Een rustige(r) laatste logeerdag.....

Rond half negen kwamen Timo en Luan naar beneden en met een luide 'boe...' meldden ze hun binnenkomst bij oma. Opa was namelijk al druk in de tuin, want er kwamen hoveniers om de tuin een flinke opknapbeurt te geven en dus moest alles wat er in de tuin stond, voor hun komst worden opgeruimd.
Na het ontbijten, wassen en aankleden, was het in de tuin inmiddels een drukte van jewelste. De bestrating werd opgeraapt en in een aanhangwagen gegooid, de tuinplanten werden allemaal verwijderd en de pergola werd gedeeltelijk omgezaagd en in de vrachtauto geladen. Natuurlijk moesten de jongens en zeker Luan af en toe kijken, want dit waren spannende en nieuwe gebeurtenissen. In de tuin was het voor hem alleen te gevaarlijk, maar samen met opa mocht het wel en ook vanachter het raam van de schuifpui was er vrij zicht voor hem.

Timo zocht na de koffie de rust en ging heerlijk aan de waterkant in het zonnetje zitten vissen. 'Heerlijk en lekker rustig in m'n eentje', aldus Timo. 'Ik ga het liefst alleen of met pappa'. Het resultaat was vijf vissen.
Luan ging met oma naar het speeltuintje op ons plein en vermaakte zich daar met klimmen en glijden.

Na het middageten ging Timo opnieuw een uurtje vissen. Hij wilde een baars verschalken, maar dat lukte niet. Ze zwommen langs zijn dobber, zei hij. De hengelspullen werden daarom tijdelijk opgeborgen en hij ging languit op de bank liggen om naar een filmpje kijken op zijn Ipod. En waarom ook niet.....na de drukke dag van gisteren even de rust weer zoeken, is zo slecht nog niet.

Luan hielp oma en opa boven mee om alle spullen bij elkaar te zoeken die mee terug naar Noordwijk moesten. Daarbij scoorde hij ook links en rechts nog een boekje en een aantal kleurplaten, maar het liefst had hij alles meegenomen. Dat zou bij oma en opa lekker opruimen, maar daar zou mamma zeker niet blij van worden.

Een tijdje later ging oma boodschappen doen en vroeg Luan of hij met haar meeging. Daar had hij echter geen zin in. Oma zei, dat ze vast niet de boodschappen kon doen zonder hem, waarop Luan zei: Echt wel hoor oma..! Een laatste poging dat oma zonder Luan misschien wel de verkeerde pizza's zou meebrengen, strandde ook. 'Luk best hoor oma....kan wel', aldus Luan. Hij bleef liever spelen met de lego, de duplo en de auto's. Alleen...? Nee, al snel klonk: Opa helpe...? En zeg dan eens nee.

Eerst moest er een garage gebouwd worden voor de auto’s en daarna de stal van boer Rein. Toen we die klaar hadden en de schapen en koeien er in stonden, moest die weer afgebroken worden. Opa deed nog een poging de stal te bewaren om aan mamma en pappa te laten zien, maar volgens Luan moest ik dan een foto maken. Dat advies heb ik dus maar opgevolgd.

Zoals beloofd, aten we ´s avonds pizza´s. Het eerste stuk op onze manier - dus in stukjes gesneden om te eten met een vork - maar dat was niet zoals ‘meneer’ het wilde. De pizza moest in taartpuntjes, zodat hij die met z’n handen kon eten. Na het eten is Timo weer gaan vissen en hield Luan opa bezig met de ‘duplo’.

Rond 18.45 uur arriveerden mamma en pappa en was het logeerpartijtje weer voorbij. Oma en opa Leiderdorp kijken terug op drie mooie dagen en zij wensen nu alvast oma en opa Slofstra voor volgende week heel veel plezier met de kleinkinderen. Dat gaat ongetwijfeld lukken. Wees niet bang dat je tijd overhoudt, want ze houden je wel bezig. En zo hoort het ook, als je bij je oma en opa logeert.

Hartelijke groet uit Leiderdorp en tot een volgende keer.