De Verboden Stad

Vandaag bij het ontbijt hoorde we dat er diverse stellen met hun gezin naar de Verboden Stad gingen. Wij besloten gezellig mee te gaan naar deze unieke plek op de grens van hemel en aarde. In de Verboden Stad ligt bijna drieduizend jaar Chinees denken, kosmologie, filosofie en technologie verankerd in steen. Het is het paleismuseum met de schatten van het keizerlijke hof. Het 720000 m2 grote keizerlijke paleis werd na een bouwtijd van zeventien jaar in 1420 betrokken en bleef tot 1911 de residentie en regeringszetel van de Ming- en Quing-keizers. We waren zeer benieuwd wat we daar zouden zien.

In totaal gingen we met 4 stellen met de metro richting de Verboden Stad. Wederom betrokken we weer veel bekijks met al onze prachtige kinderen! De nodige plaatjes werden dan ook weer geschoten. Na een iets relaxter metro rit kwamen we aan bij de Verboden Stad. We hebben diverse pleinen bezocht, thee gedronken maar vooral ook veel lol gehad met elkaar. Op diverse plekjes mooie groepsfoto's gemaakt met de camera op een prullenbak en op de zelfontspanner. Je begrijpt waarschijnlijk wel dat de Chinezen en andere verbaasd zaten te kijken en dat dat bij ons weer de nodige hilariteit opleverde. Heerlijk om zo te genieten met elkaar en van elkaar!

Onze zonen zijn echt super kanjers. Je hoort ze amper klagen/mopperen/huilen en als ze dit wel doen dan is er wat aan de hand. Echt twee kanjers waar we super trots op zijn! Timo vermaakt zich ook met de andere kinderen, maar heeft ook een groot gedeelte van de dag zijn kleine broer rond gereden. Wat is hij dan trots en groots met zijn broertje! Zo fijn om dit te zien! Luan is een tevreden mannetje, dat zo op zijn tijd heerlijk ondeugend kan zijn en grapjes kan uithalen. Je begrijpt dan ook dat er regelmatig gelachen wordt in hotelkamer Slofstra! Hij laat steeds meer zien van zichzelf en praat al vele woordjes na. De nieuwe woorden van vandaag zijn ‘ik hou van jou’’ en ‘’kusje’’. Hij kan ook steeds duidelijker maken wat hij wel en niet wil door ja te knikken of nee te schudden met zijn hoofd, iets aan te wijzen, of je mee te nemen naar datgene wat hij wil. “Mama”, “Papa” klinkt dan ook de gehele dag door maar ook “Timo” als hij uit het zicht is of als Timo iets doet wat hij liever niet wil. Bij dit laatste hebben we hem geleerd te zeggen “nee, nee, Timo” en ook dat zit er al goed in!

Vanuit de Verboden Stad hebben we nog een stukje gelopen door de binnenstad op zoek naar de metro. Geweldig wat je dan wel allemaal niet ziet en/of tegenkomt. Het leverde mooie plaatjes op voor in het foto album straks. In de metro had Luan het helaas de laatste minuten niet naar zijn zin en volgde er dikke tranen. Hij liet zich lekker troosten door mama, maar ach wat doet dat toch veel met me als hij zo huilt………

De dag hebben we afgesloten bij de plaatselijke Chinees en nee dat kun je echt niet vergelijken met de Chinees in Nederland. In Nederland zit overal veel saus op en zijn het supergrote porties. Hier bestel je met 6 volwassenen en 5 kinderen een stuk of 9 verschillende gerechten. Variërend van broccoli in knoflook, maïs, kip, diverse groeten met vlees en nasi. Je smult hier met z’n allen van door van alles wat te pakken en natuurlijk eten we niet met mes en vork. Na een aantal maaltijden vind ik dat het we het er best goed vanaf brengen met de stokjes. Alleen die maïs is toch wel heel erg lastig maar dan schuiven we het gewoon naar binnen zoals de Chinezen dat doen. De Chinese restaurants in Nederland zouden van deze lekkere gerechten nog een hoop kunnen leren! Wat zullen we dat missen zeg zo lekker eten met elkaar voor zeer weinig (niet geheel onbelangrijk voor ons als Nederlanders!).

Na het eten nog even de supermarkt ingedoken voor wat boodschappen en toen snel terug naar de kamer voor het avondritueel. Lekker in bad, nog wat drinken, filmpje op de laptop kijken en dan slapen. Met dit laatste had Luan vanavond wat moeite maar uiteindelijk won Klaas Vaak het toch van hem. Tot morgen allemaal!

Liefs van de 4 Sloffies uit Beijing!