Wennen aan andere structuren

Allereerst wil ik alle lezers bedanken en ook degene die een berichtje achterlaten. De mooie en ontroerende reacties doen ons veel en zijn waardevol voor Luan voor later.

Vandaag weer een dag vol met nieuwe en bekende structuren. Dat laatste is altijd prettig voor onze kleine man want dan weet je tenminste waar je aantoe bent. Nadat Timo naar school was, is Luan lekker in bad gegaan. Iets wat hij wel meerdere keren op een dag zou willen, maar ja mama en papa denken daar anders over! Tijdens het bad kreeg je met de eerste veranderde structuur te maken. Papa's brandalarm ging af en papa ging er vandoor en neem van mij aan dat dit met een hoop kabaal gaat! Vorige week hadden we je al meegenomen naar de brandweerkazerne, de brandweerauto's bekeken en papa's pieper laten afgaan. Dit alles in de hoop dat je een link gaat leggen, als de pieper afgaat en/of om een bed te hebben als papa weg vliegt. Nu was het dan zover. In eerste instantie riep je om papa maar mama vertelde je dat papa zo weer terug was en naar de brandweerkazerne was; tatuut tatuut. Door je wat af te leiden kwamen we de tijd door totdat papa terug was. Uiteindelijk was de stofzuiger de oplossing. Toen Luan deze zag, ging hij meteen aan de slag en deed hij de gehele bovenverdieping. Hij geniet hier echt van en nee je kan hem niet lenen!

Eenmaal beneden lekker gespeeld en rondgedrenteld. O ja en natuurlijk zandkasteel gekeken want dat is en blijft favoriet. Papa heb je ook nog geholpen met het maken vd wc spoelbak maar dat gaf helaas niet het gewenste resultaat. Maar je had het reuze naar je zin. Na de lunch zijn we naar het dorp gegaan om een cadeau te kopen voor je grote broer die bijna 10 wordt! Je liep vrolijk mee en had reuze veel schik. Bij de intertoys hebben we je op wat fietsjes gezet en dat zag je wel zitten. Wat jou betreft kochten we ze allemaal. Bij de supermarkt hielp je goed mee. Je trok het mandje met de boodschappen vooruit. Wat ben je toch een kanjer. Na de boodschappen was het tijd om Timo op te halen van school en toen je dat hoorde straalde je weer. En bij school klonk weer de bekende "Jeh" kreet.

Bij school voel je je steeds vrijer. Op een gegeven moment wilde je niet meer getild worden en ging je op het speeltoestel naast de school af. In eerste instantie gebruikte hij de glijbaan als opstap maar al snel vond hij de juist route en gleed hij vrolijk naar beneden. Deze route werd natuurlijk eindeloos herhaald maar na een nog 1x rende hij na 2 rondjes vrolijk naar de auto. Hij blijft ons verbazen dit manneke. Wat leert hij toch snel.

Thuis lekker gespeeld met de dublo nadat mama en zijn grote broer het samen gebouwd hadden. Hij had wel wat hulp nodig met spelen want het liefste zou hij alles weer in de doos gooien en veiligheid deksel erop doen. Ook het Zwarte Pieten pak, die we vanmiddag gekocht hadden, ging aan en uit. Maar trots dat je erop was. De zonnebril maakte het helemaal kompleet. Kijk maar naar de foto's. Vol trots liet hij zijn Pietenpak zien aan papa toen hij terug kwam van zijn 2e brandalarm.
Dit alarm ging je trouwens al beter af. Even dacht ik dat het niks zou worden en dat je begon te huilen, maar je besloot papa vrolijk uit te zwaaien en maakte het zelf af door "tutaat" te zeggen.

Langzamerhand proberen we Luan ook te laten wennen aan de Sinterklaas en Zwarte Piet drukte. Gezamenlijk keken we vanavond dan ook naar het Sinterklaasjournaal en we hopen dat hij er dan straks voor klaar is. Wat is dat eigenlijk klaar zijn voor Sinterklaas. Zelfs ik moet er elk jaar weer aan wennen, al die drukte en niet vergeten om, maar o wat is het toch een groot kinderfeest. En als je dan die blije gespannen gezichtjes ziet! daar doe je het toch voor!
Wij denken dat hij het schoen zetten gek zal vinden, maar zijn bang dat hij na 1x niks anders wil aangezien er de volgende dag een klein cadeautje in zit dat helemaal voor hemzelf is! We zullen het zien de komende weken. Hij volgde in ieder geval geconcentreerd het Sinterklaasjournaal terwijl hij lekker at.

Eten ja ook zoiets met vreemde structureren, althans voor hem. We beseffen dat niet altijd, maar brood kent hij niet en de rijst, aardappelen, vleeswaren, sauzen. Alles is anders voor hem en hij heeft echt tijd nodig om te wennen. In de voorlichting zeiden ze dat dat wel een half jaar tot een jaar kan duren. Als ik Luan zie eten dan vraag ik me dat af. Natuurlijk zien we dat het Luan soms moeite kost, maar hij eet wel. En dat laatste doe je niet omdat het moet want je kan goed aangeven als je niet meer hoeft of als je meer dan genoeg heb.

Na het eten ging je Pietenpak uit maar dit keer deed je dat helemaal zelf. Evenals je broek. Het was heerlijk om van een afstand naar je te kijken en je bezig te zien. Met grote zorgvuldigheid ging je aan de slag. De mouwen zaten binnenste buiten evenals je broekspijpen en heel slim draaide je deze goed. Daarna werd alles keurig opgevouwen en op een stapeltje gelegd. Dit heb je vaker gedaan! Na een welterustenkus aan je vader en je broer liep je mee naar boven en eenmaal in je bed viel je snel in slaap met mama's hand in mouw kleine handje.