Al 365 dagen lang
Blijf op de hoogte en volg Familie
15 Oktober 2013 | Nederland, Noordwijk-Binnen
8760 uur,
525600 minuten en
31536000 seconden
Een jaar lang ben je nu bij ons. Wat is dat jaar omgevlogen en wat een bijzondere mooie dag was dat vorig jaar. Die eerste ontmoeting met jou zullen we nooit maar dan ook nooit meer vergeten. Die donkere ogen, die glimlach om je mond, die arm van jou op papa’s schouder, jouw in mijn armen, je eerste woordje dat “Timo” was, die eerste dag met jou en al die vele dagen daarna. Wauw wat was dat bijzonder. Ik weet nog dat ik die ochtend met moeite mijn ontbijt op kreeg en niet kon wachten tot het zover was. Tijdens het ontbijt sloegen de zenuwen op een gegeven moment toe en ik kon niet wachten totdat het half 9 was; het tijdstip waarop we ons in de lobby moesten melden en opgehaald zouden worden door onze gids. Voordat we verder konden met het programma van die dag heb ik de gids nog even snel uitgelegd dat we echt een grotere kamer moesten hebben aangezien er nog een bedje bij moest voor jou. De gids ging gelukkig aan de slag en later bleek dat dit gelukt was met wat hulp van de gids uit Beijing.
De volgende stap was onze euro’s omwisselen naar Yuans. Dit kostte de nodige tijd en handtekeningen maar na 20 minuten liepen we de bank uit met een zeer grote stapel Yuans; echt heel groot. Gelukkig wisten we dat dat stapeltje stukke kleiner zou zijn als we jou in je armen gesloten hadden. Met de auto gingen we vervolgens op weg en waarheen dat was ook niet echt duidelijk. We stopten bij een gebouw en voordat we het wisten stonden we daar op eens oog in oog met jou. Zo onverwachts maar o zo bijzonder. Wat een prachtig moment die eerste ontmoeting met jouw vader. Hoe ik ooit die ene foto heb kunnen maken is een grote vraag maar hij blijft mooi! De brok en de tranen die ik toen op dat moment op voelde komen, ik voel ze nu nog, moest ik snel weg slikken want er was werk aan de winkel voor mij. Het nodige papierwerk lag te wachten en daar had ik al mijn aandacht voor nodig. Terwijl jij bij papa op schoot zat en Timo met jou contact maakte en foto’s maakte en filmde (wat een kanjer is het toch!) worstelde ik alle papier door. Zo op zijn tijd zocht ik contact met jou, maar al snel werd ik weer bij de les geroepen door de gids. En dan moet je je voorstellen dat op zo’n moment zoveel gevoelens en gedachten door je hoofd heen gaan. En wat denk je van jou! Wat zou jij wel niet gedacht en gevoeld hebben?! Maar wat waren we trots op jou!! En natuurlijk had je wel zo af en toe een traantje, maar papa mocht je troosten.
Na deze ontmoeting en al het papierwerk konden we na ongeveer drie kwartier weg op naar de fotograaf om foto’s te maken voor het rode boekje en voor je visum en paspoort. Hup weer naar een vreemde omgeving, maar hierna konden we gelukkig na het hotel. Nadat de spullen van de ene kamer naar de andere verhuisd waren zijn we eerst bij de Pizza hut lekker gaan eten. Je genoot van de spaghetti en je grote broer was daar heel blij mee. Terug in het hotel hebben we lekker zitten spelen op de grond en jij vermaakte je prima met de rugzak die je had mee gekregen vanuit het tehuis, de kleurtje en het kleurboek. Heerlijk om naar te kijken en samen te spelen op deze manier. Op de Ipad hebben we nog wat fotoverhalen gekeken die ik voor je gemaakt had en je zei al keurig de woordjes na die je hoorde. Wat knap van je! Je deed ons toen al verbazen. De rest van de dag vermaakte we ons met een wandeling, eten en op de hotelkamer spelen. Wat een geweldige en overweldigende eerste dag hadden we met elkaar waarbij jij na een badje heerlijk in slaap viel.
En zo beleefde ik vandaag elke minuut van die dag opnieuw en opnieuw. Ik keek vanavond toe hoe je in je bedje in slaap viel. Ik was verwonderd, verbaasd, blij en dankbaar dat jij nu bij ons hoort en ons gezin verijkt heb.
