Boem, au!

Vannacht rond de klok van vieren was je wakker en wilde je niet meer verder slapen in je eigen bedje. Papaheeft je in het ledikantje gelegd en daar ging je gelijk in je favoriete slaaphouding liggen en verder slapen. Vanochtend moesten we je wakker maken maar eenmaal wakker had je praatjes voor 10! Je kletste er vrolijk op los. Toen ik beneden kwam, zat je heerlijk aan je pap. Papa bracht je naar school en tussen de middag heeft mama je zien zitten bij de overblijf. Je maakte een hoop lol met de meisjes aan je tafeltje, maar of je zo ook aan eten kwam?

Rond ongeveer kwart over 1 werd ik wel heel veel keren achter elkaar gebeld op mijn telefoon terwijl ik in een bespreking zat. Toen Lo belde heb ik toch maar even opgepakt en gevraagd of het dringend was en dat was het. Hij was net gebeld door school met de mededeling dat Luan gevallen was en een flinke bult op zijn hoofd had. Hij ging richting school en nadat mijn overleg 3 minuten later klaar was, ben ik ook die kant op gegaan. Van alles spookte er door mijn hoofd wat ik zou aantreffen. Gelukkig was Lo al binnen en toen hij eenmaal Lo zag, brak hij en huilde hij tranen met tuiten. Op school had hij maar kort gehuild; ondanks de pijn die zo’n bult moet geven. Toen ik er was, heb ik hem overgenomen en snel een rustig plekje gezocht terwijl Lo alle spullen bij elkaar haalde. Hij had een flink ei op zijn hoofd en zag echt wat pips.

Samen zijn we langs de dokter gegaan. Tijdens het wachten viel je steeds even in slaap maar dat vonden mama en papa niet zo’n goed idee. Met moeite konden we je wakker houden. Gelukkig kwam de dokter vrij snel en die heeft wat testjes gedaan zover als dit mogelijk was. Want jij vond het allemaal maar niks en wilde het liefst dicht tegen mama aan zitten. Dat je pijn had, zagen we duidelijk want regelmatig kneep je jouw ogen dicht. Op de vraag of je ergens anders nog pijn had wees je alleen naar je hoofd.

De dokter kon niet alle testjes doen en zei dat gezien de bult hij wel een hersenschudding heeft en dus een wekadvies meekrijgt. Om de twee uur wakker maken en als hij dan niet helder reageert of flink gaat overgeven moesten we weer aan de bel trekken. En ja ga dat maar eens uitleggen…….

Thuis heb je nog even bij mama op schoot gehuild en hebben we je een paracetamol gegeven tegen de pijn. Uiteindelijk viel je bij mama op schoot in slaap en heb ik je op de bank gelegd. Op de bank heb ik je na 2 uur slapen wakker gemaakt en daar was je niet blij mee. Wat was jij boos; je gilde en huilde het eruit! Wat een boosheid en verdriet en ik snap het wel hoor. Dan lig je heerlijk te slapen en heb je minder last van de pijn en dan maakt mama je zo maar wakker! En waarschijnlijk komt dan ook alles weer langs en alles moet ook verwerkt worden.

Op een gegeven moment brak je en met lange halen kwam het verdriet en de pijn eruit. Dicht tegen mama en Mickey aan kwam je tot rust. Nou ja eigenlijk moet ik eerlijk zijn en zeggen dat we toen beide weer tot rust kwamen. Want mama kon het ook niet meer droog houden bij het zien van zoveel pijn en verdriet en heeft dus ook een traantje gelaten!

Toen papa thuis kwam kreeg jij een heerlijk ijsje en mama een bakkie thee en zo samen dronken, aten en knuffelde we erop los. Uiteindelijk heb je nog even bij mama gezeten achter de computer en vervolgens ben je gaan spelen op de vloer met het ridderkasteel. Het was duidelijk te zien dat je nog pijn had, want regelmatig vertrok je jouw gezicht. Gelukkig genoot je van het eten en daarna hebben we nog samen met een ballon gespeeld en gekeken naar de wielrenners die voor ons huis heeeeel hard langs kwamen. Volgens mij vond jij de politiemotoren die er waren (echt heel veel) het mooist! Bij dit alles valt wel op dat je stiller bent dan anders.

Rond kwart over 7 heb ik je op bed gelegd maar helaas gleed je toen weer uit toen je naar je kamertje liep om je pyjama aan te doen. Het zit je de laatste dagen niet mee qua vallen en het liefst zou ik momenteel alles hand in hand willen doen om te voorkomen dat je jezelf pijn doet omdat je uitglijdt, valt, etc. Maar ja ……………………

Na 5 minuten ben ik bij je gaan kijken en toen lag je heerlijk te slapen. De komende nacht wordt niet prettig voor je en zal ook best vermoeiend zijn voor jou als we je om de 2 uur wakker moeten maken en moeten kijken of je alert reageert. Laten we maar ervan uitgaan dat de nacht snel omgaat.