1+1=2+1=3+1=4!

9 weken gelden waren we nog maar met z'n drieën en sinds 8 weken zijn we met z'n vieren. Elke maandagavond denk ik terug aan die ene bijzondere mooie dag; 15 oktober 2012. De dag dat we jou in onze armen mochten sluiten. Wat een bijzonder moment was dat en dat is het dan ook elke maandagavond weer even als ik eraan terug denk. Wat is er veel veranderd in 8 weken tijd, wat hebben we al veel gedaan in 8 weken en wat heb jij al veel geleerd! Ik had nooit kunnen denken of durven hopen dat het zo goed zou gaan met jou en met ons vieren. En wat gaat die tijd snel!

Je leert zo snel en geniet zo zichtbaar intens. Vandaag ook weer hoorde ik van diverse mensen dat ze zien dat je gelukkig bent en dat ontroert mij enorm als ik dat hoor en nu daaraan denk. Het is zo bijzonder als je er bij stil staat dat we 9 weken geleden elkaar alleen maar kenden van een foto en meer niet. En nu 8 weken later gedraag jij je en voelt het ook zo of het nooit anders is geweest! Alsof je nooit ergens anders gewoond heb. We houden zo intens veel van je en je maakt zoveel mensen gelukkig met die mooie donkere ogen van je, die vrolijke lach, gewoon om wie je bent. Elke dag verbaas ik mij over jou en geniet ik met volle teugen van jou!

Als ik dit zo tik dan moet ik opeens denken aan het gedichtje dat achterop een aankomstkaartje stond van een ander adoptiestel:

Je neemt een stuk klei
Je maakt het nat en kneedt het
Dan maak je een beeld van jou
En je maakt een beeld van mij
Dan doe je alle klei weer bij elkaar je maakt het nat en kneedt het
Je maakt weer een beeld van jou
En een beeld van mij
Nu zitten er in jou stukjes van mij
en in mij zitten stukjes van jou
Niets kan ons ooit nog uit elkaar krijgen

(Kuan Tao Sheng, Sung Dynasty)

Zo tekent voor hoe het nu voelt voor mij. Ik heb zoveel geleerd van jou de afgelopen 8 weken en heb ook weer zoveel om mij zelf geleerd. En ik hoop dat ik jou deze 8 weken ook veel geleerd heb en dat een stukje van mij in jou zit. Een stuk van jou zit in ieder geval wel in mij!

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Vannacht heb je sinds langere tijd de hele nacht in je eigen bedje geslapen. Gisterenavond rond 22.15 uur was je wellevend uitje bed maar je kroop er ook zelf weer in en liet je lekker toestoppen door papa. Rond half 8 vanochtend stapte je de slaapkamer binnen en echt slaap had je niet meer dus gingen we maar naar beneden. Voor de tv at je een broodje en nadat we Mickey Mouse clubhuis hadden gekeken zijn we lekker gaan douchen. Daarna heb je bijna 2 uur op je kamertje gespeeld terwijl mama de kleine slaapkamer aan het opruimen was. Regelmatig toverde mama natuurlijk iets nieuws qua speelgoed voor jou te voorschijn en elke keer was het een nieuwe ontdekkingsreis voor jou. Jij genoot en ik natuurlijk weer van jou. Want reken maar dat ik regelmatig even stiekem om het hoekje gluurde.

Nadat mama het grootste gedeelte had opgeruimd en het speelgoed op jouw kamer weer opgeruimd was, zijn we naar beneden gegaan en hebben wat gedronken. Daarna zijn we boodschapjes gaan doen en o wat kan je dan goed helpen zeg. Eerst geef je aan dat papa centjes verdienen is en dat mama centjes gaat betalen. Ja, ja dat klopt. Papa verdient momenteel de centen en mama die geeft alles lekker uit! Tijdens het boodschappen doen genoot je van een lekker broodje terwijl je mama hielp met het pakken van de boodschappen. Na de boodschappen zijn we oma Slofstra gaan op halen en zijn we naar Het Baken in Katwijk geweest. Hier hebben we je doopgeschenk uitgezocht en heeft mama nog een boekje voor Timo gekocht en een cd met kerstliedjes. Je vermaakte je prima in de speelhoek en riep zo af en toe om “mama waar ben je”. Als mama dan terug riep “hier” hoorde ik het hamertje van hamertje tik weer tekeer gaan en wist ik dat alles goed was. Knap hoor van je dat je op die manier afstand kan nemen van mama. Je hebt het vertrouwen in mij dat ik in ieder geval niet zonder jou vertrek en dat is een goed teken.

Timo ophalen was weer een groot feest! Je huppelde vrolijk richting en over het schoolplein en genoot. Diverse mama’s hadden dikke pret om jou toen je natuurlijk weer aan mama vroeg “Sinterklaas?” en daarachter een grote “neeeeee” liet horen! Wat weet je het eigenlijk goed maar wat is het toch lastig om dat weer een plekje te geven. In school werd natuurlijk weer een klaslokaal van binnen bekeken en had je het liefst de hele school gedaan maar dat vond mama deze keer geen goed idee. In de auto terug naar huis klonk ‘o dennenboom’ regelmatig en kon jij er geen genoeg van krijgen! Je bent hard op weg om het straks uit volle borst mee te kunnen zingen. De eerste 2 regels doe je al goed mee!

Thuis heb je weer lekker gespeeld met de auto’s en je brandweerwagen. Daarna heb je mama geholpen met het opnieuw inrichten van de keukenla en ruimde je de geknoeide rijst op. Uiteindelijk ging je er maar bij zitten, want het kostte je veel energie. In ieder geval kostte alles je veel energie en viel je regelmatig vandaag. Ook deed je een aantal keren je handje pijn. Gelukkig laat je je nog steeds troosten bij mama en hoeft je ook niet altijd meer te huilen en is een toverkus van mama ook oké.

Van het warme eten genoot je weer; de mie liet je je goed smaken evenals de op chinees klaar gemaakte broccoli door papa! Wat boffen we toch met die vader van jou dat hij zo lekker de Chinese gerechten kan nakoken (recepten zijn op te vragen hoor!) Na het eten hebben we het speelgoed opgeruimd en daarna zijn we lekker naar bed gegaan. Natuurlijk hebben we eerste gelezen uit het boekje wat je van opa en oma Leiderdorp gehad heb. Want “eerst lezen dan zingen en dan slapen, mama” zeg je dan. Je kan al bijna zelf het boekje voorlezen! Na het zingen ben je lekker gaan liggen en je sliep wederom weer snel in. Tot morgen lieve zoon van mij