Dankbaar
Blijf op de hoogte en volg Familie
31 Oktober 2013 | Nederland, Noordwijk-Binnen
En ja daar zit ik dan en mijmer ik terug naar een jaar geleden waarop jij voor het eerst kennis maakte met familie en vrienden. Waar jij voor het eerst voeten op Hollandse bodem zette. Wat een warm welkom hadden wij op Schiphol en ik zat net de foto’s en filmpjes even terug te kijken en de tranen vloeide over mijn wangen. Ik ervaar de emoties weer opnieuw en voel opnieuw de ontlading van toen!
Want wat een emoties kwamen er los op dat moment en wat het was het overweldigend. Wat een schitterend moment en wat heerlijk om te zien dat er zoveel lieve mensen waren (en nog steeds zijn) die ons welkom kwamen heten als gezin! Als ik eraan terug denk kan ik nog steeds niet in woorden omvatten hoeveel dat voor ons betekent heeft en nog steeds betekent. Ik weet nog dat jij alles over je heen liet komen en brak op het moment dat we naar de auto liepen. Dikke tranen biggelde over je wangen en ik troostte je door lieve woordjes in je oren te fluisteren. En mijn gedachten tolden overal heen; wat zou hij niet denken, wat maakt dit manneke toch veel mee de afgelopen weken, wat zou hij voelen, waar gaan we nu weer heen, etc. etc.
Eenmaal in de auto werd je wat rustiger en genoot je van alle lichtjes buiten en viel je al snel in slaap op schoot. Eenmaal thuis werd je wakker en we hebben je eerst mee naar binnen genomen en het huis beneden bekeken. Je bleef lekker bij me op schoot en observeerde vanaf die zijde wat er allemaal gebeurde. Een heerlijk moment om met de mensen samen te zijn die ons lief zijn! En wat een mooi versierd huis hadden we! We genoten en jij ook. Toen iedereen weg was hebben we je kamertje laten zien en was te zien dat je dingen herkende doordat je die eerder gezien had op de Ipad. Eenmaal in je bedje viel je al snel in slaap.
En nu, nu zijn we ruim een jaar verder dat je bij ons bent, een jaar verder dat je de eerste stappen zette op Hollandse bodem en wat een kanjer ben je geworden. Wat ben je groot geworden, wat heb je veel geleerd! En elke dag opnieuw, keer op keer zijn we zo dankbaar, zo blij met jou! Zo trots op jou! Zo trots op jou grote broer! Eigenlijk niet te omvatte in woorden wat wij voor jou en je grote broer voelen; zoveel liefde!
Dankbaar
Dankbaar voor wie jij bent
Dankbaar voor wat jij ons gebracht heb
Dankbaar voor hoe jij ons laten kijken naar de wereld
Dankbaar voor jouw vrolijke ogen
Dankbaar dat jij ons gezin hebt verrijkt
Dankbaar voor jouw liefde
Dankbaar voor jouw geduld
Dankbaar voor jou om wie je bent
Dankbaar voor wat je anderen brengt
Dankbaar voor jouw broederliefde
Dankbaar voor jouw vertrouwen
Maar ook zeker dankbaar
Dankbaar zijn wij Hem voor jou
De avonden zijn op dit moment moeilijk voor jou. Gisteren en eergisteren lukte het moeilijk om in slaap te komen. gisterenavond viel je uiteindelijk na 1,5 uur in slaap maar vanaf 22.00 uur was je heel onrustig en huilde je regelmatig in je slaap. Uiteindelijk na vele keren huilen en weer slapen en weer huilen en slapen, heb ik je in mijn bed genomen en dicht tegen mij aan werd je rustiger en viel je in slaap. Toen papa je over wilde leggen in het bedje naast mama bleek dat je nat was dus kennelijk had je zelfs in je slaap in je pyjama geplast. Wat gaat er toch in dat hoofdje van jou om, waar droom je over, waar denk je aan..... Voor jou lieve, lieve Luan speciaal onderstaand liedje. Haal er maar kracht uit.......Vertrouw op Hem
http://youtu.be/tPPkNMEioaY
Want wat een emoties kwamen er los op dat moment en wat het was het overweldigend. Wat een schitterend moment en wat heerlijk om te zien dat er zoveel lieve mensen waren (en nog steeds zijn) die ons welkom kwamen heten als gezin! Als ik eraan terug denk kan ik nog steeds niet in woorden omvatten hoeveel dat voor ons betekent heeft en nog steeds betekent. Ik weet nog dat jij alles over je heen liet komen en brak op het moment dat we naar de auto liepen. Dikke tranen biggelde over je wangen en ik troostte je door lieve woordjes in je oren te fluisteren. En mijn gedachten tolden overal heen; wat zou hij niet denken, wat maakt dit manneke toch veel mee de afgelopen weken, wat zou hij voelen, waar gaan we nu weer heen, etc. etc.
Eenmaal in de auto werd je wat rustiger en genoot je van alle lichtjes buiten en viel je al snel in slaap op schoot. Eenmaal thuis werd je wakker en we hebben je eerst mee naar binnen genomen en het huis beneden bekeken. Je bleef lekker bij me op schoot en observeerde vanaf die zijde wat er allemaal gebeurde. Een heerlijk moment om met de mensen samen te zijn die ons lief zijn! En wat een mooi versierd huis hadden we! We genoten en jij ook. Toen iedereen weg was hebben we je kamertje laten zien en was te zien dat je dingen herkende doordat je die eerder gezien had op de Ipad. Eenmaal in je bedje viel je al snel in slaap.
