Op zoek naar........

Vannacht heb je lekker geslapen.,ruim na negen uur werd je wakker. Je wilde gelijk aankleden en papa hielp je hierbij. Daarna wilde je eten en wel meteen. En ja als je dan roerei met spek wil dan moet je toch echt even geduld hebben. Nou ik kan zeggen papa's geduld werd door jou ook op de proef gesteld. Je bleef maar zeggen "papa! nu eten. Luan heeft honger!" En wat papa ook probeerde, je bleef om je ontbijt vragen. Eenmaal aan je ontbijt kletste je meer dan je at. Dit veranderde echter toen de boer verscheen en zei dat jij en je grote broer snel moesten eten. Jullie hadden een klus te doen. Nou het eten ging super snel. Niet alles ging op, maar wel,het grootste gedeelte.

Samen met je grote broer mocht je in de aanhanger zitten en de boer reed op de tractor. Jullie gingen hout halen en weg brengen. Terug op de camping met wat houten stokken gingen we even een bakkie doen bij de boer en op visite bij de 'zieke' zoon van de boer en boerin.

Al snel was het zo middag en tijd voor papa om te gaan naar huis, naar Binkies huis. Papa had dienst van de tutaat en had helaas niet kunnen ruilen. Dit laatste weekend voordat de school weer begint, brengen we dus met z'n drieën door. Papa ging ok 10 voor 1 de trein op en wij zijn toen boodschappen gaan doen. Wederom hielpen de mannen over het algemeen goed mee, maar als het even niet lukte of anders ging, was je gefrustreerd en stond het huilen je nader dan het lachen. Bij de Hema zag je een lief knuffelkonijn en deze kocht je van je eigen centjes.

Ik had je al verteld dat je na het boodschappen ging slapen en op de terugweg vroeg je bevestiging hierover. Je zei ook dat je wilde slapen omdat je moe was. Op de camping ging je dan ook zonder mopperen op bed liggen en nadat je de folder van de Hema uitgebreid bestudeerd had, ging je lekker slapen.

Na ruim een uur werd je wakker en toen ben je lekker gaan spelen met je grote broer met de houten stokken en zand. Jullie waren lief aan het spelen. Toen het wat begon te spetteren gingen jullie in je eigen huisje spelen. De deur moest zelfs dicht en regelmatig hoorde ik jullie samen lachen! Wat heerlijk!

Al snel was het tijd om de kalfjes te voeren en de beide heren hebben weer hard gewerkt!! Daarna lekker gegeten en mama kreeg van beide mannen een groot compliment omdat mama lekker hard gekookt! Wat wil je nog meer als papa.

Na het eten werd er nog gespeeld met de kleinzoon van de buren en helaas was het toen huilen. Elke keer als ik dat hoor en dan een sprint neem richting de speeltuin dan gaat er van alles door mijn hoofd heen wat ik daar aantref. En gelukkig valt het de laatste tijd enigszins mee. Nu was je grote broer tijdens het springen per ongeluk met zijn hand tegen jouw hoofd gekomen. Het verdriet was enorm; dikke tranen en intens verdrietig. Maar eenmaal op ons eigen stekkie en het doekje net tegen je hoofd vroeg je alweer of je mocht springen!!!

Toen de kleinzoon van de buren naar huis ging, was het ook tijd voor de mannen om te gaan douchen. Daarna was het de hoogste tijd om te gaan slapen. Natuurlijk nog even gebeld met papa en in bed je Hema folder gelezen. Het kostte de nodige tijd om te zorgen dat je ging slapen en in slaap viel.

En dan terug naar de titel 'op zoek naar.......' Marlou schreef het gisteren ook bij de reacties en verwoorde precies datgene wat door mijn hoofd spookte. Zou het komen doordat hij nu een tijd bij ons is? Is het de leeftijd? Is het de volgende fase? Zit hij in een bepaalde verwerkingsfase??
Het gaat me aan mijn hart om hem zo verdrietig te zien, zo boos te zien, gefrustreerd, zijn tranen in zijn ogen zien te staan! Hij zit niet lekker in zijn vel. En soms voel ik me dan zo machteloos, heb ik het gevoel te kort ge schieten en kan ik hem niet meer geven dan mijn armen, schouders en liefde. En ik weet dat het genoeg is, maar ik zou zo graag even in zijn bolletje willen kijken en willen weten wat hem bezig houdt, waar hij aan denkt, waar hij mee worstelt, waar hij...............