Boem au!

Vanochtend waren de mannen vroeg wakker. Zou dit gekomen hebben door het dagje uit wat we vandaag hadden?? In ieder geval konden we zo enigszins op tijd vertrekken richting Dolfinarium. Zoals verwacht waren we niet de enige vandaag, maar dat mocht de pret niet drukken. We lieten ons met het treintje vervoeren van de parkeerplaats naar het Dolfinarium. Een groot feest voor onze mannen al vond papa het achteruit rijden wat minder. Aangezien we al kaartjes hadden, hoefden we niet in de rij en waren we dus snel binnen. Papa plande onze route zodat we geen enkele show hoefde te missen en zo gingen we op pad.

Wat hadden we het getroffen met het weer. Het was heerlijk en zelfs de zon kwam regelmatig even door. We startte met de zeehonden, daarna de zeeleeuwenshow en daarna naar de grote dolfijnenshow. Vervolgens richting de roggen, dolfijnendelta, krabbendelta en walrussen. De mannen genoten ervan en jij keek je ogen uit. Het wachten vond je soms lastig en bij de zeeleeuwenshow volgde je het niet altijd helemaal maar regelmatig verscheen er een grote glimlach op je gezicht en kwam je ogen en oren te kort. Ik was zo benieuwd wat je allemaal wel niet dacht op dat moment! Het wachten totdat de show begon, vond je soms lastig. En wat was het lastig om uit te leggen wanneer het wel begon en wat we dan zouden gaan zien?!

Maar als de shows eenmaal startte dan genoot je volop op jouw manier en vond je het ook weer jammer als het klaar was. Natuurlijk wilde je ook nog spelen in de speeltuin en iets te enthousiast rende je voor ons uit. Op een scheve helling viel je dan ook en even waren daar de tranen. Samen met papa heb je vervolgens de rest van de speeltuin ontdekt.

De roggen aaien vond je ook heel leuk om te doen. Net zoals je grote broer Timo. Jullie kregen er maar geen genoeg van. Uiteindelijk gingen we toch verder met twee natte mouwen rijker. En neem van mij aan we hadden ze echt omhoog gedaan!
Voor het eten hadden jullie haast geen tijd, dus dat deden we maar al lopend. Bijzonder moment was ook toen we bij de dolfijnendelta naar beneden gingen en de dolfijnen door de grote glazen wand zagen zwemmen. Wat een prachtige beesten zijn dit toch en die twee kleine dolfijntjes zijn ook zo lief. Met je donkere ogen en je mond open bekeek je alles eerst van een afstand en later van dichtbij.

De symboliek was zo mooi en daar bedoel ik mee die kleine dolfijntjes die steeds in de buurt van hun moeder bleven maar soms ook even hun eigen gang gingen maar snel weer terug keerden. Een prachtige relatie die wij met jou op dit moment ook hebben. Het liefst ben je nog heel dicht bij ons in de buurt maar regelmatig ga je ook alleen of met een ander op onderzoek uit, ga je experimenteren, ga je op zoek naar grenzen, ga je ontdekken, met telkens weer de wetenschap dat je veilig bij ons kan terug keren. Wij willen je meegeven dat je mag zijn wie je bent ook als je verdrietig en/of boos bent. Dus ook als je grenzen overgaat zullen wij er voor je zijn! Een centraal thema in het leven van ieder kind/jongere maar bij jou heeft het extra aandacht nodig omdat er nu nog altijd een angst in je ogen is of we wel blijven houden van je als je iets doet wat niet mag. Maar ik hoop dat je onze liefde voor jou ook op die momenten voelt en ervaart en dat je elke keer sterker hierin wordt; stapje voor stapje samen met ons.

Aan het eind van de middag zijn we richting de uitgang gelopen. De mannen hadden alles gezien en wilde ook wel terug naar de camping. Na nog wat boodschapjes kwamen op de camping aan en daar hebben de mannen heerlijk gespeeld. Iets later dan gepland aten we en jou kostte het heel wat moeite om je bordje leeg te eten. Maar eenmaal leeg waren we wel trots op je en jij op jezelf! Na het eten lekker gedoucht en toen in bed nog een filmpje gekeken om vervolgens na alle avondrituelen lekker te gaan slapen.

Helaas hoorde papa en mama aan het eind van de avond een hele harde boem en daar lag je op de vloer. Je was keihard uit bed gevallen; wat een verdriet. Snel een koude doek tegen je hoofd gehouden want daar vormde zich een grote bult. De arme ziel wat een pijn moet je hebben en wat moet je geschrokken zijn! Wij in ieder geval wel. We hebben het bedje opgemaakt in de caravan zodat je dicht bij ons in de buurt kon slapen. Na een paracetamol viel je gelukkig zo weer in slaap. We hopen dat je lekker slaapt kleine vent; wat een schrik en pijn moet jij hebben…………