Sinterklaaskapoentje gooi wat in mijn schoentje

Als ik zou mogen zeggen wat erin mijn schoentje gegooid zou worden dan wist ik het wel of toch niet want ik heb het al?! Want mijn grootste wens is echt wel vervuld dit jaar; een zoon uit China. En samen met onze andere kanjer voelt het helemaal compleet. Een lang gekoesterde wens ging in vervulling en gelukkig was hij op tijd om het Sinterklaasfeest met ons te vieren. Want wat laten de mannen ons genieten zeg van dit mooie feest. Ik heb het al vaker gezegd maar het blijft bijzonder dat deze man (lees Sint) en die knechten (lees Zwarte Pieten) toch keer op keer het voor elkaar krijgen om een lach te toveren op de gezichten van kinderen en volwassenen. Want keer op keer voel ik in ieder geval een glimlach opkomen als ik ze samen zie zingen bij hun schoen of als Luan het ene na het ander liedje meezingt in huis of in de auto. Of als hij trots door de winkel heen roept "mama sinterklaasje!" want dan heeft hij ergens op een verpakking of plaatje Sinterklaas gezien. En wat dacht je van onze Timo die vanavond stoer zwarte piet speelde in die donkere grote tuin van opa en oma. Echt heel knap van hem! En genieten dat Timo ervan deed! Zijn ogen straalden en die van mij des te meer!

Door al deze mooie momenten ervaar ik de december stress (ja die had ik voorheen en zeg nou eerlijk wie niet!)dit jaar zo goed als niet. Echt heerlijk, maar of Luan van al dat shoppen ook zo blij wordt dat weet ik niet. Vandaag was namelijk echt wel een dagje shoppen.

Nadat we bij opa en oma Slofstra een bakkie gedaan hadden, is oma met ons meegaan shoppen. Heerlijk gestruind door de Hoofdstraat in Noordwijk. Wat hebben we genoten met elkaar en ook nog lekker geluncht. Jij genoot ook weer op jouw manier en vond het gezellig met oma erbij. Je kletste er vrolijk op los!

Nadat we oma iets over enen afgezet hadden, reden we saampjes door naar Sassenheim aangezien mama daar in een bepaalde winkel iets moest ophalen (lekker geheimzinnig....). Natuurlijk kwamen we hier bekende tegen maar dat vond mama deze keer helemaal niet erg. Want ze is maar al te trots op jou! Jij had het ook weer prima naar je zin en hielp mama met het duwen van de wagen of het vasthouden van de boodschappen.

Mama besloot toch ook maar nog een paar schoenen voor je te kopen aangezien 1 paar wel heel erg weinig is en de we pas eind januari naar de orthopeed gaan. Kennelijk vond je de schoenen heel mooi die ik bij je aantrok want je keek me aan met vrolijke ogen en zie “ja, mama?!” en daarna kreeg ik een dikke kus van je. Je begint al een echte charmeur te worden! En die schoenen werden natuurlijk gekocht. Helaas viel je in de winkel toen je enthousiast achter me aan holde en volgde er een flinke huilbui. Gelukkig was er een krukje in de buurt en hebben we daar even gezeten tot je traantjes gedroogd waren. Daarna hielp je mama met betalen en stapte we weer vrolijk verder. Het vervelende van het vallen is dat je elke keer aangeeft echt wel pijn te hebben in je knieën, maar de laatste paar keren wijs je dan ook naar je handje en vandaag bijvoorbeeld specifiek naar je duim. Je draait hem dan een paar keer in het rond, drukt erop en dan is de pijn soms over. Het lijkt wel alsof hij uit de kom schiet. Iets om in de gaten te houden……

Na het winkelen hebben we thuis lekker wat gedronken en pepernoten gegeten. Jij luisterde naar Sinterklaasliedjes en hielp mama met stofzuigen en stoffen. Wat kun je toch goed helpen en je had er ook echt plezier in. Om kwart voor 5 zijn we richting oma en opa Slofstra gereden om daar lekker te eten. Eerst keken we natuurlijk gezamenlijk naar het Sinterklaasjournaal; het laatste deel. Hoe ga ik je dat straks uitleggen. Gelukkig kunnen we op onze tv herhalingen kijken en het zo nog even vol maken tot a.s. vrijdagavond want ja dan komt Sinterklaas pas bij ons langs. En daarna ja dan is er geen sinterklaas meer maar volgt wel het volgende feest…….

Toen we eenmaal bij opa en oma zaten te eten vroeg Luan “Sinterklaas kapoentje” en hierbij wees hij naar zijn schoentje een grote glimlach verscheen er op zijn gezicht. Ja hoor hij had begrepen dat zijn schoen weer gezet mocht worden en net als vorige week ging dit dus halverwege de maaltijd plaats vinden.
Daarnaast had Luan bedacht dat opa, oma, papa en mama maar ook hun schoen moesten neerzetten dus ook dat werd gedaan. Na diverse malen het Sinterklaaskapoentje en Sinterklaasje bonne bonne bonne gezongen te hebben, zette we de maaltijd weer voort. En ja toen was Timo aan de beurt om Zwarte Piet te spelen. Wat een plezier had hij hierin en wat deed hij het goed! En dat gezicht van Luan toen hij de gevulde schoenen zag! Ja er zat echt voor een ieder wat in; opa en papa kregen een flesje bier. Mama en oma een fles prosecco en voor Luan een cadeautje en voor Timo ook. Geweldig!

Na de gedichten werd alles natuurlijk uitgepakt en kwam er een mooie dvd box te voorschijn voor Timo en Luan kreeg 3 zwarte pieten van playmobil. Beide waren heel blij met hun cadeautjes, maar hadden gelukkig nog wel trek om verder te eten. Na het eten werd er nog even gestoeid en daarna was het toch echt tijd om naar huis te gaan en te gaan slapen. Beide mannen vielen eenmaal in bed snel in slaap. Wat wil je na zo’n spannend avontuur en met pakjesavond in zicht!