En nu, nu zijn we ruim een jaar verder dat je bij ons bent, een jaar verder dat je de eerste stappen zette op Hollandse bodem en wat een kanjer ben je geworden. Wat ben je groot geworden, wat heb je veel geleerd! En elke dag opnieuw, keer op keer zijn we zo dankbaar, zo blij met jou! Zo trots op jou! Zo trots op jou grote broer! Eigenlijk niet te omvatte in woorden wat wij voor jou en je grote broer voelen; zoveel liefde!
Dankbaar
Dankbaar voor wie jij bent
Dankbaar voor wat jij ons gebracht heb
Dankbaar voor hoe jij ons laten kijken naar de wereld
Dankbaar voor jouw vrolijke ogen
Dankbaar dat jij ons gezin hebt verrijkt
Dankbaar voor jouw liefde
Dankbaar voor jouw geduld
Dankbaar voor jou om wie je bent
Dankbaar voor wat je anderen brengt
Dankbaar voor jouw broederliefde
Dankbaar voor jouw vertrouwen
Maar ook zeker dankbaar
Dankbaar zijn wij Hem voor jou
De avonden zijn op dit moment moeilijk voor jou. Gisteren en eergisteren lukte het moeilijk om in slaap te komen. gisterenavond viel je uiteindelijk na 1,5 uur in slaap maar vanaf 22.00 uur was je heel onrustig en huilde je regelmatig in je slaap. Uiteindelijk na vele keren huilen en weer slapen en weer huilen en slapen, heb ik je in mijn bed genomen en dicht tegen mij aan werd je rustiger en viel je in slaap. Toen papa je over wilde leggen in het bedje naast mama bleek dat je nat was dus kennelijk had je zelfs in je slaap in je pyjama geplast. Wat gaat er toch in dat hoofdje van jou om, waar droom je over, waar denk je aan..... Voor jou lieve, lieve Luan speciaal onderstaand liedje. Haal er maar kracht uit.......Vertrouw op Hem
http://youtu.be/tPPkNMEioaY
-
31 Oktober 2013 - 20:12
Vermist:
Wat een emoties waren er vorig jaar deze tijd.
Tranen van geluk en blijdschap!
En wat mooi het moment dat jullie thuis kwamen,
Het voelde zo goed.....het klavertje vier.
En lieve Luan vanaf het moment dat we je zagen, ben je niet meer uit ons hart weggeweest.
We houden van je ! En je papa, mama en grote broer.
liefs Bert, Maja, Anouk, Rick en Manon x -
31 Oktober 2013 - 21:02
Igor, Marlou, MaJin En Jibin:
Ook hier een brok in mijn keel als ik aan dat moment terug denk.
Wat hebben onze jongens veel meegemaakt het afgelopen jaar, maar ook daarvoor.
Het is dan ook heel begrijpelijk dat ze soms een terugval hebben.
Met Jibin doen we op dit moment ook weer een stapje terug.
Hij heeft dit blijkbaar nodig op dit moment.
Dikke knuffel,
Marlou -
31 Oktober 2013 - 22:25
Pat, Bianca, Dion, Cas En Mats:
Wat was het een mooi en bijzonder moment vorig jaar dat jullie als gezin van VIER terug kwamen vanuit het verre China!!
Het geluk maar ook de vermoeidheid van de heftige, prachtige en verrijkende reis straalde werkelijk van jullie af en wat een prachtig manneke hing daar om mama's nek! Zo bijzonder en mooi om daarbij aanwezig te zijn!
En nu een jaar later alweer....waar blijft de tijd... en wat een topmanneke hebben jullie meegebracht.
Stoer, leergierig, nieuwsgierig, nooit van opgeven weten, een heuse doorzetter.
Dat is ook precies wat er allemaal nodig is om je zo te kunnen handhaven zoals jij dat doet Luan!
Je bent een kanjer! Respect voor jullie allevier voor alles wat je als gezin al bereikt hebt....er komt vast nog zoveel moois! Jullie zijn kanjers!
Lieve groetjes,
Pat, Bianca, Dion, Cas en Mats -
31 Oktober 2013 - 22:50
Marjon:
Vol bewondering, verwondering, ontroering en enthousiasme volg ik jullie op afstand.
Wat super dat dat op deze manier kan. Dank daarvoor.
Ik heb diep respect voor jullie alle vier. Wat een prachtig bouwwerk hebben jullie neergezet. Met zoveel liefde hebben jullie steen voor steen gemetseld. Jullie gingen net zolang door totdat het fundament stevig genoeg was. Soms kwamen er wat kleine scheurtjes in, die jullie vervolgens weer wegwerkten.
Een bouwwerk wat nog lang niet af is, maar wel een bouwwerk wat bestand is tegen stormen. Gewoon omdat jullie bouwwerk een heel stevig fundament ( basis ) heeft. Een fundament om op terug te vallen.
Blijf met liefde bouwen en bekijk jullie bouwwerk regelmatig met trots. Want trots mogen jullie zeker zijn op wat jullie hebben bereikt.
Liefs Marjon
-
31 Oktober 2013 - 23:42
Gerrie Slofstra:
Wat was het een ontroerend moment alles zit nog op mijn netvlies. Al die moedige lieve gezinnen met in hun armen het kindje dat ze hadden geadopteerd.Het kindje waar ze zo intens gelukkig met een stralende warme glimlach aan familie en vrienden lieten zien. En daar tussen jullie een intens gelukkig klavertje vier.
Daar zagen we Luan in de armen van jouw Daan en samen met Lodewijk enTimo jullie zo gelukkig te zien maakte me zo intens dankbaar en was ik zo ontzettend trots op jullie .Luan sloot ik voor altijd diep in mijn hart. En de tranen liet ik maar komen , heerlijk was het moment dat ik jullie in mijn armen sloot.
Luan je bent een parel in Gods hand. We houden zielsveel van je.
Veel liefs van opa en oma.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
