"Nog 1 nachtje en dan paardje en nog 2 nachtjes en
Blijf op de hoogte en volg Familie
29 December 2012 | Nederland, Noordwijk-Binnen
Na een relaxed ontbijt beneden zijn mijn beide mannen samen in bad gegaan. Dit ging natuurlijk gepaard met een hoop gespetter, lachen en lol. Wat genoot ik van deze geluiden, die als muziek in mijn oren klonken! Ik zou zo de cd kopen als die uit kwam!
Terwijl ik mij aankleedde en mijn haar deed, speelde Luan heerlijk op zijn kamertje. Eenmaal beneden hielp hij met stofzuigen en daarna ging hij lekker zijn eigen gangetje. Timo probeerde zijn nieuwe stuurwiel en pedalen uit en reed met zijn truck naar Milaan. Zoals ik het nu kan zien, wordt hij een goede vrachtwagenchauffeur later!
In de middag en avond zijn we op verjaardagsvisite geweest. Wat heb je daar genoten en wat ging je lekker je eigen gangetje. Natuurlijk kwam je regelmatig even mama gedag zeggen maar je vermaakte je prima. Regelmatig ging je naar boven en daar had je het voor elkaar gekregen dat je op de laptop zandkasteel kon kijken. Ach, ja wie kan ook jouw bruine ogen en glimlach iets weigeren!? Die zijn namelijk echt onweerstaanbaar!
Je genoot van de soep en uiteindelijk waren we later dan gepland thuis. Maar ja een ieder had het naar zijn zin gehad. Thuis meteen naar boven, pyjama aan en tanden gepoetst. Nog even zingen en knuffelen en toen naar bed. Niet je eigen bed op je slaapkamer maar in het ledikantje want dat gaf je zelf aan. En ach dat is ook niet zo gek als je met zoveel kindjes altijd op een slaapkamer geslapen heb. En daarnaast heb je ws. gewoon onze nabijheid nodig. In bed zei je nog "Nog 1 nachtje en dan paardje en nog 2 nachtjes en dan boem boem! en "niet huilen, eerst slapen dan huilen en dan drinken!" Mmmmm wat zou ik nu hierover kunnen denken? Ach, dat doe ik niet en ik geef je een aai over je bol, zeg " ik hou van je" en dek je nog even toe. Slaap zacht mijn zoon tot morgen!
-
30 December 2012 - 09:08
Lia:
Wat is het toch naar, om het verdriet van jullie lieve zoon te moeten meebeleven, maar aan de andere kant is dat ook nodig om de band zo sterk te maken. Door het grote verdriet heb je ook intense vreugde zoals tijdens het baden. Wist je maar wat er allemaal in het leven van Luan is gebeurd voor hij bij jullie kwam, dan had je kon je het beter een plaatsje geven.
Als er eenmaal een jaar voorbij is, gaan jullie steeds meer herinneringen samen delen en worden de herinneringen van zijn vroege jeugd steeds minder scherp en de huilbuien minder worden. Geniet ervan dat hij nu zo dicht bij jullie wil zijn.
x Lia -
30 December 2012 - 09:49
Vermist:
Hop paardje hop.... Heel veel plezier vandaag bij Tante Christine haar paardje.
Als je paardjes leuk gaat vinden, zal Anouk nooit met je meegaan. Zij vind paarden eng.
Knuffel van ons uit Huize Vermist
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley