Een heerlijk relaxed dagje

Allereerst bedankt voor de vele lieve reacties via mail, telefoon of op het weblog. Het is maar goed dat ik de meeste reacties gelezen heb voordat ik ging douchen anders had ik mijn make-up weer opnieuw kunnen doen. De tranen biggelde over mijn wangen en Luna had het gelukkig niet echt door aangezien hij Doorat zat te kijken. Want ja leg hem maar eens uit waar de tranen vandaan komen; dat is nog niet zo gemakkelijk.

Vannacht om half 1 stapte hij ons bed in en sliep nadat we hen in de slaapzak gelegd hadden rustig verder. Vanochtend werd hij vroeg wakker door het gerommel van de andere 2 mannen, maar ik heb gezegd dat hij nog even moest gaan slapen en dat deed hij tot kwart voor 9. Na even tv gekeken te hebben in bed zijn we naar beneden gegaan. Voor de tv heb je boterham opgegeten wat deze keer niet echt snel ging. Maar dat maakte niks uit want mama wilde toch een rustig dagje houden na de drukte van het weekend. Twee telefoontjes tussendoor zegde ervoor dat we uiteindelijk pas om half 12 onder de douche stapte. Maar dat maakte niks uit want jij vermaakte je prima op je kamer met spelen en mama kon even gezellig kletsen.

Nadat we aangekleed waren, zijn we lekker beneden gaan spelen. Daarna wilde jij knippen, puzzelen en boekjes lezen. Kortom alles wat je gisteren gehad had voor je doop kwam weer te voorschijn. Tussendoor aten we nog wat en hielp je mama met het schrijven van de kerstkaarten. Nou ja helpen?! Ik moest vooral opletten dat de kaarten niet verknipt of beschreven werden. Maar het maakte mama niet uit; het was een lekker relaxed moeder-zoon dag waar we beiden van genoten. De tijd vloog echter om en al snel was het 3 uur en dat betekende Timo halen van school.

Je weet al goed de weg want toen we de AH voorbij reden, riep je "bijna school hè!" Goed van hem hoor dat hij het kan verwoorden. Bij school gingen we natuurlijk direct naar binnen en naar boven richting de klas van Timo. Je wilde gelijk de klas binnen gaan, maar dat vond mama niet zo'n goed idee aangezien de kindjes aan het zingen-bidden waren. Je vond het lastig om te wachten omdat je sommige kindjes zag lachen naar jou. Timo begroette je kort want de klas vond je interessanter om naar binnen gegaan. Maar je maakte er ook een spelletje van toen Timo je gedag wilde zeggen, rende je al lachend weg. Wat ben je toch een boefje! Gelukkig heeft je grote broer veel geduld met je dan en speelt het spelletje leuk mee.
Bij de AH deden we de boodschappen. Toen we thuis kwamen, wilde je je pantoffels aan. Ik zei tegen je “pak ze maar ze staan bij de prullenbak.” Je begreep het niet helemaal dus ik zei het nogmaals en toen begon je lipje te hangen en je te huilen en zei je “nee, niet prullenbak.” Je dacht natuurlijk dat ze in de prullenbak zaten maar dat was niet zo dus ik liet je dat zien. Je opluchting was groot. Hierna ging je, nadat Timo klaar was met zijn huiswerk, samen met Timo spelen. Eerst samen en daarna naast elkaar; ieder zijn eigen ding. Heerlijk hoor 2 van die mannen in huis die samen lachen maar ook weleens samen mopperen op elkaar! Gewoon zoals twee broers doen!

Timo heeft de warme maaltijd zo goed als alleen klaar gemaakt. Wat is het toch fijn dat hij zo goed kan helpen en bijvoorbeeld het koken ook leuk vindt om te doen. Luan zat ondertussen aan de grootte tafel met zijn Storio maar was op een gegeven moment wat gefrustreerd want zijn Storio floepte steeds uit. De batterijen waren op en deze moesten dus vervangen worden. Dat vond hij nog prima en leek het ook wel te begrijpen. Maar ja toen had ik geen genoeg batterijen meer in huis en leg dat maar eens uit. Ik heb het geprobeerd, maar helaas werd het niet begrepen en volgde er groot verdriet. Eerst ging zijn lipje trillen, toen gingen zijn ogen zich steeds meer vullen met tranen en vervolgens barstte hij in huilen los. De arme schat! Troosten dicht tegen mij aan was het enige wat ik kon doen en daarna wat afleiden. Daarna heeft hij meegeholpen met het klaar maken van de salade voor het eten. De kunst is dan wel als moeder om tijdens het koken met de 2 mannen de aandacht goed te verdelen want zo aan het eind van de dag is een ieder wat moe en sneller geïrriteerd en we wilden ook geen aangebrand eten. Maar het ging super en Timo hielp goed mee en was echt super lief voor zijn broertje. Wat knap van hem!

Na de maaltijd stond natuurlijk het ‘muziek- en zing festijn’ van de Slofstra’s op het programma. Wat een plezier was dat weer met elkaar. Ik hoop dat de buren het niet erg vinden dat dit muziek- en zing festijn dagelijks terugkeert. Daarna was het toch echt de hoogste tijd om te gaan slapen. Met veel lol en plezier kleedde je uit en deed je je pyjama aan samen met je grote broer. Maar toen was het toch echt tijd om te gaan slapen. Na een verhaaltje duurde het nog even voordat je in slaap viel. Morgen weer een belangrijk dagje; een bezoekje aan de neuroloog staat je dan te wachten. Ben benieuwd of hij ons meer kan vertellen.