Kerk, Koekjes, Kusjes en Knuffels; de dag van de K

Wat een heerlijke zondag hebben wij gehad en wat jammer dat hij nu voorbij is! We konden in ieder geval vandaag een half uurtje langer liggen dan normaal en daar genoten we allemaal van. Om 7.00 uur echter kwam huize Slofstra langzaam op gang en een ieder werd binnen drie kwartier wakker. Ondanks dat was het geen file in de douche en verliep alles vlekkeloos in elkaar over.

Na een heerlijk ontbijt (bedankt schat!) was het tanden poetsen en op naar de Kerk&Schooldienst. Deze keer zat je nog op een stoel in de woonkamer toen je al vroeg “Zijn we er bijna?” “Ja, hoor schat! We zijn er bijna!”  Eenmaal in de auto en de hoek om snapte je er helemaal niks van. “Papa, is nie goed; andere kant op!” riep jij vanaf de achterbank. En ja je had gelijk maar we gingen nu naar een andere kerk in verband met de Kerk&Schooldienst. Toen we ook nog in de auto vertelde dat de juffen in de kerk waren en kindjes uit jouw klas, was de verwarring compleet. Wederom riep je “nee hoor, ….. (naam van het kind) is thuis en nie in kerk!” Ach, ja ik begrijp het allemaal wel. Vervolgens reden we door de straat waar we parkeren als we boodschappen gaan doen en klonk het vanaf de achterbank; “neeeeeee, mama nie centjes betalen!” Wat een verwarring allemaal; wat een chaos moet dat geweest zijn in jouw hoofdje. Volgens mij besloot je vanaf dat moment het allemaal maar over je heen te laten komen en eerlijk gezegd was dat heel slim van je. Eenmaal in de kerk wilde je ook niet bij de klas zitten, maar gewoon bij mama en dat was natuurlijk prima. Je genoot wel zichtbaar van de kerkdienst en dat kon ook niet anders want wat een feestdienst was dat zeg! Tijdens de liedjes speelde je er vrolijk op los op je tamboerijn; heerlijk! En toen de palmpasenstokken werden uitgedeeld, wilde jij er ook één en zwaaide je er op jouw manier er vrolijk mee op los. Kortom een mooiere start van de zondag hadden we niet kunnen bedenken!

Eenmaal thuis was het gezellig met opa en oma Leiderdorp en vermaakte jij je met de stickertjes die je gehad had van opa en oma Leiderdorp. Één voor één plakte je ze keurig op een geel velletje papier. Vervolgens schoof je het gele velletje, nadat opa hem op maat had geknipt, weer terug in het cellofaantje. En toen gaf je aan dat het gelamineerd moest worden. Papa begreep jou wel en regelde het allemaal alleen lamineerde we het wel met het juiste lamineervel. Daarna moest opa weer een randje ervan afhalen en toen was het klaar en was jij blij. Geweldig zoals jij je kunt vermaken met een zo’n stickervel! Nadat opa en oma weg waren heb je nog wat gedronken en gegeten en daarna ben je lekker gaan slapen op de bank. Je sliep wederom weer vrij snel in en sliep ruim een uur.

Toen je wakker was, vond je het maar raar dat Manon al weg was, maar toen je Timo buiten zag spelen wilde jij ook naar buiten. Daar vermaakte jij je op je fietsje, maar al snel waren jullie beide het zat want het was toch echt wel heeeeel koud. Nou dat kwam mooi uit want dan konden we het deeg klaar maken voor de koekjes. Allebei kregen jullie je eigen deeg. Eerst ging Timo zijn deeg maken en o, o, o wat ongeduldig was je en steeds riep jij maar “mama, Luan ook!” En toen was jij aan de beurt en wat hielp jij goed zeg! Je had er echt lol in. Toen jullie deeg klaar was, hebben we het een half uurtje in de koelkast gelegd. Tijdens het wachten hebben we ons vermaakt met vis t.v. en jij met vooral heel veel kusjes en knuffels voor mama. Wow wat genoot mama daarvan als ze elke keer weer die vrolijke snoet van jou zag met je getuite lippen voor een kusje of die armpjes stevig om mijn nek voor een heerlijke dikke knuffel!! Het toppunt van …….. ja geluk! Warme! Liefde! Eigenlijk een onbeschrijfelijk maar o zo heerlijk gevoel en elke moeder zal het wel herkennen verwacht ik.

Na een half uurtje was het deeg klaar om er koekjes van te maken. Genoeg vormpjes in huis dus de mannen ging hard aan de slag en jij had ook al snel de smaak te pakken na even bij Timo gekeken te hebben hoe en wat. Resultaat? Twee bakblikken vol met overheerlijke koekjes! Wat hebben de mannen hard gewerkt dus toen ze klaar waren hadden ze wel een chippie verdiend en dat ging er natuurlijk wel in. Als avondeten hadden we een heerlijke zelfgemaakte groentesoep van papa. Tussendoor werd mama continue verwend door jou met knuffels en kusjes en twee glimmende donkere ogen! Wat heerlijk want mama is zo dol op knuffelen. Timo deed zo op zijn tijd gezellig mee dus mama kwam soms wangen en armen tekort! En ja papa………

Na het avondeten kreeg mama nog een kappersbeurt van je en maakte je hele mooie kapsels van mama’s haar. Maar daarna was het toch echt de grootste tijd om te gaan slapen. Eenmaal in je bedje ging je wel lekker liggen, maar het duurde uiteindelijk wel even voordat je sliep.

Deze week wordt donderdag een pittig dagje voor je. In de ochtend zal je onder narcose gaan om je 4 kronen te zetten en de nodige vullingen te laten doen in je mondje. Ik ben benieuwd hoe dit alles zal gaan verlopen en hoe je dit alles zal ondergaan. We zullen in ieder geval, zodra het kan lekker naar Nunspeet vertrekken om daar in alle rust met je te herstellen. Heerlijk vooruitzicht dat we daar het Paasweekend kunnen vertoeven!!

Daarnaast viel afgelopen week de brief van de neuroloog in de brievenbus. De tekst zullen we jullie besparen want hij staat vol met medische termen. Je kunt de brief eigenlijk alleen maar lezen met een woordenboek ernaast. We hopen dat we snel terecht kunnen bij het Kinderrevalidatiecentrum op tips en advies te krijgen met betrekking tot zijn spierziekte. Tevens ben ik bezig met de afronding van de tweede progressrapportage die eind maart bij Kind&Toekomst moet liggen. Gelukkig viel het mee en had ik hem vrij snel geschreven. In sept. 2013 moeten we er nog 1 versturen en dan elke jaar rond september tot en met 2017. Dus voorlopig zitten we nog echt wel in het papierwerk. Maar dat maakt niks uit want ik zou echt niet anders willen, want wat was het genieten vandaag; heerlijk zo lekker aanrommelen op een zondag in huis; openhaardje aan, kou buiten en genieten maar!