Van hot naar her en de Chinese Muur

Wat maken onze kids toch veel mee zeg tijdens deze reis. Pa en ma willen zoveel mogelijk zien van het mooie China en de cultuur op snuiven wat inhoudt dat we zo’n beetje elke dag op pad zijn. Het is echt niet zo dat de kinderen niet genieten hoor, maar wat krijgen ze toch veel prikkels binnen. Wat zien ze veel in vergelijking met waar ze altijd gewoond hebben! Elke dag staan we hier wel even bij stil!

Veel mensen vroegen zich af voordat we naar China gingen hoe we dat nou toch gingen doen met de taal en de hechting. T.a.v. het laatste kan ik je zeggen dat wij vinden dat Luan al snel hiermee bezig was. Je zou kunnen zeggen dat de start gemaakt is. Het was dan ook fijn om dit bevestigd te krijgen van een ander stel waar we gezellig mee gegeten hebben vanavond. T.a.v. de taal ervaren we ook helemaal geen problemen. Ons manneke kan goed aangeven wat hij wel of niet wil en/of dit duidelijk laten merken. Tevens is hij een volhouder want als hij iets anders bedoelt dan dat hij krijgt, blijft hij het net zolang proberen totdat wij hem wel goed begrijpen. Ook pikt hij snel woordjes op en plaats ze in de context. Zoals mama/papa helpen, mama/papa die, mama/papa eten, nee nee Timo en mama/papa drinken. Plassen en poepen wijst hij aan met zijn handje aan de voorkant of achterkant. Kortom de omgang met onze stoere kleine vent gaat goed. Hij komt soms na het eten zelf al aan met de foto van tandenpoetsen. Wat een kanjer he!

Zo ook onze Timo die echt een grote broer is voor Luan. Duwen van de wandelwagen hij doet niets liever! Hem eruit tillen, helpen met andere dingen of gewoon lekker stoeien. Ondanks dat Luan graag tegen Timo “nee, nee Timo” zegt, blijft hij een lieve broer voor Luan. Nu ook ligt hij samen met Luan in bed! Ook met de andere kinderen is hij een geweldige speelkameraard en de kinderen zijn dan ook dol op hem.

En dan hoe gaat het met ons! Het gaat goed, zeer goed met ons. We genieten als gezin maar ook zeker met de andere stellen! We hebben elke dag lol met elkaar en beseffen elke keer op nieuw dat we maar boffen met 2 van die mooie zonen! We genieten van China, van de cultuur, van het verkeer, van het eten, etc. We snuiven alles op (ja ondanks de smog doen we dat) en proberen zoveel mogelijk alles vast te leggen. Later hopen we ooit nog eens terug te keren; nou dat zegt volgens mij wel genoeg hoe we genieten hier. We verlangen ook echt wel naar huis en naar onze familie en vrienden maar wat ons betreft mogen de komende dagen nog wel effe lang duren!

Nu terug naar de dag van vandaag: vandaag stond de Chinese muur op het programma. De eerste keizer van China, Qin Shi Huang, bouwde als eerste aan de inmiddels 10.000 km lange muur die het gehele rijk moest beschermen. De imposantste delen zijn ideaal voor een wandeling. De vele wachttorens volgen elkaar om de 50-100 m op en vormen het bewijs van het grote belang van deze regio voor de veiligheid van de hoofdstad. Lang gelden speelden de muren een belangrijke rol in China, zowel in de verdediging van steden als van hele landen. Onder de eerste Ming-Keizer Zhu Yuanzhang werden de toen reeds bestaande stukken muur samengevoegd tot een geheel.

Rond half 12 vannacht was onze kleine vent wakker en wilde alleen nog maar in het grote bed slapen, dicht tegen mij aan. Hij viel gelukkig weer snel in slaap maar bij mij duurde dat iets langer………
Helaas was de nacht wat korter dan normaal want om 9.00 uur moesten we al verzamelen in de lobby wat vroeg ontbijten inhield. Na zo’n 2 uur met de bus gereden hebben (wat hadden de kinderen het naar hun zin, maar niet heus), kwamen we aan op de plek van bestemming.
Helaas kon de bus niet verder en hebben we nog zo’n half uur moeten lopen naar boven. Tussendoor een sanitaire stop bij een toilet die echt mega stonk en vies was. Je blijft je verbazen dat het zo vies is in die toiletruimten. Je zou de tena lady er bijna voor gaan gebruiken!

