Een klein individuutje

Vanochtend lag je nog heerlijk te slapen dwars in je bed waarbij je benen bundelde buiten bord. Toen ik je uit bed tilde, kroop je lekker tegen mij aan om verder te slapen. Maar dat plan kon helaas niet doorgaan want het was toch echt tijd om wakker te worden. Vandaag stond namelijk weer school op het programma. Ik nam je mee naar de douche en daar werd je langzaam aan wakker met heel veel moeite. Een natte washand (en nee geen koude hoor) over je gezicht hielp hier wel bij. Echt prettig vond je het niet maar uiteindelijk moest je er ook wel om lachen toen mama er een grapje van maakte.

Na een katte was, heb ik je lekker ingesmeerd en aangekleed. Toen ik je vest wilde aantrekken zei je “nee, nie die, is nie mooi” en je trok je armen stevig tegen elkaar. Even een twijfel momentje (laat ik hem nu zelf kiezen of zet ik gewoon door?!)maar toch maar besloten om het vest wel aan te trekken en uiteindelijk liet hij zijn armen ontspannen langs zijn lichaam hangen en had hij dikke pret!! Samen met Timo ben je naar beneden gegaan. Heerlijk zo’n grote broer die spontaan zelf zijn hulp aanbiedt. Zo op zijn tijd maak ik daar graag gebruik van. Niet altijd hoor want het moet niet zo zijn dat Timo alles maar moet doen voor en met zijn broertje.

De boterham ging er maar langzaam in en toen ik wat warme melk onder je brood deed, zei je “neeeeee, das vies!” Maar ja het zat er al onder en gisteren had je je brood ook zo gegeten dus met hulp van mama at je het maar op. Maar het was geen succes! Je was erg aanhankelijk vanochtend en wilde niets liever dan zoentjes geven, knuffelen en op schoot. Dat laatste eet wel erg lastig moet ik je zeggen, maar ja wie kan nou zo’n lief klein manneke met die donkere kijkers weigeren????

Papa heeft jullie naar school gebracht en kennelijk had je reuze veel zin want je rende het schoolplein op. Helaas lag je al vrij snel languit en had je groot verdriet. Niet gek want het zand zat onder je neus! Gelukkig was je knie nog heel en liet je je snel troosten. Op school had je een prima dagje en heb je memory spel gedaan met dieren en samen met twee andere klasgenootjes gespeeld met de kleine lego. De was om gevlogen en papa haalde je weer van school. Samen lekker geluncht en daarna ben je lekker gaan slapen. Je sliep vrij snel en papa heeft je op een gegeven moment maar wakker gemaakt want je bleef maar bomen om zagen! Ja, dat uurtje verschil doet jou geen goed! Je valt te laat in slaap omdat het licht is buiten en in de ochtend moeten we je wakker maken!! Gelukkig is het een kort weekje, morgen nog een dagje en vrijdag lekker thuis om weer bij te tanken.

Nadat papa je wakker gemaakt had, hebben jullie wat gedronken en boodschappen gedaan en je hebt lekker buiten gespeeld. Toen mama thuis kwam, werd ze met een dikke knuf en zoentjes begroet. Nou zo wil ik vaker thuis komen; heerlijk na een lange dag werken!! Dat geeft je dan weer nieuwe energie voor de rest van de avond. Van het eten smulde je en het was ook binnen een mum van tijd op. Maar ja het was ook nasi met lekkere pindasaus en dat gaat er altijd lekker in bij jou. Na het eten was het tijd om naar boven te gaan. Eerst even lekker gedoucht en toen na een verhaaltje en zingen slapen.

Maar we zijn nu al ruim een half uur verder en je slaapt nog steeds niet. Het verduisteringsgordijn blijft helaas niet goed hangen waardoor het nog steeds niet echt donker is op je kamertje en jij roept om de 10 minuten dat het nog nie donker is!! Geduld en een lange adem en op zoek naar een oplossing voor de verduistering zullen over een paar dagen de oplossing geven!!

Regelmatig heb ik op het weblog over de diverse bouwstenen van hechting. Ik ben van mening dat we aangekomen zijn in onze relatie met jou in bouwsteen 4; de bouwsteen van Zelfstandigheid. We merken dat je steeds meer vertrouwen krijg in jezelf en anderen en dat je al heel goed in een voor jouw vertrouwde omgeving (school, opa en oma’s) zonder de aanwezigheid van papa en mama kan functioneren. Het lukt je soms ook al om te delen. In deze fase gaat straks je zelfbewustzijn meer en meer groeien en ga je leren rekening te houden met anderen.

We zien ook dat je je steeds meer houdt aan regeltjes en afspraken die we met elkaar gemaakt hebben als wij ook niet aanwezig zijn. Ik hoor dat dan bijvoorbeeld terug op school of van opa en oma. En stiekem ben ik dan heel trots op je en moet ik soms ook een beetje lachen omdat je dan met volle overtuiging zegt dat het van mama nie mag! Een mooi proces om te zien en te volgen mede omdat je ook ons als ouders zo op zijn tijd test en toetst. Lukt het niet bij mama dan probeer ik het gewoon bij papa. En dan even vergeten dat papa het echt wel gehoord heeft wat mama zei of dat mama gewoon in de kamer aanwezig is als je het aan papa vraagt!! Zo op zijn tijd vraag je ook duidelijk om een grens en die geven we dan ook zeker aan. Niet altijd vind je dat leuk/makkelijk of begrijp je het maar ook jij moet dan weten dat het niet kan wat je gedaan hebt.

We zien en ervaren dat je je steeds meer en meer ontwikkelt tot een klein individuutje en natuurlijk is het allemaal nog fragiel maar de eerste stappen en basis is gelegd en daar zijn we reuze trots op als ouders, als gezin! En keer op keer zeggen we het tegen elkaar; wat ben jij toch een bijzonder mooi kind! Wat boffen wij met jou en jouw grote broer! Wat een pracht stel is het toch bij elkaar!

Verwondering, verbazing
Op zoek naar een verklaring
Wat een mooi geschenk
Twee van die kanjers
En als ik dan terugdenk
Dan was het wachten op beide het allemaal waard
Ondanks dat het soms met heel verdriet ging gepaard
De liefde voor hun overwint alles