De dagen vliegen om

Soms zijn er van die dagen dat je als werkende moeder vliegt van hot naar her. Gisteren was zo’n dag. Zo’n dag waarop ik jou en je grote broer maar weinig gezien heb. En o, o, o wat speelt dat moederlijke schuldgevoel dan weer de kop op! En natuurlijk weet ik allemaal verstandelijk dat dat niet hoeft, maar ja het gevoel………..

Gisteren was het opa en oma dag. Dit houdt in dat wij jou en je grote broer voor het ontbijt brengen bij opa en oma Slofstra. Vanochtend was je heel lief voor je grote broer die een zere voet had. Je hield heel lief zijn handje vast toen hij naar de auto strompelde. Wat zijn jullie toch lief voor elkaar! Bij opa en oma hebben we natuurlijk eerst even snel gegluurd bij de kip die kuikentjes gekregen hadden. Wat zagen ze er schattig uit! Maar voor lang kijken en vasthouden was geen tijd, want er moest ontbeten worden.

Zoals ik al zei had ik jullie weinig gezien. Timo had mama nog halverwege de ochtend zien om naar zijn voet te laten kijken bij de dokter. Helaas was deze zwaar gekneusd en een scheurtje in zijn enkelbanden. Dat wordt de komende weken rustig aan doen en voorlopig geen trampoline springen.

In de middag liep mama’s werk uit en had dus ook nog weinig tijd om jullie gedag te zeggen aangezien mama ook nog uit eten ging. Oma vertelde dat je een leuk waterfeest in de middag gehad had en veel lol had gehad. Je was daarna wel heel erg moe maar wilde gewoon op school blijven.

Toen mama er was, heeft opa 2 kuikentjes opgehaald en mochten jij en Timo er 1 vast houden. Althans mama hield hem vast en jij mocht hem aaien. Je vond het geweldig en Timo ook en beide genoten jullie. Jij wilde er wel 1 mee naar huis nemen!! Maar ja dat vond mama niet zo’n goed idee. Al snel was het weer tijd voor mama om weg te gaan en na een dikke knuf en kus en nog een dikke knuf en kus en nog een dikke kus en knuf ben ik weggegaan.

Toen jullie thuis kwamen met papa was ik er ook nog even en dat vond je maar raar, maar aan de andere kant genoot je nog even van een extra knuf en kus. Van papa hoorde mama de volgende dag dat je lief was gaan slapen.

Vanochtend was je met moeite wakker te krijgen, maar eenmaal wakker had je praatjes voor 10. Na een lekkere douche heb ik je samen met jou ingesmeerd en aangekleed. Daarna heb je beneden ontbeten. De boterham en chocomel gingen er goed in. Papa heeft jullie naar school gebracht en toen je op papa’s schoot zat in de klas en juf Margriet binnen zag komen, wipte je van zijn schoot en kreeg de juf een dikke knuf van je. Wat ben je toch een lieve schat!

Om half 1 haalde papa je weer uit school en hebben jullie lekker geluncht. Daarna ben je lekker gaan slapen en na een ruim een uur heb je buiten papa geholpen met klusjes in de tuin. Je was helemaal blij toen papa op je grote fiets zijwieltjes ging zetten en trots zat je op je fiets en fietste je weg. Papa stuurde mama een mooie foto hiervan. Ik zal even kijken of ik hem strak op de site kan zetten.

Toen mama thuis kwam vertelde je mij dan ook trots dat je heel goed kon sturen!! Die oogjes die glimde van trots!! Bij het aan tafel gaan zag ik al aan je gezichtje dat je moe was. Je wilde het liefst op schoot bij mij eten, maar ja dat eet voor mama een beetje moeilijk. Je accepteerde dat je wel wat dichter naast mama kon zitten en hand in hand aten we ons eten op.
Na het eten ruimde je keurig je speelgoed op. Toen ik dit benoemde na je zei je; “tuurlijk mama!” en deed het keurig. Je vroeg ook netjes of ik de bak wilde opruimen omdat hij zwaar was. Daarna zijn we na een kus aan papa en je grote broer naar boven gegaan en hebben we de pyjama aangedaan, tanden gepoetst en handen en gezicht gewassen. Op bed natuurlijk nog een verhaaltje gelezen en daarna ging je lekker liggen om te slapen. Na 15 minuten riep je mama en vertelde je dat je zoooo moe was! Met jouw hand in mijn hand probeerde je in slaap te vallen, maar dat wilde maar niet lukken. Uiteindelijk kwamen daar de tranen, het verdriet en de pijn van de knie (je was gevallen op school en had een lelijke wondje op je knie opgelopen). Het is toch altijd weer fijn (en ook verdrietig) dat je uiteindelijk je verdriet durft te laten zien en je tranen durft te laten komen. Uiteindelijk ben je een uur later lekker gaan slapen; moe van de dag, moe van het huilen, moe van…….