17 weken geleden werd ik verliefd op jou

Slechts 17 weken geleden namen wij jou in je armen. En zeg nou zelf wat is nou 17 weken, maar het voelt als een eeuwigheid. Een eeuwigheid waarin wij jou mochten omarmen in ons gezin. Een eeuwigheid alsof het nooit anders is geweest.

Zoals ik eerder schreef op maandag is maandagavond voor mij de tijd van bezinning. Altijd gaan mijn gedachten dan terug naar dat ene moment en het ligt nog zo vers in mijn geheugen dat er geen foto of film of verslag nodig is om weer te voelen wat ik toen voelde. Liefde vooral veel liefde. Ik was op slag verliefd op jou. Die blik, die mooie lach, die omhelzing die jij je vader gaf toen jij hem voor het eerst zag. Onbetaalbaar en onbeschrijfelijk mooi.
En nog steeds ben ik verliefd op jou. Er zijn van die momenten dat ik maar niet kan stoppen met kijken naar je, met genieten van je en met het zoenen en knuffelen van je. Gelukkig houdt jij ook veel van de laatste twee dus dat komt goed uit! Ik zie dan ook uit naar de vakantie straks als we als gezin weer even compleet zijn en lekker kunnen genieten van en met elkaar. Heerlijk in een huisje in Brabant Het Vennebos.

Sinds je naar school gaat, geniet ik extra van de momenten dat ik je dicht bij me heb en o wat heb ik je gemist vandaag. Vandaag ging je voor het eerst een hele dag alleen naar school. Mama kon niet meer stiekem gluren naar je tijdens het overblijven, nee mama at alleen thuis. En ja, dat was wel even slikken toen mama vanochtend wegreed bij school en zich dat realiseerde. Ja, ik moest weer even slikken want deze keer zag ik je pas om kwart over 3. Maar gelukkig vloog de dag voorbij en mocht ik al snel weer richting school om je op te halen. Vrolijk rennend kwam je op me af en kreeg ik een dikke kus van je. Met een brok in mijn keel van ontroering zoende ik je terug en tilde je op. Wat een pracht moment zoals je in mijn armen vloog. Eenmaal met beide voeten op de grond, vloog je al weer naar binnen. Toen ik je achterna liep, zag ik dat je mij wat wilde laten zien. Je had een mooie zuiger (lees: stofzuiger) gemaakt van allemaal stokjes aan elkaar. Je was er reuze trots op. Kennelijk vond je het plekje waar hij lag niet helemaal de juiste en vroeg je mama of hij onder de tafel van de juf mocht. Dit moest maar aan de juf gevraagd worden, vond mama. Gelukkig kwam net de stagejuf binnen en die vond het prima. Jij borg hem goed ver weg op, want o wee als de kindjes hem kapot maken. Dit laatste komt nog weleens voor en dan ben je zo verdrietig. En ja ik begrijp dat wel hoor. Iets waar je zo hard aan gewerkt heb (“helemaaaal allleeeen, mama”) en waar je zo trots op ben dat mag toch niet stuk!

Nadat we alle spullen verzameld hadden (overdrachtmap, fotomap en draak van het Chinese Nieuw Jaar) gingen we Timo zoeken. Deze kwam al snel naar beneden en beladen met 6 tassen liepen we richting auto. Thuis lekker wat gedronken en daarna hebben beide mannen huiswerk gemaakt. Jij weer een hoofdstuk uit Ik ben Bas. Een aantal woorden waren toch wel heel erg moeilijk. Denk bijvoorbeeld eens aan koffiezetapparaat en fluitketel. Zijn grote broer moest er wel om lachen hoor toen jij dat probeerde te zeggen en jij lachte vrolijk mee.

Ja, die grote broer van jou. Wat is het toch een schat en een grote boef. Samen met jou kan hij de hele boel op stelten zetten en allemaal grapjes uit halen. Samen met die grote broer kun je lekker spelen met de playmobil bak, samen met die grote broer kun je lekker samen op de Ipad spelletjes doen en filmpjes kijken, samen met die grote broer kun je knuffelen, samen met die grote broer kan je zingen en dansen, samen met die grote broer kan je je aankleden, samen met die grote broer kun je onder de douche, samen met die grote broer…………….. Ja, wat een liefde kan een kind van 10 jaar al hebben voor zijn kleine broertje. En wat een liefde kan een kind van 5 jaar hebben voor zijn grote broer. Wat is liefde toch een mooi en natuurlijk proces. Al in China was Timo een echte grote lieve broer voor jou en ook hier thuis is dat nog steeds. Neem nou vanmiddag toen je erg verdrietig was. Regelmatig gaf Timo jou een lieve aai over je bol en zei “huil maar Luan, dat mag wel. Het komt allemaal goed. We houden van je.” Wat een wijze woorden recht uit zijn hart. En natuurlijk zijn er wel plagerijen en jaloeziepraktijken en gelukkig maar want als dat niet zo zijn dan klopte er toch iets niet. Maar altijd is er na zo’n jaloezie moment en/of plagerij moment weer die broederliefde. Deze zit zo diep verankerd, daar is geen speld tussen te krijgen. Die trots, die warmte, die liefde die kun je lezen in de ogen van deze broer en die kun je voelen. Onbeschrijfelijk mooi!

Zoals ik al schreef was je verdrietig vanmiddag. Dikke tranen die je liet lopen op mama’s schoot. Dicht tegen haar aan wilde je liggen en opeens hoorde ik je zwaar ademen en snurken. Je sliep; wat was jij moe en ach ik geef je geen ongelijk. We hadden een druk weekend achter de rug en een hele dag naar school is zeer intensief. Dat was het destijds al voor Timo en laat staan voor jou. De helft of misschien wel meer dan dat begrijp en volg je niet. Daarnaast probeer je dat wel te doen en concentreer je je op datgene wat er gezegd, gezongen en verteld wordt. Dat begint al op het moment dat we starten in de kring. Dan al neem je alles in je op en als ik weg ga, zie ik je geconcentreerd kijken en luisteren naar de juf. Je hebt nog amper oog voor mij om te zwaaien. Vergelijk het maar met een vergadering van drie uur. Je hersenen maken dan overuren en je voelt je moe.

Ik heb jou dan ook lekker op de bank gelegd en daar heb je heerlijk een uur onder een dekentje liggen slapen. Voor het eten heb ik je wakker gemaakt, maar dat kostte wel wat moeite. Je sliep heel diep en had dan ook moeite om je ogen te openen. Op schoot bij mama werd je langzaam aan wakker. Je genoot van het eten maar zat snel vol. Je zat veel te gapen en je oogjes vielen bijna dicht. Papa maakte nog een lekkere smoothie en na het verhaal zijn we snel naar boven gegaan om te gaan slapen. Eerst natuurlijk nog een verhaaltje voorgelezen maar toen was het toch echt de tijd om onder het dekbed te kruipen. Even lukte het niet om de slaap te pakken te krijgen omdat je last had van jeuk op je been. Mama heeft het toen maar ingesmeerd met de wonderzalf en daarna was je stil en sliep je al snel in. Slaap maar lekker lieve schat. Morgen heb je weer een intensief dagje want om 12.00 uur ga je naar de kindertandarts.

Jouw handen in de mijne
Onze handen in de Zijne
6 handen verstrengeld in elkaar
Zo mooi, zo’n groot gebaar