Op visite

Gisterenavond hebben de mannen nog hun schoentje mogen zetten. Vol overgave klonken het Sinterklaaskapoentje en sinterklaasje bonne bonne bonne door huize Slofstra. Eigenlijk lag je al in bed, maar je lag te woelen en te babbelen toen Timo terug kwam van de voetbal en begon over schoen zetten. Dus toen maar hup naar beneden want beloofd is beloofd! Jij had dikke pret en van verbazing was geen sprake! En aangezien je klaar wakker was nog maar even wat warme melk gedronken. Daarna was het toch echt de hoogste tijd om te gaan slapen. Al snel viel je met mama naast je bed in slaap.

De reden trouwens van woelen en niet kunnen slapen, had te maken denkik met het gesprekje wat we saampjes hadden. Gesprekje denken nu sommige mensen?? Ja, we hadden een klein gesprekje over school. Tijdens het lezen van Jip en Janneke zei Luan opeens "Luan school" waarop ik uitlegde in hele korte zinnen dat hij naar school gaat en mama dan 5x (geen flauw idee of het zoveel keren is maar voor nu concreet genoeg) blijft en dan weggaat. Met het laatste was hij het niet eens en zei "nee, mama zitten" en bij dat laatste wijst hij naast zichzelf. Kort verteld dat ik ook niet meegaat met Timo en hem daarna weer ophaalt maar dat ging er niet in. Op een gegeven moment pakte hij het boekje weer; met andere woorden lees maar verder. Dat heb ik dan ook maar gedaan. Maar ach wat een verdriet had dat manneke even en wat kroop hij dicht tegen mij aan! Gelukkig hebben we nog genoeg weken voordat het zo ver is.

Rond de klok van vieren vannacht stapte je al ons bedje binnen. Zonder een woord te zeggen kroop je erin en sliep je verder tot half 8 en heb ik je nog tot 8 uur stil kunnen houden. Daarna kwam je voet omhoog en zei je "schoentje Sinterklaas kijken?" Wat ben je toch een slim manneke! Snel uit bed en beneden kijken. En ja hoor de pieten hadden goed gestrooid met hun pepernoten maar gelukkig waren er ook nog voor beide mannen cadeautjes. Voor Timo een mooie transformer en voor Luan 2 boekjes van Dora. Twee blije gezichten waren het resultaat. Wat wil de Sint nog meer.......

Nadat de pepernoten verdeeld waren, hebben we lekker film gekeken en uitgebreid ontbeten. Daarna heeft Timo gewerkt aan zijn surprise en Luan lekker gekleid. Wat een gezelligheid! Mama houdt wel van al dat gefröbel. Daarna was het toch echt tijd om te gaan douchen en aankleden. Bij dit laatste helpt Luan steeds meer al is en blijft het moeilijk voor hem om zijn shirt/trui over zijn hoofd aan te trekken. Maar wat houdt hij vol en hij vraagt om hulp als het echt niet lukt. Na ruim een uur zijn we dan toch allemaal klaar en ben ik samen met mijn 2 mannen (de derde man was aan het verven) op de fiets boodschappen gaan doen. Wat een rijk gevoel is dat zo samen op pad en waarom precies dit gevoel op dat moment? Geen flauw idee maar ik genoot ondanks de wind en kou!

Bij de winkels kwamen we Sinterklaas met zijn Pietenband tegen en daar moesten we natuurlijk even kijken. Luan vond dit prima maar dan wel veilig in de armen van mama. Nou dat vind mama prima. En wat was je stoer! Zowel de piet als de Sint kregen een high five van jou en daarna gingen we ook nog met z'n drieën, zwarte piet en de Sint op de foto! Daarna moesten toch echt de boodschappen gedaan worden. Beide heren hielpen hier goed bij en ondanks de regen genoten jullie van de fietstocht terug! We waren redelijk op tijd weer thuis om te kunnen vertrekken naar Gouda. Hier gingen we heen om een verjaardag te vieren.

Opa en oma Leiderdorp zouden er ook zijn. Mama had je dit vanochtend al een aantal keren verteld en de diverse namen genoemd van wie we daar allemaal zouden zien. In de auto viel je lekker in slaap en sliep je zo'n 40 minuten. Lekker hoor! Eenmaal in Gouda keek je even de kat uit de boom maar daarna ging je lekker je gangetje waarbij je mama natuurlijk goed in de gaten hield. Lekker kleuren en tekenen en wat ronddrentelen en niet te vergeten lekker snoepen van al dat lekkers op tafel. Wat heb jij je weer super goed gedragen en wat voelde je je al snel op je gemak om je gangentje te gaan. Maar wat een indrukken heb jij weer opgedaan en wat heb je weer een hoop te verwerken. Ben benieuwd hoe dat vannacht allemaal weer een plekje gaat krijgen! Ik dacht dat je wel in slaap zou vallen op de terugweg maar nee hoor. Je vermaakte je met het zoeken naar molens, zingen en bij elk stoplicht roepen "effe wachten rood". En als we gingen rijden "jeh groen". Elkaar verbaas je mij weer hoe snel je woorden oppakt! Heerlijk dat je zo ons elke keer doet verbazen. Op naar morgen! Dan gaan we naar de kerk en in de middag op visite bij Fam. Vd Lei (adoptie ouders van onze groep). Lekker even bijkletsen over alle eerst ervaringen!! Maar voor nu eerst slapen, en terwijl ik dit tik, lig je al lange tijd in diepe rust.