Op naar de kindertandarts

Sinds een heleboel maanden was je vannacht weer eens wakker rond kwart voor 4. Je wilde niet meer verder slapen in je eigen bed maar bij papa en mama. En de reden is een groot vraagteken? Waarschijnlijk wilde je gewoon nabijheid en geborgenheid. Papa legde je in het ledikantje naast mama’s bed en daar sliep je lekker verder. Tegen half 6 zat je rechtop in je bed en riep je hard “papa, ben wakker!” Mama zat rechtop in haar bed en zei direct “ssssst” en liep naar je toe. Ik legde je weer neer en zei dat het nog veeeeel te vroeg was en je nog lekker moest gaan slapen. Dit deed je en je sliep al vrij snel weer in. Tegen achten werd je pas wakker met een bloedneus. Gelukkig was het nog geen bloedbad en was mama net op tijd met de rol wc papier. Nadat het bloeden gestopt was, heb je nog even lekker bij mama in bed gelegen en heerlijk geknuffeld als een klein poesje. Wat genoot jij van dit momentje en mama ook!

In het raamkozijn hebben we papa en Timo uitgezwaaid en daarna zijn we naar beneden gegaan. Voor de tv heb je lekker genoten van je ontbijt al moest ik je wel aansporen wat je zat helemaal in kabouter Plop! Na het ontbijt naar boven om aan te kleden. Mama douchte snel en jij kleedde jezelf aan op je kamertje. Op een gegeven moment begon de tijd wat te dringen en vertelde jij dat je knikkertje weg was. Mama beloofde na de kindertandarts te gaan zoeken en ging verder met aankleden. Alleen jij niet toen mama even om het hoekje keek omdat het wel heeeeel stil was. En daar zat je zielig voor je uit te kijken. Toen mama op de grond bij je kwam zitten, begon je heel hard te huilen en uiteindelijk snikte je het uit om je knikkertje maar ook bang voor tandarts. “Nie slapen hé mama en nie tanden uit!” Och, och de angst stond in je ogen en wederom begon je heel hard en verdrietig te huilen. Naast dat je tegen de tandarts op zag blijft het lastig voor je als je iets kwijt bent en het niet snel genoeg kan vinden. Je bent dan intens verdrietig en dat begrijp ik wel. Je hebt nooit speelgoed voor jezelf gehad en als je iets krijgt dan ben je daar heel zuinig op. Maar ja soms berg je het zo goed op en heb ik de ‘verstop’plek niet altijd door en dan kan je het niet meer vinden of je bent het gewoon echt kwijt omdat het net zoals de knikker weggerold is en onvindbaar is. En ja dan ben je zo verdrietig en dan kan je echt hartverscheurend huilen! Zo ook dus vanochtend en daar kwam ook nog eens bij dat je er tegen op zag om naar de tandarts te gaan.

Uiteindelijk besloot mama papa te bellen zodat we met z’n drieën die kant op konden gaan en nogmaals legde mama uit dat de tandarts gaat kijken en poetsen en dat je daar niet hoefde te gaan slapen. En dat er zeker geen tanden uit gaan! Je werd iets rustiger maar toen ik je weer dicht tegen mij aanhield, braken de tranen weer door. Samen met jou in mijn armen en een grote giraffe daalde we de trap af en deed ik beneden je schoentjes aan. Je werd wat rustiger.

Samen stapten we door de regen heen en wachtte in de auto tot papa kwam. Deze was er al snel en op tijd stapte we de wachtkamer binnen. We waren al snel aan de beurt en even liep je verlegen mee maar al snel had je het naar je zin en praatjes voor 10. De tandartsassistente (preventie medewerkster) legde jou alles uit. Je kreeg een mooie zonnebril van Cars op tegen de lamp die altijd boven je schrijnt. Daarna kreeg je een spiegeltje in je hand zodat je goed mee kon kijken wat er ging gebeuren.

Als eerste keek de tandarts assistente met een spiegeltje in je mond en daarna mocht je weer zitten. Toen liet ze alle instrumenten zien en voelen nou dat heeft ze geweten. Natuurlijk wilde jij zelf ook even op de knopjes drukken van het apparaatje waar lucht en vervolgens met een ander knopje water uit kwam. Met een flinke straal spoot het door de behandelkamer in, maar ze kon er gelukkig om lachen. Tot slot werden je tandjes gepoetst en kregen papa en mama zo les. Ja, we kregen les en leerden te poetsen volgens de drie B’s (buiten, binnen en boven). Ja, liet alles toe en had daarna alleen maar oog voor de automaat met stuiterballen en kleine cadeautjes in. Natuurlijk kreeg je een muntje en wees je aan welke stuiterbal je wilde hebben, maar ja of dat ging lukken……… Gelukkig was er een ruilbakje en vond je daar een bal die naar je zin was. Vrolijk verlieten we de tandarts met een afspraak voor augustus in onze hand.

Na de kindertandarts zijn we even op mama’s werk langs geweest om de kaars voor ons nichtje weg te brengen. Bianca was er niet dus we hebben de kaars maar aan Maja meegegeven. Meiden (Bianca, Maja en Lia)succes met lopen; ik ben nu al trots op jullie!!

Bij oma hebben we nog even het bagagekarretje opgehaald en toen op naar huis om lekker te lunchen en vervolgens te gaan slapen. Dit heb je ruim 1,5 uur gedaan en toen je net wakker was, kwam papa al thuis. Samen met papa verzamelde je de spullen die in de auto en het karretjes moesten en toen was het al snel tijd om Timo op te halen. “Joepie we gaan naar de camping!”

Tijdens de reis keek je samen met je grote broer naar de Dora dvd en samen hadden jullie veel lol met elkaar ondanks dat jullie beide een koptelefoon op hadden. Gezellig hoor die vrolijke geluiden op de achterbank. Op de camping vlogen jullie meteen uit de auto en werden eerst de kippen verwend met brood en daarna gingen jullie papa helpen. Al snel kwam jij naar binnen en ging je aan de slag met je duplo en daar ben je nu nog druk mee bezig. Je little people huis staat vol met smurfen die ik gevonden had op zolder en daarnaast ben je nu druk bezig met het bouwen van een trap zoals in De Zeester staat. En ik moet je zeggen hij lijkt er best goed op!

Je grote broer Timo is met de boer in de nieuwste volvo een ritje naar Nunspeet aan het doen dus zijn weekend kan niet meer stuk. Er stond nog maar 1000 km op de teller dus een droom wordt werkelijkheid! Papa is nu al hard bezig in jullie nieuwe slaapkamer zodat hij morgen direct kan gaan verven en wie weet als het meezit, slapen jullie morgen alvast een nachtje!! Maar daar horen jullie morgen meer over……..