En wat heb jij veel geleerd in het afgelopen jaar. Niet te geloven hoe goed jij al Nederlands spreekt en hoeveel jij al begrijpt. Je bent op zijn tijd een grote grappenmaker die ons aan het lachen maakt maar ons zeker ook kan ontroeren. Je bent een echte vechtersbaas en gaat er helemaal voor. Je bent een bijzondere mooie jongen die ons zoveel geleerd heeft en ons zo anders na het leven heeft doen kijken. 15 oktober 2012 Een lang gekoesterde droom kwam uit…………………………
-
15 Oktober 2013 - 20:58
Marjon:
365 dagen geleden.......eindelijk kwam die lang gekoesterde droom uit.......eindelijk konden jullie Luan ontmoeten en in jullie armen sluiten. Een paar dagen geleden had ik er al wat over geschreven.
Jullie zijn als gezin nu een jaar verder en kijk is waar jullie staan en wat jullie bereikt hebben......
Ik kan hier alleen maar diep, diep respect voor hebben.
En jullie bouwwerk is nog steeds niet af........ Blijf ontzettend van en met elkaar genieten.
Liefs Marjon
Ps Daan, je zou een jaar lang blijven schrijven. Is dit dan nu je laatste stukje? -
15 Oktober 2013 - 21:06
Vermist:
Lieve vrienden
Kaart klavertje vier.
Meer hoeven we vandaag niet te zeggen.
Xxx -
15 Oktober 2013 - 21:13
Pat,Bianca, Dion, Cas En Mats:
Hoi allevier,
Wat een bijzondere dag vandaag! Het is alweer een jaar geleden of pas een jaar geleden...dat jullie je tweede zoon in de armen mochten sluiten!
Wij herinneren ons die dag ook nog heel goed! We zaten hier in het verre Nederland vol spanning te wachten op jullie reisverslag van die dag! Wat prachtig om te lezen hoe het jullie daar in het verre China verging! Spanning, emotie, blijdschap, alles was ook hier aanwezig, puur van het meeleven. Wat een storm van gevoelens waren er bij jullie!
Helemaal bijzonder waren de eerste foto's die doorgestuurd werden.....wow wat een mooi en bijzonder vastgelegd moment, wat een timing die foto van papa en Luan samen....geweldig gewoon! Iedereen was op slag verkocht van Luans mooie koppie met die prachtige kijkers.
We hebben ze vele malen bekeken en ons ook hier verwonderd, om dit mooie moment voor jullie als gezin.
Alle dagen erna keken we uiteraard erg uit naar jullie stukjes en de foto's en zo konden we vanaf hier ook meegenieten met jullie nieuwe gezin! Wat waren we blij voor jullie en dit nieuwe geluk!
Wat heeft Luan nu na dit eerste jaar bij jullie al zoooo veel geleerd en ervaren! Het blijft bijzonder om dit mee te kunnen en mogen lezen!
Luan is super terechtgekomen bij zijn nieuwe ouders en lieve broer....het heeft zo moeten zijn!
Lieve groetjes van
Pat, Bianca, Dion, Cas en Mats -
15 Oktober 2013 - 21:21
Igor, Marlou, MaJin En Jibin:
Ik begrijp precies wat jullie op zo'n dag als vandaag voelen.
Alles wordt nogmaals beleeft en vol bewondering kijken jullie naar jullie mannetje en wat hij allemaal in dit jaar bereikt heeft.
Wat een kanjer (en jullie ook)
Liefs
Marlou -
15 Oktober 2013 - 21:45
Lianne:
Prachtig !!
-
15 Oktober 2013 - 22:12
Beulah:
Een heerlijk verslag met weer die prachtige 1ste foto''s.
Zo mooi!
XX Beulah -
16 Oktober 2013 - 10:00
Oma En Opa Slofstra:
Lieve kinderen en kleinkinderen,
Ook wij herbeleven in deze dagen die bijzondere gebeurtenissen van vorig jaar. Met heel ons hart voelen we ons bij jullie betrokken. Bedankt voor de mooie aflevering. We vinden het fijn dit allemaal zo te mogen meemaken.
Een lieve groet,
pa en ma Slofstra.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley