Alweer zo'n waardevol moment en nog een en nog een

Het is maar goed dat ik mij kon verschuilen achter de bloemen vanochtend toen ik op het weblog de reacties las die binnen waren gekomen! Wat een mooie woorden weer allemaal en het raakt mij diep dat zoveel mensen met ons meelezen en meebeleven. De reacties geven regelmatig een emotie bij mij die vaak gepaard gaat met tranen. Tranen van geluk en soms ook wel verdriet.

Verdriet bijvoorbeeld om ons manneke dat gisterenavond na een uurtje wakker was. En zo intens verdrietig was! Slapen in zijn eigen bed ging het niet meer worden, maar bij ons op bed huilde hij nog flink door. Wat een verdriet kwam eruit, keer op keer. Hij was flink overstuur en kroop zowat in me. De tranen stonden in mijn ogen maar het leek me niet verstandig om mee te huilen. Bang dat hij nog meer overstuur raakte.

Uiteindelijk kalmeerde hij wat en is hij met nog wat warme melk rustig in slaap gevallen. Zijn moeder achterlatend met vele gedachten en vragen. Want waar was dit verdriet om? Dacht hij dat hij weer weg moest? Dacht hij aan vroeger? Kon ik zijn verdriet maar overnemen! En zo volgde er nog 1001 vragen en gedachten en dwaalde mijn gedachten af naar onze tijd in China. Zijn tevreden gesnurk naast mij maakte dat ik stopte met denken en vragen en mijn eigen hoofd ook maar neerlag om te gaan slapen.

Vanochtend om half 10 was er leven in huize Slofstra. Papa was al lang en breed weg om te werken en de rest had heerlijk uitgeslapen. In pyjama gingen we lekker ontbijten om daarna pas te gaan douchen. De twee mannen gingen samen onder de douche en Timo hielp Luan met wassen. Vrolijke geluiden klonken er uit de badkamer en een tevreden glimlach verscheen erop mijn gezicht. Dit moment mocht van mij eeuwen duren; zo heerlijk om te horen dat ze zoveel plezier met elkaar hebben. Want dat kan ook wel anders zijn hoor want soms zijn het grote rivalen van elkaar. Maar daar een andere keer wat over.

Om te voorkomen dat ik uiteindelijk een zwembad in de badkamer zou hebben, wat de mannen niet zo erg zouden vinden, heb ik het mooie moment moeten onderbreken. Nadat beide mannen afgedroogd waren, konden ze zichzelf aankleden. Althans dat was de bedoeling maar Timo hielp stiekem Luan die dan met een grote glimlach aan mij kwam laten zien dat hij een kledingstuk had aangedaan. Uiteindelijk zie hij wel dat Timo het gedaan had. En een lol dat ze weer hadden samen. Beneden ging een ieder zijn gangetje met spelen en hielpen ze mij mee met het opruimen van de speelgoedkast.

Na de middag ging Timo bij een klasgenootje spelen en nadat alles opgeruimd was, zijn wij boodschappen gaan doen. Op het dorp viel je in de wagen in slaap en heeft mama maar wat extra winkels bezocht dan dat de oorspronkelijke bedoeling was. Maar iedere vrouw begrijpt wel dat dat echt geen straf is. En nee ik heb geen onzinnige dingen gekocht; gewoon lekker kijken, kijken en niet kopen!

In de Vomar, een uur later, werd je weer wakker en je had echt diep geslapen want wat verbaasd en slaperig keek je om je heen. Het duurde even voordat je uit dromenland weer geland was. Maar toen dat eenmaal zo was, kletste je weer honderduit en hielp je mama met de boodschappen. Zo ook toen we thuis waren en alles naar binnen gebracht moest worden. Je handen gaan dan omhoog en je zegt dan "Luan sterk, Luan helpen!" En natuurlijk mag je dan meesjouwen en eenmaal binnen gaan de duimen van mama weer omhoog en klinkt het "goed zo Luan". En ach die glimlach en die stralende ogen; wat een waardevol moment. Zo iets kleins maar wat een blijdschap.

Daarna was het tijd om samen te spelen. Lekker verven, althans jij verven en ik mocht kijken van jou! Toen Timo thuis kwam en het vuurwerk liet zien wat hij gekocht had met papa, liet jij natuurlijk ook het pakketje zien dat ik gekocht had. Een kindersurprise pakketje! Jaja dat wordt knallen met oud en nieuw. Je roept bij het zien van het vuurwerk wel boem boem maar of je het echt snapt? We zullen het weten over een paar dagen!

Voor het eten heb je nog even met de duplo gespeeld en ook na het eten. Maar al snel was het tijd om te gaan slapen. In de slaapkamer van papa en mama heb ik je het ledikantje laten zien en uitgelegd dat je eerst bij knorretje gaat slapen en als je wakker wordt in het ledikantje en niet in papa mama's bed. Ik ben benieuwd wat je hiervan gaat vinden vannacht en of je daar dan ook lekker in gaat slapen. We zullen het zien en morgen weten!