Papjie? 大便

Vandaag onze eerste China dag. Gisterenavond was Luan al met dit woordje (papjie; althans zo spreekt hij het uit)begonnen en hebben we Google translate gebruikt om te kijken wat hij probeerde te zeggen. Maar helaas we kwamen er niet achter. Ook vandaag heb ik van alles geprobeerd, maar we weten het nog steeds niet. Hij gebruikte het nu vooral in combinatie met papa papjie! Timo, hijzelf en ik waren dat niet. Dus mocht iemand weten hoe en wat dan horen we het graag.

Daarnaast zag hij in een blad een ster en zei toen "China Luan!" Een bijzonder moment en gelijk vroeg ik mij natuurlijk af wat hij nu bedoelde. Want bedoelde hij Luan komt uit China? Of wij zijn in China geweest? Of herkent hij een ster van de vlag van China? Ach ja je weet het niet en ik beaamde maar dat hij gelijk had en zei tegen hem "ja China! Luan komt uit China” En daarna keek hij mij vrolijk aan en drentelde weer verder. Zo bijzonder zoals kinderen dat doen. Ze beginnen even over een serieus onderwerp (althans voor ons hé!)en vervolgens spelen ze weer verder alsof er niks gebeurd is!
Tijdens het wandelen kwam hij weer met een Chinees woord op proppen maar dit heb Ik echt niet onthouden. Hij had zelf in ieder geval lol toen ik het na zei!

Vanochtend wederom langzaam aan gedaan en vlak voor het douchen hadden we allebei een dipje. Luan begreep mij niet en ik hem ook niet snel genoeg en toen deed hij zich ook nog eens pijn en eindigde het in een huilbui bij hem. Waarop ik vervolgens ook begon te huilen en hij daarop vervolgens weer. Samen hebben we op de douchevloer lekker uitgehuild en daarna hebben we lekker gedoucht. Ik had het idee dat het hem wel op luchtte. En ja als je nu vraagt waar mijn tranen vandaan kwamen? Dan is dat een goeie vraag; gewoon tranen van de afgelopen tijd. Tranen van geluk en blijdschap. Tranen van verdriet omdat anderen verdrietig zijn op dit moment. Tranen van houden van. Tranen van...........Maar waarschijnlijk snappen heel veel mensen die emotie wel en herkennen ze het ook.

Na deze natte start zijn we lekker naar buiten gegaan om boodschappen te doen. Onderweg kletste je er vrolijk op los en hadden we het onder andere over de dingen die we tegen kwamen en/of zagen. Zo weet je al heel veel te noemen; auto, hondje, miauw, vogel, bus, tuutaat, botsing, die kant, centjes betalen, papa werken centjes verdienen, Timo school, etc. Bij de winkels hielp je mama weer met centjes betalen. Onderweg terug een lekker broodje gegeten en eenmaal thuis heb je lekker gespeeld met je storio en tuutaat. Al snel was het weer tijd om Timo van school te halen; wat gaat de tijd toch hard als je lol hebt met elkaar. Buiten regende het behoorlijk hard maar jij vond dat wel grappig en stampte vrolijk erop los. Nee, niet in de plassen want daar loop je met een boog om heen en roept dan hard “bleh!” Bij school konden we naar binnen dus dat hebben we dan ook gedaan. Je wilde meteen naar boven maar zag juf Yvon en die zei je gedag. Vervolgens wilde je weer naar beneden en liep naar de kleuterklas toe. Mama hobbelde braaf achter je aan. Maar eenmaal daar ging al de schoolbel en kon ik ook helaas niet een klein gesprekje met je aangaan over dat dit je klas is waar je straks ook naar toe gaat. Ach komt vast wel en wie weet heb je het allemaal al begrepen. Raar idee hoor dat je volgend jaar daar heen gaat want ik zal deze mooie momenten samen echt dan wel gaan missen! Maar zo ver is het nog niet we hebben in ieder geval nog 1 week samen en dan 2 weken vakantie voordat je gaan wennen op school. Spannend maar als ik je zo zie rond stappen, dan gaat dat helemaal goed komen!

Snel liepen we naar boven maar daar wilde je niet naar de klas van Timo maar naar de groep ernaast. Je bofte van meester Raymond riep je binnen en zo konden we samen luisteren naar het gebedje wat de kinderen aan het einde van de dag zingen. Ik zag je oogjes stralen! Muziek en zingen vind je nou eenmaal leuk. Daarna mocht je samen met mama de groepjes aanwijzen die naar huis mochten. Eerst begreep je het niet, maar daarna had je het door en had je er veel plezier in. Natuurlijk gingen we ook nog even Timo’s klas van binnen bekijken. De Sarah pop die er stond, vond je wel een beetje eng maar toen je samen met mama de pop van dichterbij ging kijken, was dat wel over. Vrolijk liepen we even later naar de auto en reden we richting huis. Nog even een stop bij de apotheek om je medicijn op te halen voor je parasiet en daarna lekker naar huis.
Thuis kwam de trein weer te voorschijn maar al snel had je het bekeken. Ik denk omdat Timo niet meespeelde, maar kerstkaarten aan het maken was met mij. Jij kwam er gezellig bijzitten en kletste er vrolijk op los. Toen papa thuis kwam, veranderde je van plek van de tafel naar het aanrecht. Je vindt het heerlijk om samen met papa het eten klaar te maken. Van het eten smulde je weer en na het eten was het nog even stoeitijd. Momenten om van te genieten want het is zo’n beetje standaard of we stoeien of er wordt gedanst en gezongen! Maar helaas komt er aan dit soort momenten ook altijd weer een einde en gelukkig heeft Luan daar geen moeite mee en slaapt hij snel in na onze vaste rituelen. Slaap zacht lieverd en tot……..