Tuimelaar

Vandaag schreef mijn lieve vriendin op haar facebook: “Mijn leven is net een tuimelaar, soms ga ik alle kanten op maar val nooit om en kom altijd weer terug in mijn basis.” Dit deed mij denken aan jouw korte leven bij ons. Nou ja kort, we kunnen toch bijna zeggen dat je al een jaar bij ons bent en wij een jaar lang al blij mogen zijn met jou.

Jouw leven is te vergelijken met zo’n tuimelaar. In jouw leventjes vlieg je ook alle kanten op maar gelukkig kom je altijd weer terug in die zo oude vertrouwde basis die we met elkaar de afgelopen maanden hebben mogen opbouwen. En wat hebben we gebouwd deze afgelopen maanden met elkaar. We hebben elkaar leren kennen, leren ontdekken, leren voelen, leren vertrouwen, leren bouwen op elkaar, leren leren, leren kijken, leren proeven, leren ruiken, leren horen, en ga zo maar door. Wat hebben we veel geleerd met en van elkaar.

Jij hebt ons leren kijken naar een wereld die wij heel anders bekeken. Jij hebt ons leren kijken en opnieuw laten genieten van die mooie kleine dingen in het leven. Elke dag was een geschenk met jou! Stapje voor stapje en soms met wel hele grote stappen ontdekte jij de wereld. Jij wilde zo graag leren dat wij jouw tempo soms niet bij konden houden. Heerlijk om te zien hoe leergierig je bent en ook weer soms o zo lastig omdat wij jou moeten afremmen in je enthousiasme. Door jouw spierziekte kost alles je veel energie en de balans daarin brengen is heel lastig voor jou en daar heb je echt de hulp bij nodig van ons en alle andere mensen om je heen. Maar gelukkig laat je deze hulp toe.

Maar wat heerlijk dat je zo’n doorzettingsvermogen heb, en zo innemend ben. De mensen om je heen sluiten je in je armen en ‘niet houden van je’ dat is onmogelijk. Met jouw donkere ogen, jouw lach, jouw manier van spreken, jouw taal, jouw jouw zijn. Gewoon wie je bent, wat je doet, wat je zegt, wat je uitstraalt. Kortom iedereen die jouw kent, sluit jouw in je hart! En keer op keer beseffen wij dat wij zo geboft hebben met jou en het zo heerlijk vertrouwd voelt samen met jou.

Stapje voor stapje naderen we momenteel de dag dat wij jou in je armen mochten sluiten; 15 oktober 2012. Een bijzondere mooie dag voor ons allemaal al zal dit jaar voor jouw de betekenis nog niet helemaal duidelijk zijn. Maar we willen deze dag niet zomaar voorbij laten gaan. We willen stil staan bij deze dag, stil staan bij jouw China mama en China papa, stil staan bij ………….. en we willen Hem danken dat Hij ons jouw geschonken heeft!

Leren leren
Van elkaar en met elkaar
Ons leven lang leren we
Maar 1 ding wil ik jouw meegeven
Dat Hij onze grootste leraar is
Vertrouw op Hem
Hij leidt je daar waar jij wil gaan
Hij leert je de juiste weg te bewandelen
En als je een keer de juiste weg niet weet
En je tuimelt door het leven
Weet dan dat Hij er voor jou is
En je zal voorgaan op de weg die voor je ligt
Hij is je basis en op Hem kun je altijd terugvallen