Je was dit weekend de dirigent van het orkest

Allereerst allemaal bedankt, ook namens Timo, voor de felicitaties. Dat doet ons en Timo echt heel goed!
Vannacht heb je goed geslapen en rond kwart voor 5 kroop je bij ons in bed om verder te slapen tot de volgende ochtend. Toen Timo om 8.00 uur bij ons stond, werd je ook wakker. Vol verwachting liepen we naar beneden, benieuwd hoe je zou reageren op het cadeautje in je schoen. Je keek niet echt raar op en begreep het niet helemaal volgens mij. Maar toen Timo jou jouw pakje gaf en je het uitgepakt had, was je blij. Dat kon ook niet anders want het was een dvd van Het Zandkasteel! Mama zei dank je wel sinterklaasje en dat zei jij na, maar of je het echt begreep?? Ik vraag het me af? We zullen het de volgende keer misschien zien?!
De rest van de ochtend wilde je wel meer dan anders sinterklaasfilmpjes zien............

Vanaf 15.00 uur zat het huis vol met visite en wat zijn wij ongelofelijk trots op jou! Een heel weekend hebben we visite gehad. Op zaterdag de familie en op zondag onze vrienden voor de 10e verjaardag van Timo. In eerste instantie zocht je beide dagen mama's/papa's veiligheid op en bekeek je van daaruit alles maar op een gegeven moment ervaarde je voldoende veiligheid om lekker op onderzoek uit te gaan en andere onderdeel te laten zijn van jou spel. Heel bijzonder om te zien hoe je de kleine stapjes in dit proces zet! En zo bijzonder om te ervaren dat jij je kennelijk veilig genoeg voelt in je huis om op onderzoek te gaan met zo veel nieuwe mensen om je heen.

We mochten vandaag genieten van je vrolijke lach en je humor want dat laatste heb je zeker! Jij was dirigent van het orkest en je bepaalde de maat en de muziek die gemaakt werden! Zo zette je de mensen in om samen met je te kleuren, lekker gek te doen met de slagroom op de appeltaart of gewoon om te helpen met het afruimen van de vieze kopjes en borden. Ook Bink werd door jou vermaakt en jij door hem! Heerlijk om te zien dit spel tussen jou, de kat en de visite!

Bij het laatste spel viel je en volgde er verdriet waarop mama besloot dat het de hoogste tijd was voor je bedje. Gewillig ging je mee naar boven en je verdriet was al snel over. Snel pyjama aan, plassen, tandenpoetsen en een lap over je gezicht en toen naar bed.
Lief zong je 'ik ga slapen, ik ben moe' mee. Ook zo geweldig hoe snel je dit opgepakt heb en uit volle borst meezingt; zo vertederend dat mijn hart elke keer smelt en een brok in mijn keel ontstaat.
Eenmaal in bed kwamen er nog een keer tranen en ben ik even bij je gekropen om je te troosten. Al snel hoorde ik je zwaar ademhalen en was je in diepe slaap. Wat heb jij veel te verwerken dit keer, maar wat ben je toch een kanjer en wat zijn wij en vele andere met ons trots op jou! Maar ook op jouw grote broer!