Zoveel………….
Blijf op de hoogte en volg Familie
24 Juni 2013 | Nederland, Noordwijk-Binnen
Altijd weer moeilijke momenten. Moeilijk omdat ik regelmatig even moet slikken om zelf niet in tranen uit te barsten. Zo’n klein manneke, al zoveel mee gemaakt, zoveel verdriet, zoveel tranen, zoveel dingen die hij nog niet begrijpt, zoveel om te verwerken, zoveel…….. dat het teveel is om op te noemen hier. En wat zijn we ongelofelijk trots op hem! Want wat maakt hij een grote sprongen en wat kan hij al goed Nederlands spreken/zingen en verstaan! En wat is hij gegroeid in de tijd dat hij bij ons is. Vol trots en met ontroering heb ik gisterenavond naar hem gekeken toen hij heerlijk in slaap was gevallen. Trots omdat hij bij ons in het gezin is gekomen, trots op wie hij is en wat hij doet, trots op wat hij ons brengt en trots omdat hij je kunt raken op wat voor manier dan ook!
Vanochtend lag je nog heerlijk te slapen toen ik je kwam in kwam. Je ligt dan heerlijk opgekruld in diepe slaap en terwijl ik je uitkleedde in bed, krulde je jezelf weer op zoals onze kat dat ook kan doen. Zo lief om te zien! Na twee keer uitrekken kon ik je meenemen naar de badkamer en na een grote plas heb je heerlijk gedoucht. Bij het aankleden kreeg ik natuurlijk weer de nodige knuffels en kusjes. Beneden had je al weer praatjes voor 10 en had je de nodige aansporing nodig om je boterham op te eten.
Papa bracht je naar school en dat ging natuurlijk op jullie manier! Eenmaal uit school hoorde papa van de juf dat je hard gevallen was. En toen mama thuis was, voelde ze inderdaad een dikke bult. Papa had gehoord van de juf dat je in de lerarenkamer gevallen was en dat de schoonmaker een andere juf geroepen had die je overeind hebt geholpen. Gezien de bult moet het echt wel een harde klap geweest zijn, maar je had geen traan gelaten. Huilen blijft moeilijk voor je in een andere omgeving dan bij ons………
Verder had je vandaag getekend in je schriftje en met juf Letty (ergo) gespeeld op het kleed met constructie materiaal. In je overblijf schriftje stond dat je langzaam was bij het eten en dat het misschien te maken had met de gezelligheid. Jou kennende zou dat zomaar eens kunnen kloppen!! Met papa heb je uit school nog boodschappen gedaan en daarna wilde je thuis tv kijken. Op de bank heb je heerlijk gezeten en gekeken naar de tv om vervolgens daarna nog even wat te spelen. Toen je grote broer thuis kwam heb je nog wat filmpjes op internet gekeken met elkaar waarbij er vooral veel gelachen werd.
Van het eten genoot je al had je wel de nodige aansporing nodig. Regelmatig stak je jouw vinger op (hebben we tijdens het eten aangeleerd om te voorkomen dat er dwars door elkaar heen gepraat wordt) om een of ander verhaal te vertellen. Vaak gingen die over China en moest je zelf vooral heel hard lachen. Soms was er echt geen verhaal van te maken maar gezien het feit dat je zelf veel lol had en daarbij de slappe lach had, stak je ons aan. Na het eten was het echter al snel tijd om lekker te gaan slapen. Het uitkleden kostte je veel moeite maar met wat hulp van mama waren we toch op tijd klaar om nog een verhaaltje te lezen. Tot slot zongen we samen ik ga slapen en toen we klaar waren zei je heel droog “zo nu is et klaar!” En ja dat was zo; ik heb je lekker toegedekt en niet veel later lag je in dromenland. En je lag letterlijk in dromenland want net ben ik even bij je gaan kijken omdat je papa zei maar dit alles was in je slaap. Slaap lekker grote kleine reus van me. Papa en mama houden van je en je grote broer ook!
-
24 Juni 2013 - 20:53
Igor, Marlou, MaJin En Jibin:
Met tranen in mijn ogen heb ik je stukje gelezen. Zo jong en al zoveel meegemaakt. Als je zijn verdriet omschrijft heb ik echt met hem te doen. Bij jullie is ie in goede handen en zal hij zijn verdriet zeker een plekje kunnen geven.
Jullie doen het fantastisch.
Lieve groetjes,
Marlou -
25 Juni 2013 - 08:44
Vermist:
Onze kleine grote man had het 10 maanden geleden niet beter kunnen treffen, dat hij bij huize Slofstra het klavertje vier compleet mocht maken. Wat een liefde en veiligheid mag jij bij papa, mama en Timo ontvangen. En wat kun jij je vanuit dit gezin ontplooien, groeien en de wereld ontdekken.
Lieve vrienden blijf jullie hart hierin volgen.
Liefs Bert, Maja, Anouk, Rick en Manon x -
25 Juni 2013 - 19:56
Marjon:
Hoe moeilijk het ook is als jullie mannetje zo verdrietig is, maar hij durft zich te uiten. Dat is zo'n ontzettend groot compliment naar jullie toe. Jullie geven hem zoveel liefde, veiligheid, geborgenheid en plezier in het leven, dat hij zichzelf mag en durft te zijn en daar horen de boze en verdrietige buien bij. Jullie staan het toe en zijn er voor Luan om hem te troosten. Jullie hebben al zoveel bereikt met elkaar, petje af. Jullie mogen ontzettend trots zijn op jezelf. Wat Maja ook schrijft; volg je hart en je gevoel.
Liefs Marjon
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley