Mama dag!

Vanochtend was je rond de klok van zevenen wakker, maar het lukte mij om je nog een uurtje in bed te houden. Je kwam zelf met het voorstel om pas uit bed te gaan als papa en Timo weg gingen. Nou dat vond ik een prima deal. Toen het zover was, gaf je aan dat je in je bed geplast had en zei er snel achteraan “is toch nie erg mama?” En nee natuurlijk is dat niet erg en dat kan gebeuren. Dus hup naar de badkamer waar je lekker in bad gegaan bent. Hier speelde je er vrolijk los met bekers, boten en sop. Je waste jezelf keurig en daarna spoelde je jezelf af met de douchekop. Deze keer ging dat prima en bleef mama droog!

Je droogde jezelf af en ik droogde je na en daarna ging jezelf aankleden. En o o o wat was je trots op jezelf toen je klaar was. Een dikke duim kreeg je van mama en een high five na. Toen mama ook klaar was met douchen en aankleden, zijn we naar beneden gegaand. Hier heb je lekker gespeeld en je ontbijt opgegeten. Daarna wilde je Brandweerman Sam kijken en dat was natuurlijk prima. Je keek 1 dvd tje met filmpjes, zong er vrolijk op los en zo af en toe hoorde ik dat je zelfs wat teksten mee sprak. Knap hoor!

Na de filmpjes ging je weer lekker spelen. Ik stelde nog voor om een spelletje te doen maar je zei: “hoef nie hoor mama, Luan lekker spele!” Ik vertelde je wel hoe het programma voor de rest van de dag eruit zou gaan zien (spelen, eten, slapen, Timo halen en naar opa en oma Slofstra in Nunspeet). Ten aanzien van opa en oma Slofstra vroeg je me de haren van het hoofd: “Is het ver? Blijf mama ook slape? Waar slape mama, papa, Timo en Luan? Waarom oma nie hier slape? Mag Binkie mee? Waarom nie?” etc. etc. Zo als de vloedstroom met vragen kwam, zo op eens stopte je met vragen en ging je door met spelen.

Tijdens het spelen at je heerlijk twee boterhammen met salami en dronk je een beker meld. “Boterhamme zijn heeeeel lekker mama!” Na de lunch was het de hoogste tijd om te gaan slapen. Je kronkelde je lekker op de bank met je hond in je armen en viel al snel in diepe slaap.

Na ruim 1.5 uur heb ik je wakker gemaakt omdat het tijd was om Timo te halen. Je kon niet echter wakker worden en staarde maar wat in de leegte. Mama moest je tillen naar de auto en daar kwam je eindelijk weer een beetje bij.

Onderweg naar opa en oma keek je samen met je grote broer naar Pieter Post. Regelmatig klonk het begin- en eindliedjes door de auto en schaterde jij het uit van het lachen. Heerlijke geluiden waar ik zo intens van kan genieten! Regelmatig vroeg je natuurlijk of we er al bijna waren en de Mickey Mouse klok gaf jou dan duidelijkheid. Vervolgens na het kijken gaf jij het bekende commentaar: “o, nog lang nie” “Oke!” “O zijn er bijna! YES!”

Eenmaal bij oma was mama niet meer in beeld en ging je samen met oma de brandweerkazerne in elkaar zetten. Wat een gepuzzel maar je hielp oma goed. Daarna ging je heerlijk spelen en kregen de meeste poppetjes weer een plekje in de auto’s en kazernes. Geweldig om te zien met welke precisie je dat doet! Wel waren er ook wat momentjes dat je even moest acclimatiseren en wat boos en verdrietig was.

In eten at je niet zoveel zin, maar met behulp van oma kwam je schaaltje boerenkool toch leeg. De peertjes in bosbessensap (oma’s recept) gleden wel zo naar binnen en daar kon je maar geen genoeg van krijgen!

Na het eten mocht je nog even spelen maar daarna was het toch echt tijd om naar bed te gaan. Na nog drie keer roepen ben je heerlijk in slaap gevallen dromend van de dag van morgen.