Nog twee nachtjes............
Blijf op de hoogte en volg Familie
09 Augustus 2013 | Nederland, Stroe
Later heb je nog getekend. Na de lunch ben je heerlijk gaan slapen. Na ruim 1,5 uur werd je weer vrolijk wakker. Na wat fruit zijn we de auto ingestapt om boodschappen te gaan doen. Je had hier uiteraard geen zin in, maar begreep ook wel dat we eten moesten halen voor vanavond. Op jouw manier hielp je dan ook goed mee. Blij was je toen we eindelijk klaar waren. Op de een of andere manier kost het toch altijd meer tijd dan dat je zou willen.
Terug op de camping wilde je Ipad kijken en dat was prima. Lekker op het kleed buiten met een schaaltje chips keek je filmpjes. Nadat je hier klaar mee was, wilde je nog wat drinken met een ijsklontje. Dit laatste kon niet en dat vond je erg lastig. Je bleef voet bij stuk houden ondanks dat mama "nee" zei en het uitlegde. Uiteindelijk werd je heel boos en begon je daarna intens hard te huilen. Op mijn vraag of je kon vertellen wat er was, kwam er alleen uit dat je boos was op mama. Ik had het idee dat het ook te maken had met het dagje weg van jouw papa en grote broer met de boer. Maar op die vraag kon je geen antwoord geven.
En eigenlijk was dat ook niet belangrijk. Je liet je troosten door mij en kroop dicht tegen mij aan en snikte het met lange halen uit. Wat vindt je het toch lastig om boos te zijn, wat een groot verdriet zit er in zo'n klein mannetje, wat een onzekerheid heb je soms nog of je wel heeeeel lang (lees: voor altijd) mag blijven bij ons, wat een emotie komt er los als ik je vertel dat ik van je hou ook als hij boos is of als mama tegen je zegt dat iets niet mag, wat een emotie komt er los als ik zeg dat je niet weg hoeft....... Wat moet dat voor jou toch allemaal overweldigend zijn. Al die nieuwe gevoelens die je meemaakt en ervaart. Zoveel liefde en geborgenheid. Twee ouders, een broer, opa's en oma's die van je houden. De geborgenheid in de armen van papa of mama. Iets wat je heel lang niet gekend en gevoeld heb en nu allemaal ervaart. En soms zijn er van die momenten dat je met al die gevoelens even geen raad weet. Maar gelukkig zijn er dan die twee armen van papa of mama en van Hem die jou beschermen en liefde geven.
Na een poosje was je weer rustig en zijn we nar buiten gegaan. Hier heb je nog even op schoot gezeten bij mij. De boerin kwam nog even langs en vertelde dat hij ging regelen voor jou dat de boer een rondje met de trekker ging doen met jou. Hierop kroop je in eerste instantie weg, maar niet veel later begon je steeds meer te stralen. Snel daarna kwamen papa en Timo thuis. En wat was je weer blij om ze te zien. Samen met Timo wilde je gelijk gaan spelen, maar Timo moest natuurlijk eerst vertellen over zijn vrachtwagen avonturendag. Dat hij genoten had, was duidelijk te zien!!
Na het eten was het tijd voor het trekker rondje. Jij heb de gehele weg mogen sturen en o o o wat straalden jouw ogen!! Wederom weer een onbetaalbaar moment. De rest van de avond heb je heerlijk gespeeld met je grote broer op de skelter en de trampoline. Er waren nieuwe camping gasten met een klein jongetje die ook skelter wilden rijden. Maar op de skelter waar jij op reed. Dit vond je toch wel lastig zo op zijn tijd. Maar je loste het keurig zelf op.
Natuurlijk probeerde je de tijd te rekken toen mama zei dat het tijd was om naar bed te gaan. Maar ja je af het snel op. Papa heeft je lekker gedoucht en je wilde dat mama je naar bed bracht. Na alle rituelen ben je heerlijk snel in slaap gevallen. Dromend van de dag van morgen want dan mag je in de avond zwemmen in het zwembad als het donker is met de lichtjes aan. Dat wordt een lange avond, maar een mooie afsluiting van de vakantie.
-
10 Augustus 2013 - 12:07
Vermist:
Wat een ontlading weer van Luan. Het blijft lastig, het laten zien van je emoties. Maar wat heeft hij hier toch ook weer veel in geleerd en dat allemaal in kort tijdsbesef, dankzij jullie als papa en mama en grote broer. En wat houden wij ook van de kleine man, net als van jullie.
Dikke knuffel van jullie vrienden xxx en een miauw voor Bink
Ps. Gaaf dat Timo zo heeft genoten en Luan later van de tractor rit. Beide mannen weer blij en een ervaring rijker. -
10 Augustus 2013 - 13:46
Monique Bank-Baats:
Wow Danielle wat weer treffend beschreven. Voor ons zo herkenbaar: emoties over mag ik blijven... Mag ik ook mee... Tijd is nodig om onze mannetjes dat zelfvertrouwen te geven dat wij voor altijd voor hen hebben gekozen! -
10 Augustus 2013 - 16:10
Marjon:
Goh Daan, wat heb je alles weer mooi omschreven. Voor jullie is het zo'n vanzelfsprekendheid dat jullie voor altijd voor Luan hebben gekozen. Voor jullie een vanzelfsprekendheid, voor Luan nog zoveel onzekerheid. Dat besef komt echt wel, maar dat heeft inderdaad tijd nodig. Jullie doen het zoooooooooo goed. Petje af.
Geniet van jullie allerlaatste vakantiedag.
Liefs Marjon
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley