De ZOO van Beijing

Vannacht om 4.00 uur liet de kleine man van zich horen. Lekker in bed gelegd bij ons en daar viel hij al snel in slaap waardoor wij ook heerlijk verder konden slapen. Timo stond om half 7 naast het bed en heeft geruild van plek met zijn vader. Wat een heerlijk moment om zo als moeder met je zonen in bed te liggen! Wat is het leven toch mooi en wat hoeft er maar weinig te gebeuren voor een heerlijk moedergevoel!

Na het ontbijt zijn we samen met een ander stel met een taxi naar de ZOO gegaan. Het duurde weer even voordat we een taxi hadden want menig taxi reed leeg (wel met de chauffeur natuurlijk) voorbij en waarom??? Wij weten het niet! Een ander stel dat met de taxi naar de Silk Market wilde gaan, zijn uiteindelijk maar met de metro gegaan omdat ze ook geen taxi konden krijgen. Wat is het toch ene bijzonder maar mooi land!

De dierentuin van Beijing is eigenlijk alleen een bezoekje waard vanwege zijn panda's. Er hoort echter ook een andere bezienswaardigheid bij: het aquarium. Nadat we elkaar bij de ingang weer hadden getroffen (Luan deed nog even een tukje in de auto) zijn we als eerste naar de panda's gegaan. Hele mooie dieren om te zien en de kinderen genoten ervan en wij dus ook! Na het pandaverblijf zijn we richting het aquarium gelopen met onderweg een koffiestop. We waren daar net zoveel kwijt als dat we elke avond kwijt zijn voor het eten. Maar oké de cappuccino was heerlijk en de kinderen genoten van het heerlijke sap. Het duurde wel even voordat het op tafel stond maar het resultaat mocht er zijn (zie foto!).

Het aquarium was echt schitterend! Was was het mooi van binnen en wat waren de dolfijnen mooi en bijzonder. Luan genoot ook van de dieren dus dat gaf ons goeie hoop voor onze kat Bink. Voorheen reageerde hij met een “argh, nee” als we een levend diertje zagen maar nu wilde hij steeds door de ruiten kijken en zij vrolijk “bye bye” als we weggingen.

De dolfijnenshow konden we helaas niet kijken want die startte pas tegen drie uur en dan zouden we te laat terug zijn in het hotel. Dit vond Timo wel heel erg jammer maar met een Dolfinarium en Sealife in het verschiet was het oké. Ach hij was het ook wel zat al dat geslenter en had zin om zijn legerauto te kopen om lekker mee te kunnen gaan spelen.

Een taxi hadden we uiteindelijk zeer snel en terug in het hotel hebben we wat gedronken en daarna zijn we nog even gaan shoppen o.a. om Timo’s legerauto te kopen. Helaas zag mama verder niks en hebben we nog even wat fruit gehaald voor morgen en toen terug naar de hotelkamer om de koffers in te pakken.

Om 17.00 uur met 5 andere stellen heerlijk gegeten bij onze favoriete Chinees. Het was als vanouds weer heerlijk. Wat zullen ze ons, gekke Hollanders, missen daar of misschien ook wel niet!? Ik denk van wel hoor want we werden met een big smile weer welkom geheten en ook weer met een big smil uitgezwaaid. Na het eten hebben we nog even geshopt want we hebben nog een lege koffer. Ja wel jullie lezen het goed maar wees gerust het is maar bij 1 trui voor Luan gebleven. Eenmaal terug op de hotelkamer snel douchen en daarna was het de hoogste tijd om te slapen.

Helaas is de tijd namelijk aangebroken dat we afscheid gaan nemen van China. Alle documenten zijn gelegaliseerd, het paspoort en de visum is binnen dus niks houdt ons meer tegen. Het zal een bijzonder moment morgen zijn als het vliegtuig opstijgt en we het geboorteland gaan verlaten. We zijn dankbaar dat we deze reis mochten maken en met een zoon rijker thuis mogen komen. We hebben de afgelopen drie weken veel mogen meemaken en beleven in Luans geboorteland als gezin en met de andere stellen. We hebben het land in ons hart gesloten. Toen ik terug reed met ons gezin in de taxi van de ZOO vandaan merkte ik dat ik zoveel mogelijk wilde opnemen in mijzelf van de omgeving, van de mensen, van het verkeer, van de stank, van de kleuren, en ga zo maar door. Honderden foto’s hebben we de afgelopen weken gemaakt om zoveel mogelijk vast te leggen voor later als Luan wat groter is. Ook dit weblog schrijven was en is een belangrijk moment van de dag voor ons, voor mij. Even al je gedachten op papier zetten en vast leggen voor Luan wat we allemaal beleefd hebben. Jullie reacties deden en doen ons elke keer zoveel goeds. Het is zo’n heerlijk gevoel om te weten dat er zoveel mensen zijn die met ons meeleven en meebeleven. Wij zijn jullie hier heel dankbaar voor en weet dat wij ook elke ochtend met een traan en een lach jullie reacties hebben gelezen. Zoals ik al schreef, gaan we verder met dit weblog totdat het precies een jaar geleden is dat we Luan in onze armen mochten sluiten. Het zou super zijn als jullie zo af en toe dan ook nog eens wat laat horen van jullie zelf. Na dit jaar maken we nl. een boek van dit weblog met foto’s en reacties en hebben we zo een dierbare herinnering aan een mooie tijd. Nog een uurtje en dan gaan wij hier het bed op zoeken en ons laatste nacht in. Morgen vertrekken we vanuit Beijing met vliegtuig om 14.20 lokale tijd (bij jullie is het dan 7.20 uur in de ochtend). We landen om 17.40 uur in Amsterdam (lokale tijd). Voor ons gevoel is dan 0.40 uur ’s nachts!)

Liefs van ons vier uit China