Heel alleen of helemaal alleen?!

Ach, ja normaliter schrijf ik altijd over onze Luan en zijn avonturen maar ja het moment is vandaag aangebroken dat ik mijn manneke naar school bracht en hij helemaal alleen de dag doorbracht (lees zonder mij!) Aan het eind van de dag haal ik hem dan weer op. En ja waar moet je dan overschrijven als je hem een hele dag niet heb gezien en zelf heel alleen thuis zit?!

Laten we maar starten bij de nacht. Hij sliep snel en was rond half 12 wakker. Lo heeft een tijdje bij zijn bedje gezeten tot hij weer sliep. Daarna heeft hij heerlijk geslapen tot half 7 vanochtend. Wat doet hij het toch weer goed zeg die omschakeling qua slapen! Hij kwam naar mijn bedje toe en kroop even lekker bij me in bed. Ik heb hem toen gezegd wat voor een kanjer hij is en het bekende “goed zo Luan” compliment gegeven. Dat gezichtje wat je dan te zien krijgt is onbetaalbaar en niet te beschrijven!

Tijdens het aankleden hem nogmaals verteld hoe de dag er vandaag uit zo zien. Evenzo dit gedaan bij het aantrekken van de jas, in de auto en in de klas. Ik had het idee dat hij het wel begreep. Met een grote glimlach nam hij afscheid en buiten zwaaide hij nog even op zijn manier naar mij. En daar ging mama dan helemaal alleen, een hele dag naar huis. Echt raar om zo al droog te oefenen voor straks als ik aan het werk ben. Ik kan je zeggen dat het me reuze is meegevallen en ik mij prima vermaakt heb.

Ik moest zelfs rennen om op tijd op school te zijn om 12.00 uur. Want ik moest boven zijn voordat Luan naar de overblijf liep. Ja, ik kon zo toch nog stiekem een glimp van hem opvangen en o wat was ik trots op hem hoe daar lekker door de gang heen stapte. Luan wist niet dat ik er was maar de overblijfjuf en overblijfmeester wel zodat ik in de buurt was, mocht het nodig zijn. Maar ik was totaal overbodig. Alles was prima verlopen! Mmmm zelfs daar ben ik nu overbodig!

De middag vermaakte ik mij zelf met boodschappen doen, het AH keukentje in elkaar zetten en een a4 tje te maken voor de juffies die ze kunnen invullen aan het eind van de dag met als doel zo min mogelijk schrijven. De tijd vloog om en al snel was het weer tijd om richting school te gaan. Wat was het heerlijk om hem te zien, vlug kreeg ik een zoen en al snel liep hij weer de school in om zijn foto’s te halen die nog in de klas lagen. De juf vertelde ondertussen dat het goed gegaan was en hij weer zeer alert aanwezig was. Ja, ja vertel mij wat; hij ziet alles, hij onthoudt alles, en o wee als je wat afwijkt van een opgebouwd ritueel! Timo kwam ook al snel dus we konden lekker naar huis gaan. De mannen waren blij met hun AH keuken en Luan zei spontaan “o, dank je wel mama!” Wat is het toch een dankbaar kind! Timo volgde er ook achteraan. Lekker aan de grote tafel gedronken en gepraat over school. Luan vertelde dat hij 2x buiten gespeeld had, 2x eten en 2x drinken had gedaan op school en dat het op was en dat hij gekleurd had. Mmmm toch jammer dat de juf het a4 tje nog niet ingevuld had. Maar ja nadat het drinken en eten op was, hebben beide mannen huiswerk gemaakt. Ja, Luan ook en hij vond het helemaal leuk. Ik ben begonnen aan het boek Ik ben Bas. En het eerste hoofdstuk hebben we gehad. Hij vond het leuk om te doen en zeker toen Timo ook meedeed met het aannemen van verschillende houdingen. Een echte aanrader voor kinderen dit boek!

Toen het huiswerk van beide mannen af was, mochten ze spelen en Luan stortte zich natuurlijk gelijk op de keuken. Hij haalde al de spulletjes eruit en zette ze op zijn manier er weer in. Ging koken en eten klaar maken voor Timo. Kortom een geslaagde actie van moeders om te kopen! Hij had zelfs geen tijd om aan tafel te komen om te eten en riep steeds ``even wachten``. Maar ja dat duurde wel heel erg lang dus uiteindelijk maar opgetild en maar goed ook want anders had het vast nog heeeeeel lang geduurd. Kortom we hebben een kok in ons midden. Na het eten wilde hij zingen dus cd erin en mama danste erop los. Ja, mama want de oudste had geen zin en dook in zijn Ipod en de jongste zong wel mee en zo af en toe gingen de heupen van links naar rechts maar verder had hij het druk met………………………………… het AH keukentje. Dit keer met het schoonmaken. Hij poetste erop los en van dansen kwam niks meer. Nadat de keuken en huiskamer schoongepoetst waren, van de AH keuken wel te verstaan, zijn we naar boven gegaan om ons klaar te maken voor het bed. Helaas gleed hij uit over zijn pyjama en kwam hij hard met de zijkant van zijn hoofd tegen de post. Wat een verdriet en logisch. Even beduusd lag hij in mijn armen nadat hij uitgehuild was, maar al snel had hij weer praatjes. Snel tanden gepoetst en daarna heeft Timo Luan heel lief voorgelezen uit zijn favoriete boek `En nu naar bed`. Samen met mij het `ik ga slapen´ gezongen en toen zijn bedje ingevlogen. Daar kletste hij er nog even vrolijk op los en uiteindelijk zeiden we elkaar welterusten. Natuurlijk wel nadat we herhaald hadden dat hij in zijn eigen bedje bij knorretje gaat slapen en dat mama dan morgen tegen Luan zegt ``GOED ZO LUAN!``