Een cultureel dagje

De mannen waren lekker op rijd wakker. Timo ging voeren en jij ging lekker spelen in de voortent. Een heerlijke relaxte start van de de dag. Na het ontbijt zijn jullie met de boer hout gaan halen voor de tafel en bank voor papa en mama.

Rond de middag zijn we gereden naar Ede om de slag bij Arnhem te herdenken. De operatie begon 17 september 1944 om half twaalf met een inleidend bombardement dat bedoeld was om Duitse kazernes in Ede te treffen. 's Middags landden bijna 5.200 man van de Eerste Britse Luchtlandingsdivisie, deels perparachutes, en deels in zweefvliegtuigen op terreinen op grote afstand van Arnhem, namelijk in de buurt van Ede op de Ginkelse heide, bij Wolfheze en ten noorden van Heelsum. In sommige zweefvliegtuigen werden jeeps en antitankgeschut aangevoerd. In deze periode worden er verschillende herdenkingen gehouden mbt de slag bij Arnhem. Denk hierbij aan Wrld Liberty Concert, herdenking op het Airborneplein en ook de herdenking zoals gisteren op de Ginkelse Heide.

We konden niet met de auto daar komen en mochten deze kwijt op het grote MOB- complex. Toen we aankwamen, leek het rustig maar eenmaal op de plek van de pendelbussen, stond er een enorme rij. Gelukkig kwamen er vijf bussen tegelijk dus keurig op tijd kwamen we op de heide aan. Precies tijd om honderden parachutisten naar beneden te zien komen. En als ik honderden zeg dan zijn het echt honderden!! Het was een spectaculair en indrukwekkend gezicht om zoveel parachutisten te zien springen. We zijn ook nog even langs de kraampjes gelopen en de legervoertuigen. De kinderen genoten en het weer was prachtig.

Opgepropt in de bus gingen we rond half 3 weer richting de auto. Op de camping hebben de mannen nog lekker gespeeld. Er wordt op tijd gevoerd en ook wij aten op tijd lekker bq met het kacheltje aan. Na het eten hebben de mannen nog even buiten gespeeld en tegen kwart over 7 zijn we vertrokken richting Voorthuizen. Hier hebben we de verlichte Floralia, bloemencorso, bekeken. Oké hij kan niet tippen aan de bloemencorso bij ons in de Bollenstreek, maar hij was echt mooi! Jullie vonden het beide jammer dat hij afgelopen was. Een goed teken en een compliment voor de stekers. Thuis hebben jullie lekker gedoucht en daarna op bed nog 1 klein filmpje van Brandweerman Sam gekeken. Daarna was het de hoogste tijd om te slapen. Helaas had je een meningsverschil met Timo en was je even boos en verdrietig.

Tijdens dit moment vertelde je ook aan mama dat ze je in China met stokken op je hoofd sloeg als jij stout was of als ze boos waren. Je deed met je handje voor hoe en dook toen ineen op mijn schoot dicht tegen mij aan en begon te huilen. Ik voelde met je mee en huilde van binnen met je mee. De laatste dagen houdt je dit erg bezig en check je veelvuldig of je wel mag blijven op dit soort momenten. Het is voor jou een onwisbare herinnering geworden waarvan ik hoop dat de pijn op de duur minder zal worden doordat je onze liefde als onvoorwaardelijk ervaart. Lieve Luan we houden van je!