De 2e basissteen van hechting; toevertrouwen/geven

Eerder heb ik al wat geschreven over de eerste bouwsteen van hechting.
Wij zijn van mening dat we toe zijn aan de 2e bouwsteen; de bouwsteen van toevertrouwen/van geven. Eerst even een stukje theorie:

Als een kind zich veilig voelt bij een ouder zal het die ouder vertrouwen en zich aan hem/haar toevertrouwen. Het ontwikkelt een emotionele band met de ouder, zoekt actief zijn gezelschap. Het gaat eenkennigheid ontwikkelen vanuit zijn voorkeur voor de ouder. Vanuit het vertrouwen dat zijn ouders zijn onlustgevoelens wegnemen kan het de stap zetten naar het uitstellen van de bevrediging van zijn behoeften. Via vertrouwen in de ouders gaat het ook vertrouwen schenken aan anderen in zijn omgeving.

Deze tweede bouwsteen is de fase waarin het kind uitstel leert dulden van bevrediging van zijn lichamelijke en emotionele behoeften. Voorwaarde daarvoor is de ervaring dat de ouders altijd op een voor hem prettige en voorspelbare manier in zijn behoefte voorzien. Het gaat ontdekken dat het de aandacht van de ander kan vasthouden.
Het kind staat in deze fase nog centraal, het is degene die krijgt. Voor de ouder is het de fase van actief kijken, luisteren en meeleven, op een prettige manier aanraken, troosten, verzorgen, babbelen, voeden, reageren en inspelen op de eigen aard van het kind.

Als het kind zich in deze fase openstelt voor de ouder, ontstaat er een elkaar stimulerende wisselwerking. Hierdoor ontstaat een verdieping van de wederkerigheid van de gehechtheid.
Wij zijn van mening dat we momenteel in deze bouwsteen zitten met Luan. Luan laat zien dat hij kan omgaan met uitstel van behoeftebevrediging en dat hij actief contact zoekt. Luan heeft goed door hoe hij de aandacht kan vasthouden van ons maar ook van derden. Er is herkenning en vertrouwen richting de opa's en oma's; hij neemt de eerste stappen hierin. Belangrijk hierin is wel dat wij er onvoorwaardelijk voor hem zijn.
Terug naar de dag van vandaag:

Gisterenavond was je na een klein uurtje weer wakker. Uiteindelijk kreeg je de slaap niet te pakken en zijn we met z'n drieën in het grote bed gaan liggen. Hier viel je al snel in slaap. 's Avonds heeft papa je naar je eigen bed gebracht waarna je rond 5 uur weer bij ons in bed bent gekropen.

Vandaag was een dag als zo vele maar toch voor jou weer met nieuwe ervaringen en nieuwe woordjes! Om kwart voor 8 werd je wakker en hebben we lekker beneden ontbeten. De boterham met appelstroop vloog er niet in maar met waf afleiding van Dora lukte het toch aardig. Na een lekker bad, nou ja lekker wat jou betreft was je er na 2 minuten weer uit, aangekleed en naar beneden om woordjes te oefenen. Al snel was het koffietijd (nee niet op tv) en kwam Maja een bakkie doen. Ze werd begroet met een spontane omhelzing en kus. Wat een slagroomgevecht al niet tot gevolg kan hebben!

Jij vermaakte je met een filmpje op tv; eerst Sinterklaas maar uiteindelijk toch Het Zandkasteel en met kleuren. Alles op jouw manier en op jouw tijd! Voor nuchterder mama noodles en die volgen erin. Daarna heb je lekker ruim een uur geslapen en kon mama het progress verslag afronden. Even kreeg ik kreeg het gevoel of ik aan het werk was en bezig was met een verslag over een cliënt. Verschil was natuurlijk wel dat het om ons eigen kind ging, maar de zaken die ze vroegen om te beschrijven verschilde niet veel met verslagen die ik in het verre verleden zelf schreef en/of lees voor mijn werk.

Toen het af was, snel vertaald in het Engels en naar mijn lieve papa verstuurd om het te lezen met spoed. Dit heeft hij natuurlijk gedaan en een aantal uren later had ik al een mail retour. Wat is dat toch fijn!

Morgen nog even de foto's uitprinten en 1x het geheel nalezen en dan kan het via de mail en per aangetekende post de deur uit. Mochten er zaken niet duidelijk zijn dan kunnen ze ons altijd bellen hierover.

Nadat je wakker was, hebben we eerst fruit gegeten en daarna zijn we op de fiets boodschappen gaan doen. Je geniet enorm van het fietsen en zit als een echte koning achterop. De apotheek was de eerste stop en we moesten lang wachten voordat we aan de beurt waren, maar je vermaakte jezelf prima met wat rond banjeren en zingen. Hierdoor worden de andere wachtende ook smakelijk vermaakt en zag ik op menig gezicht een grote glimlach verschijnen! Ook op die van mij natuurlijk omdat ik dacht ja die knappe vent is van mij! Wat jun je dan toch je heerlijk trots voelen als kersverse moeder.

Na de apotheek was de Bruna aan de beurt en daarna de Action. Bij de bakker had je een sinterklaas gezien en deze moest jij natuurlijk bekijken toen we afgestapt waren van de fiets. Bij beide winkels liep je keurig met mama mee, wees alles aan en riep dan "deze kopen, mama?!" En dan zei mama vervolgens "nee, die gaan we niet kopen Luan" en dan moest jij lachen!? We hadden samen zo dikke pret.

Na de Action zijn we Timo van school gaan halen. Je vond het wel even raar dat papa er niet was en even dacht ik dat je zou gaan huilen want ik zag je lipje al gaan hangen. Ja wat is dat toch ook moeilijk als vaste patronen veranderen! Maar mama kon je weer vrolijk krijgen en je accepteerde dat papa aan het werk was. Wat ben je toch flexibel! we zijn lekker naar huis gefietst en eenmaal thuis ging mama Timo helpen met huiswerk en jij vermaakte je op de Ipad met filmpjes en spelletjes.

Papa arriveerde al snel en even later ook opa en oma Slofstra die vrolijk begroet werd door jou met een "hè opa en oma!" Wat moet dat je toch goed doen als je als opa en soms zo begroet wordt! Je at lekker mee van de spaghetti en gaf goed aan dat je genoeg had. Nog een half banaantje als toetje en daarna was het toch echt wel bedtijd. Oeps we vergaten de schoen nog te zetten, maar gelukkig dacht Timo hieraan. Nog snel na het tandenpoetsen naar beneden. In eerste instantie wild je dit niet en wilde je slapen maar eenmaal beneden toen je zag wat de bedoeling was, zong je uit volle borst mee! Nu klinkt het alsof je in een diepe slaap ligt. Ben benieuwd wanneer je wakker wordt...........