Oogarts en prikken

Vandaag kon je wat uitslapen maar om kwart voor 7 liet je jezelf al horen. Papa legde je even bij ons in bed en ik hield me nog even slapende. Jij speelde ondertussen met het horloge van papa. Ik hoopte dat je eigenlijk nog in slaap zou vallen, maar die vlieger ging niet op.

Uiteindelijk zijn we rond kwart over 7 naar beneden gegaan om te ontbijten. Daarna ben je lekker in bad gegaan. Maar in bad kwam je niet echt tot spelen en keek je maar wat voor je uit. Uiteindelijk vroeg je of je eruit mocht en toen mama klaar was met douchen, heeft ze je eruit gehaald en afgedroogd. Ook maar geholpen met aankleden aangezien je niet echt tot aankleden kwam. Misschien gewoon de spanning van de dingen die vandaag komen gaan.

Toen we klaar waren, heb je beneden even een kort filmpje op de Ipad van Dora gekeken en toen was het tijd om naar het ziekenhuis te gaan. We zaten nog geen seconde in de auto of je vroeg al weer ”zijn we er bijna, papa?” Nee, lieve schat en het duurde ook langer dan we dachten want bij Voorhout kwamen we in de file, dus maar keren en een andere route (door Rijnsburg) maar helaas daar was de brug weer afgesloten dus uiteindelijk waren we na 15 minuten weer terug bij af en hadden we een leuk rondje Bollenstreek achter de rug! Alleen jammer dat de bollen nog niet in bloei staan! Ruimt op tijd kwamen we uiteindelijk rond de klok van 10 uur aan bij de parkeergarage en liepen we even later het ziekenhuis in. Jij had het prima naar je zin en rende vrolijk voor ons uit.

In de wachtkamer was het een drukte van belang. Even bleef je bij me in de buurt maar toen de blokken vrij kwamen, ging je een hele hoge toren bouwen en had je het daar erg druk mee! Zo druk dat andere kinderen geen kans kregen bijna om een blok te pakken! Uiteindelijk waren we tegen kwart voor 11 (half uur later dan gepland) aan de beurt. Menig test werd weer afgenomen bij je: lampje kijken, pak het beestje wat er uit komt, wat zie je op deze kaart, wat komt eruit, pak de juiste vorm (driehoek, vierkant of rondje), laat zien hoe de letter E staat, enzovoort, enzovoort. Kortom je ogen werden op allerlei manieren getest. Je deed heel goed je best en als je het even niet goed wist keek je naar mij en zei: ”Wat is dat nou?????” en soms keek je met een blik naar me en haalde je jouw schouders op en zei “kweenie?” Papa en mama waren reuze trots op je. Je hebt het prima gedaan en we hoeven pas over 5 maanden terug te komen. Ze blijven je ogen wel in de gaten houden omdat jouw linkeroog wel wat naar binnen trekt en het mogelijk zou kunnen zijn dat het oog steeds minder zijn best gaan doen.

Kwart over 11 liepen we het ziekenhuis uit met een nieuwe afspraak in september. Snel naar huis om te eten en te zorgen dat we om half 1 bij school stonden om Timo op te halen. Jij at heerlijk je boterham met korst (!) en jam op en we stonden uiteindelijk weer op tijd bij school. Onze volgende afspraak was bij de GGD in Leiden voor de prikken inhaalrace van Luan. Ruim op tijd konden we aansluiten achter in de rij. Ja, een rij; ik dacht nog met een tijdstip op de brief zal dat wel meevallen, maar daar was niks van waar. Het was het inhaal prikkenspreekuur en daarnaast waren er kinderen voor de 9 jaar prik! Kortom een drukte van belang en veel mama’s en papa’s die niet de juiste zaken bij zich hadden waardoor er menig telefoontje gepleegd moest worden. Ook voor jou moest er een telefoontje gepleegd worden aangezien je kwam voor de BMR, DKTP en M en C prik. Ach, ja het zou ook in 1x nu goed kunnen gaan met het prikken. Het heeft namelijk vanaf mama’s zijde al menig telefoontje gekost om überhaupt te zorgen dat je uitgenodigd werd voor het prikken en voor het maken van een afspraak.

Maar uiteindelijk kwam het goed en heb je DKTP en BMR gekregen (de eerste prikken) en krijgen we nog een uitnodiging voor over een maand en een half jaar. De prikken zelf waren geen pretje voor je. Je zat bij mama op schoot en ik hield je armen goed vast. Voordat ik het wist zaten de naalden er al in en toen liet je nog geen kik. Maar ja toen ging de vloeistof erin en brulde je het uit. Toen zei de ene verpleegster (althans ik ga ervan uit dat ze dat is) dat de spuit in je linker arm in de spier was gezet en dat je daar wel een stijve arm van kan overhouden. Daar was ik niet echt blij mee want dat is je enige arm die goed functioneert en dat zei ik ook. En daarna ontfermde ik mij over jou. Wat een waterlanders en wat een verdriet. En terecht want prikken zijn gewoon niet leuk en doen gewoon pijn! Lo zei later nog dat ze er wel van baalde dat ze niet even gevraagd hadden welke prik in welke arm het beste was. Ze hebben hier in ieder geval weer van geleerd en nu maar hopen dat hij niet een te stijve arm krijgt!

Je hebt nog even op schoot gehuild en daarna heb ik je shirt weer aangetrokken en je jas en zijn we met de auto weer richting huis gegaan. Je had het niet meer over de prik en maakte samen met Timo lol achter in de auto. Timo zorgde in ieder geval voor voldoende afleiding; de lieve schat! Op weg naar huis nog even langs een winkel gegaan voor rolluik en zonnescherm. Jij vermaakte je samen met Timo in de speelhoek waardoor papa en mama goed geïnformeerd de winkel weer uit gingen. Bij de Gamma hebben we een kleine zand-.water- en speeltafel gekocht voor je en drie zakken zand voor in de zandbak. Thuis heb je lekker gespeeld; al was het wel moeilijk voor je om tot echt spel te komen. Alles deed je even waardoor binnen de kortste keren de hele huiskamer vol lag met speelgoed. Ik liet je maar even je gangentje gaan aangezien ik wel zag dat je er rust in vond. Aan het eind van de middag wilde je nog buiten spelen. Daar vermaakte je op je fiets, step en driewieler. Timo kwam later er ook nog bij en ging actief aan de slag met het leegscheppen van de zandbak. Jullie hadden dikke pret buiten alleen viel je helaas wel een aantal keren bij het afstappen van je fiets en had je het op een gegeven moment daarmee gehad en wilde weer naar binnen.

Van het avondeten smulde je en je gaf papa ook nog een dik compliment dat hij lekker gekookt had! Daarna nog een bord pap en een appel en toen zat je buikje vol en was het ook tijd om naar boven te gaan. Je pyjama had ik voor het eten al aangedaan dus stond er alleen nog plassen en tandenpoetsen op het programma. En……. Een kleine verassing van mama. Dit keer ging mama je lekker masseren met baby lavendel olie met een klassieke baby muziek cd op de achtergrond. Wat genoot je ervan en ik zag je zichtbaar ontspannen! Daarna heb ik heel zacht gezongen met je en nog lekker geknuffeld en je in je bedje gelegd. Zachtjes heb ik de cd aan laten staan en niet veel later lag je in dromenland. Of het geluk is of niet dat weet ik niet maar je genoot en vond het “lekker mama!”