Je eerste verjaardag op school en een topprestatie
Blijf op de hoogte en volg Familie
28 Oktober 2013 | Nederland, Noordwijk-Binnen
Op school kreeg je een mooie muts en trots zat je op je stoeltje. Mama was trots op je en voelde ene brok in haar keel. Graag had ze om het hoekje gekeken als de kinderen later op de ochtend zouden gaan zingen voor je.
Toen mama je om 15.15 uur op haalde, vertelde de juf dat je het geweldig gehad had! Je traktatie viel goed in de smaak en alle kindjes waren blij met hun eetstokjes en Chinese envelopje! En jij je straalde. Kortom een geslaagde dag had je achter de rug.
Helaas stond er nog een pittig programma te wachten op je en reden we na school naar het Revalidatiecentrum. Daar heb je ruim een half uur in het warme water gelegen, nou ja zeg maar gelopen. De bodem stond dusdanig hoog dat je schouders net niet onder waren en je moest allerlei oefeningen doen. Je had geen bandjes om en regelmatig ging je dan ook even kopje onder maar kwam ook weer keurig boven of met hulp van de badmeester die ook in het water was. Het was maar goed dat papa niet aan de rand van het zwembad zat, want die had dat echt allemaal niet getrokken. Mama heeft daar minder last van; en heeft het vertrouwen in de badmeester dat hij op tijd je naar boven haalt.
Je had een leuke klik en luisterde goed naar de opdrachten en je vertrouwde hem. Heel knap van je. Ik zag je regelmatig lachen en wat was ik trots op jou. Zomaar met een vreemde het water in, zonder bandjes en dan allerlei oefeningen doen zoals op je buik drijven (met hulp) op je rug drijven (met hulp), met de ballen gooien, lopen door het water, spetteren, de ballen van de ene kant naar de andere kant brengen, etc. Gelukkig wil de badmeester vaker met je aan de slag en wil hij de volgende keer kijken hoe en wat met armbandjes etc. Goed om te horen want dat zwemmen is goed voor je spieren en het voldoet precies aan de vraag die we hebben gesteld.
Na dit intensieve half uur moest je helaas nog aan de bak bij de logopediste en dat het op was, was duidelijk want na een praatje over je verjaardag en een oefening, met een rietje veertjes opzuigen en in een bakje doen, was je energie op en had je geen zin meer. Je was niet meer te motiveren tot wat dan ook en aangezien het ook bijna tijd was, hebben we besloten te stoppen.
Het duurde dan ook niet lang voordat je in de auto in diepe slaap lag. Je was helemaal uitgeteld. Slapend heb ik je uit de auto getild naar binnen en daar werd je wakker op de bank. Je bleef minstens 10 minuten nog hangen op de bank voordat je ging spelen. Je was helemaal op. In eten had je geen zin terwijl het 1 van je favoriete was: zuurkoolschotel.
En ja dat begrijp ik ook wel, want als je moe bent heb je nergens zin. Maar eenmaal je eten door de blender heen at je jouw bordje zo goed als leeg helemaal alleen. De structuur van geblenderd eten sprak je kennelijk meer aan dan al die stukken op je bord. Al snel nadat je bordje leeg was, mocht je nog even spelen totdat het bedtijd was. Mama zette de klok zodat je kon zien hoe lang je kon spelen en wanneer de tijd van spelen voorbij was. Helaas, toen het wekkertje ging, had jij toch andere plannen en bedacht dat er een”noodgeval” was, maar dat wonden wij toch geen goed plan. Wij hadden een ander noodgeval en dat was dat je naar bedje moest. Maar ook deze ombuiging ging er niet in bij je. Papa tilde je naar boven en ondertussen en boven mopperde je nog even wat. Maar toen je het grote kussen onder het bed zag, was het mopperen over en begon je daar een praatje over. Eenmaal in je bedje, na alle avondrituelen, duurde het uiteindelijk heeeeeel lang voordat je ging slapen en heeft mama flink gesport vanavond met het op en neer gaan van de trap maar uiteindelijk lag je in dromenland.
p.s. foto’s volgen morgen want die staan op de telefoon van papa die naar de brandweer is!
-
29 Oktober 2013 - 11:43
Vermist:
Wat een dag...
Verjaardag vieren op school en dan nog intensief aan de slag in het zwembad en bij de logo.
Geen wonder dat je zo moe was en dan van moeheid en alle indrukken de slaap niet kunnen vatten.
Ik hoop dat je vandaag weer uitgerust bent opgestaan.
Liefs uit huize Vermist x -
29 Oktober 2013 - 17:35
Ingrid:
Lieve Luan,
Thomas was erg blij met de mooie tractatie. Het was het eerste wat hij aan mij liet zien toen ik thuis kwam uit mijn werk. Hij wilde ook graag eten met de stokjes en ik moet zeggen het ging hem erg goed af. Ik doe het hem niet na! Dus aardappels en bietjes en slavink zijn ook prima te eten met stokjes.
Wat een kanjer ben je dat je na zon leuke,drukke dag ook nog zo je best kon doen in het zwembad.
Super hoor.
Groetjes van Thomas en zijn mama.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley