Op ontdekkingsreis bij…….....

Terwijl ik de titel opschrijf bedenk ik me dat eigenlijk elke dag voor jou weer een ontdekkingsreis is. Want weet je bij het ontwaken wel wat je die dag gaat brengen? Dan kunnen wij als ouders nog zoveel mogelijk ritme en rituelen in de dag zetten, maar wie kan jou garanderen als je wakker wordt dat dit die dag ook weer zo is?? En toch op de ene of andere manier heb ik het idee dat je een bepaald vertrouwen in ons heb en anders ons geef om je door de dag heen te leiden. Je vertrouwt ons als gids in je leven van nu. Wat ben je toch een wonderkind!

Nadat je vannacht het klokje rond had geslapen, stond je weer vrolijk in onze kamer en werd ik wakker met jouw “mama”. Je kroop even bij ons in bed maar toen je Timo op de zoldertrap hoorde was je wakker en papa en mama ook. Effe dollen in bed en daarna vonden de mannen het genoeg en wilde ze naar beneden. Na een heerlijk zondags ontbijt, althans voor papa, mama en Timo want jij genoot zoals altijd van je pap, werd je aangekleed door je papa. Ook jij wilde net als papa je armband om en dat deden we dan ook want mama had er destijds 4 besteld. Om je trui heen bleef hij hangen aan je pols en groot was je verbazing toen je vanmiddag ontdekte dat opa ook zo’n armband had. Trots liet je de jouw zien!

Na de ochtendrituelen heb je lekker gespeeld met je kaartjes en insteekmozaïek. De kleuren kun je goed onderscheiden want je deed alles keurig op kleur! Met trots liet je het zien aan mama en je straalde bij het complimentje. Na de lunch waarbij de boterham iets minder makkelijk naar binnen ging dan gisteren, ben je lekker gaan slapen. Zonder problemen hobbelde je mee naar boven samen met Knorretje en ga je liggen. Als je dan slaapt, sluipt mama weg want eerder lukt dat nog niet. Je wil echt samen met mama in slaap vallen. Dit keer vond je het wel oké als mama op de grond naast je bed zat mits mijn hand in jouw handje lag.

Na 1.5 uur heb ik je wakker gemaakt omdat we op visite gingen bij opa en oma Leiderdorp. Ook dit keer kostte het wakker worden wat tijd maar je ontdooide langzaam in de auto op weg naar Leiderdorp. Vlak voordat we weg gingen heeft mama nog even de foto laten zien van opa en oma en benoemd dat we daarheen gingen. In de auto zei je “opa, oma” en ik zei dan vervolgens “ja, we gaan naar opa en oma Leiderdorp”. Jij zei dan vervolgens weer “opa, oma Leiderdorp”. Je genoot van alles wat je zag buiten op jouw manier en herkende de tunnel weer als tunnel. Heerlijk om te ontdekken dat woordjes beklijven en je ze op het juiste moment kan toepassen. Wat ben je toch een slimme vent die snel leert.

Bij opa en oma Leiderdorp aangekomen ging je op ontdekkingsreis. Het huis werd van boven tot onder grondig geïnspecteerd samen met opa als gids. Mama bleef beneden dus ik weet niet goed wat je allemaal gedaan hebt, maar met een big smile op jouw gezicht (en trouwens ook op die van opa) kwam je weer naar beneden. Ik heb begrepen dat je in ieder geval het een en ander ontdekt had op opa’s kamer zoals de computer en ……… een envelop met inhoud. Drie keer raden wat daar in zat! Nee, geen geld en ook geen postzegels en nee ook geen kaarten. Helemaal mis; het waren nl. de Superdierenplaatjes van de AH. Blij ging je er op een gegeven moment mee aan de slag. Eerst los maken van elkaar en daarna bewaren in je envelop. Ik ben benieuwd waar ze morgen thuis in belanden; in je boek, in de envelop of in je trommeltje?! We zullen het morgen weten.

Bij opa en oma Leiderdorp vermaakte je prima en het leek wel alsof je al jaren daar kind aan huis was. Je speelde op jouw manier, zocht contact op jouw manier en haalde gekkigheid uit op jouw manier. Kortom je was gewoon jezelf en voelde je thuis. Heerlijk om te zien en ook weer zo bijzonder dat je je zo snel thuis en veilig voelt. Wel ging je de eerste keren nog met mama mee als ze ging plassen maar kwam met een “hallo opa/oma” de kamer weer in. Tijdens het eten genoot je van oma’s spaghetti en liet je nog een 2e keer opscheppen maar gaf ook duidelijk aan dat je genoeg had. Na het eten dronken papa en mama nog een bakkie en daarna was het tijd om pyjama aan te doen en naar huis te gaan. Vrolijk zei je opa en oma gedag; niet 1x maar wel 10x wat fijn dat we ze a.s. zaterdag weer zien als ze komen voor het feestje van Timo. Mama dacht dat je wel in slaap zou vallen in de auto maar er was te veel te zien en je had het te druk met je zonnebril. Maar eenmaal thuis viel je vrij snel in slaap met mama’s hand in jouw eigen handje; wat een heerlijk gevoel dat zo iets kleins een veilig gevoel kan geven.

liefs vanuit Noordwijk