Herinneringen

Vanochtend lag je nog heerlijk te slapen maar ja je moest toch wakker gemaakt worden om naar school te gaan. Vanochtend kwam er op school namelijk iemand van de OnderwijsAdviesdienst om de cognitieve capaciteiten te testen van jou. Dit is nodig voor de aanvraag van het rugzakje cluster III. Van de juf kreeg ik terug gekoppeld, toen ik je in de middag kwam halen, dat de onderwijsadviseur nogmaals terugkomt omdat je verlegen was in het begin en het wel even duurde voordat je begon te praten. En ach dat begrijp ik ook wel want deze mevrouw kende je niet en dan is het logisch dat je niet voluit klets.

De mevrouw had ook nog papa gebeld en verteld dat ze nog een keer terug komt om de rest van de testen te doen. Wel vertelde ze al dat het resultaat wat uit de test kwam niet geheel realistisch zou zijn. Ze vertelde ook dat je al goed Nederlands spreekt maar ook dat je nog niet alles begrijpt en ik denk dat dat ook momenteel maakt dat het allemaal wat moeilijker is voor je. Je wilt zo graag en doet zo je best, maar soms begrijpen andere kindjes en mensen je niet en dat is dan best lastig.

Het niet lekker in je velletje zitten, zal daar ook vast mee te maken hebben. Dit wil niet zeggen dat je niet vrolijk bent, maar ik kan zien dat je aan het worstelen bent. En het worstelen heeft denk ik ook te maken met je herinneringen die je hebt uit het verleden. Herinneringen die moeilijk in woorden zijn te vertellen, maar herinneringen die er wel met vlagen uitkomt. Herinneringen die je misschien niet kan plaatsen, herinneringen die je verdriet doen, herinneringen die leuk zijn, herinneringen die je boos maken, herinneringen die………….. En dan ben je nog maar 5, bijna 6, en heb je al zoveel meegemaakt en ben je zo aan het worstelen…..

De avonden, als je gaat slapen, zijn het moeilijkst momentele voor je. Je zoekt veel nabijheid en heb moeite als papa of mama weg gaat in de avond. Je checkt dan veelvuldig of we wel terug komen. Zo ook vanavond. Mama had vergadering en heeft jou dit verteld. Ook goed verteld dat mama even weg is en dan weer thuis komt. Dit was op zich prima. Ik heb je nog wel lekker op bed gelegd en ingestopt maar toch hoorde ik je papa roepen toen mama boven bij Timo was. Aan papa vroeg je waar hij was, wat hij deed en of hij echt niet wegging. Je vertelde zelfs de stappen van weggaan: “dan doet papa jas aan, schoenen aan, deur open en gaat naar auto en weg!” Ondanks dat papa zei dat hij gewoon beneden was, bleef je vragen of papa echt niet weg ging. Uiteindelijk heeft papa afgesproken dat hij even beneden ging stofzuigen en dan boven de was kwam vouwen bij jou. Dit vond je prima. Je wachtte keurig tot papa boven was en daarna ben je lekker gaan liggen en uiteindelijk in slaap gevallen.

Slaap maar zacht lieve kanjer, wij zijn er voor je gisteren, vandaag en morgen!


P.S. Voor de nieuwsgierige onder ons het boek, waar ik gisteren over schreef, heet Have a break mom! Echt een aanrader, maar je moet hem wel in je tas hebben zodat je op elk moment het juiste hoofdstuk nog even kan nalezen……..