De laatste 5 a 10 minuten ging langs allerlei stalletjes die van alles en nog wat verkochten. Je zou zo arm terug kunnen komen want ze hebben best leuke dingen. Ik heb op de terugweg alleen een uilentasje gekocht. Helaas hadden andere dames uit de bus hem nog goedkoper kunnen kopen. En ik maar denken dat ik flink had afgedingd van 180 Yuan naar 30!
Met de kabelbaan zijn we omhoog gegaan naar de Chinese muur. Dit was een leuke en spannende belevenis. Boven een klein stukje gelopen over de Chinese muur en verder lekker gezeten, van het uitzicht genoten en wat foto’s geschoten. Toch wel een hele belevenis om daar zo op te lopen! We zijn niet verder gegaan want de verdere weg was behoorlijk stijl en het was ook heel druk en lekker warm.

Om 14.00 uur moesten we weer beneden verzamelen en rond half 2 zoefde we dan ook weer naar benden met de kabelbaan. Even een stukje rijden met de bus om vervolgens bij ons restaurant aan te komen voor de lunch. In een klein zaaltje stonden twee grote ronde tafels met daarop een draaiplateau. Op deze draaiplateaus stond onze lunch. We lieten het ons heerlijk smaken. Alleen die ene grote groene boon leek een peper te zijn. Mmmmm dacht Timo die ga ik even proberen. Erg stoer alleen niet handig om een grote hap te nemen. Timo liep rood aan (en echt niet zo’n klein beetje), verslikte zich en spuugde toen de peper en meer uit! Wat een toestand, snel blussen met rijst en water en weer een wijze les geleerd! Wel stoer van hem dat hij het probeerde maar zo’n groot stuk in 1 keer is toch niet echt een goed idee!
Ook ons manneke vond het eten ook te heet en at lekker van de witte rijst.

Op de terugweg viel menig kind en volwassen in slaap. Rond half 5 kwamen we aan in het hotel en in de lobby kregen wede naamrol op rijstpapier en naamstempel van Luan. Je kunt dit vergelijken met het geboortetegeltje zoals wij dat in Nederland kennen. Op het papier staat het teken van de liefde met daarop de naam Luan Wu Shi Luo. Rechts staan onze namen in Chinese karakters en links staat het jaartal en de naam Beijing waar de rol is gemaakt. Ook staan er nog stempelafdrukken met wensen van de maker op. De naamstempel is voorzien van een zwijn (de dierenriem van Luan) en het stempelgedeelte bestaat uit de karakters van de naam van Luan. Het zag er heel mooi uit en het is een dierbare herinnering uit China voor onze knappe vent.

Rond half 6 zijn we samen met de fam. van der Lei gaan eten bij onze favoriet Chinees. Wat hebben we weer heerlijk gesmuld en veel lol gehad. Vooral toen we om stokjes vroegen want die hadden we nl. niet. Eerst kwamen ze aan met kommetjes, toen met lepels en toen we gingen vragen hoe die stokjes nu eigenlijk heten in het Chinees keken ze ons wazig aan en kwamen weer met van alles aan. We hebben heerlijk gelachen en het was dan ook weer een gezellige maaltijd. Wat zijn dit toch kostbare momenten en wat zal ik die straks gaan missen………!
Op de hotelkamer nog even een filmpje gekeken en daarna was het toch echt bedtijd. Luan wilde dat ik weer dicht tegen hem aankroop en sloeg zijn armpje om mij heen en keek me met zijn donkere kijkers aan! Timo lag aan de andere kant van hem en hield mij ook vast. Wat een heerlijk gevoel, als moeder, dat je zo onmisbaar ben tijdens het moment van slapen gaan. Echt mannen ik ben er morgen ook voor jullie en ga pas weg als jullie slapen. Mama houdt van jullie en papa houdt ook heel veel van jullie!