papa haalde je uit bed en bij mama knuffelde je nog een poosje totdat Timo klaar was onder de douche. Wat een heerlijk moment jouw warme lijfje dicht tegen mij aan, kleine kusjes over en weer en dan die glimlach om jouw mond. Ik smolt helemaal weg en dacht was zijn dit toch bijzondere momenten en wat ben je toch een bijzonder mooi kind! Vanaf dag 1 werden we beladen met kusjes en toen nog kleine knuffeltjes en dat is altijd zo gebleven. De knuffels zijn nu groter en intenser maar zo uit het diepst van jouw en ons hart! Wat een liefde, wat een warmte, wat een geluk, wat een intens warm en mooi gevoel en wat een dankbaarheid dat jij bij ons bent gekomen!

Nadat Timo klaar was, heb jij heerlijk gedoucht. Mama heeft je geholpen met aankleden en daarna heb je lekker beneden gegeten. Papa bracht Timo naar school en een 20 tal minuten later reden wij in de auto richting de kindertandarts. Je zou een lichamelijke check bij de anesthesist hebben voor je behandeling. Eenmaal daar ging je ontspannen mee en lekker aan het spelen in de wachtkamer. Althans je kunt je de vraag stellen of het spelen was, het was namelijk meer het reorganiseren van de wachtkamer. De krukjes en stoeltjes wilden je allemaal bij elkaar zetten en stapelen, maar dat vonden wij niet een dergelijk goed plan maar we waren toen al snel aan de beurt. In de praktijk werken allemaal jonge dames maar de anesthesist is was toch wat ouder. Hij deed zijn best en was vriendelijk maar ook wel wat verstrooid. Jij had het echter prima naar je zin en voelde je zeer op je gemak. Nadat papa en mama wat vragen beantwoord hadden en de namen van de behandelde artsen hadden doorgegeven werd je gewogen en naar je hart geluisterd. Verder keek hij in welke arm/hand hij beste de prik kon geven voor het infuus voor de narcose. Uiteindelijk werd dit je linker handje. Hij gaf ons zalf die we op de dag van je behandeling een uur van te voren op je handje moeten doen. Als het goed is verdoofd het de huid en voel je de prik amper. In principe was alles oké, nu alleen hopen dat dr. Niks toestemming geeft voor de narcose maar wij hadden het volste vertrouwen daarin. De anesthesist echter wel want hij had eerder een weigering van dr. Niks zijn kant gehad zonder reden. Ach, ja we konden het alleen maar uit handen geven en afwachten. Nu is het afwachten wanneer we de datum door krijgen en hij zijn behandeling mag ondergaan. Wij zijn er klaar voor!

Na een kwartiertje stonden we weer buiten en heb ik je naar school gebracht. De juf was aan het lezen dus stilletjes heb ik je op de stoel gezet en ben ik weg geslopen. Aan het eind van de dag hoorde ik dat je een prima dagje gehad had en in de middag genoten had van de muziek, zang en dans voorstelling in de middag: Hoffenne got’s talent show! Verder had je die dag je ei afgemaakt met kleuren met wasco en helemaal zelf uitgeknipt!! Natuurlijk liet je hem aan mama zien en vond mama het het mooiste ei wat op de raam hing!!Trots had de juf nog geschreven dat je steeds meer kleine zinnetjes gaat zeggen! En ja dat is zo want in de auto op weg naar huis vroeg je aan Timo: “Timo jij ook bij dansen en zingen gekeken?” Knap hoor!! Ook bij het overblijven gaat het heel goed. De juffies schreven in het schriftje: Ging vandaag heel goed met Luan, of hij al jaren overblijft. Gelijk zitten, beker en bakje uit tas, tas aan stoelleuning gehangen. Had geen tijd voor Timo die even gedag kwam zeggen. Ja, en wat wil je dan nog meer als papa en mama………… Dan kun je alleen maar trots zijn op die kleine vent!

Na school zijn we eerst nog even bij de winkels geweest en ja daar piepte jij bij elke winkel die we naar binnen en buiten gingen. Kennelijk zat er in 1 van je kleren nog een magneetstripje of zo (ik heb hem nog steeds niet ontdekt…) maar elke keer hoorde je een piep. Gelukkig vond je het zelf wel grappig en ’s avonds vertelde je papa jouw versie: “tuutaat en dan een piep, en weer een piep, en weer een piep, en weer een piep, heeeeeeel lang papa!”

Thuis heb je lekker gespeeld met het keukentje en geknipt aan je tafel. Je vermaakte je prima en met de Chinese kinderliedjes cd zat je heerlijk relaxed. Voor het eten nog 1 nummertje lekker hard gezet en samen gedanst. Wat kan je toch lekker swingen en genieten dan! Die heupen van jou die zijn zooooo soepel en je ogen die glimmen en je hebt dan 1 grote glimlach om je mond. Heerlijk!

Van het eten smulde je, maar daarna was je moe en eenmaal in je bedje sliep je vrijwel meteen met Pip in je handen. Zin in de dag van morgen want dan gaan we, nadat Timo uit school is, naar het vakantiehuisje van opa en oma Slofstra die daar al zijn. Nog even lekker een weekendje er tussenuit!