Nu dat jij er bent

Vandaag een klein stukje verslag omdat we straks naar de verjaardag van opoe (mijn oma) gaan. Zij wordt 90 jaar en dat vieren we, zoals elk jaar, bij een restaurant in de haven bij Stellendam. We blijven daar ook met de familie eten en we zijn dan laat thuis. Vandaar nu alvast wat tekst en morgen het verslag van de dag van vandaag.
Gisterenavond heb je heerlijk geslapen. Slechts 1x wakker maar toen ik je weer neerleggen in je bedje en met een aai en wat geruststellende woorden viel je snel weer in slaap. Dit gebeurde ook nog 1x vannacht en daarna sliep je door tot half 8 vanochtend. Wat huilerig werd je weer wakker en van slapen, ook niet naast mama, kwam niks meer terecht. Uiteindelijk hebben we liggen knuffelen in bed en op een gegeven moment begon je mama zelf te kietelen. Natuurlijk kietelde mama jou terug en klonk je schaterlach door de slaapkamer heen. Na een half uurtje hielden we het voorgezien en zijn we naar beneden gegaan om te ontbijten. Timo was al naar een voetbalwedstrijd en papa was de auto aan het wassen en boodschappen aan het doen. We hadden het rijk alleen dus. Na het ontbijt in relax stand zijn we gaan badderen en aankleden. Daarna nog even naar het dorp en spelen thuis. Toen was het de hoogste tijd om richting Stellendam te gaan; op naar het feest van opoe. We hebben er zin in en ik ben benieuwd hoe jij dit gaat vinden!

Hieronder de tekst van het liedje van Trijntje Oosterhuis. We hebben dit liedje gedraaid tijdens de doopdienst van Luan met daarbij foto’s geprojecteerd van onze reis naar China. De tekst zegt meer dan genoeg…….


Als je in mijn ogen kijkt
lijkt de wereld stil te staan
De wind houdt op met waaien
en bevroren is de maan
Je bent stralend als de zon
Je bent volmaakt, zo naakt en klein
En de wereld lijkt voor eventjes perfect te zijn

Ik wist niet dat ik na een blik
zo veel van je houden zou
Maar ik weet nu al niet eens meer
hoe ik leefde zonder jou
Voor zoveel wezenlijke dingen
Leek ik blind tot dit moment
En die zijn ineens zo zichtbaar
Nu dat jij er bent

Oh, ik hoop dat ik je geven kan
wat jij me geeft
Zo lang ik leef...
Ik zal onvoorwaardelijk waken aan jouw zij
En ik hoop dat je ooit voelen mag
wat ik nu voel
Wat ik bedoel
En wat in woorden niet te vangen is voor mij

Wanneer je in mijn armen ligt
en zo tevreden naar me lacht
Lijk ik alles te vergeten
dat daar buiten op mij wacht
Alle strijd en alle tranen
Alle stille pijn verdwijnt
En de wereld lijkt voor eventjes
normaal te zijn