Vallen en opstaan

Vandaag begon de dag zoals vele andere dagen. Wakker worden, douchen, eten even tv kijken en dan hup naar school. Op school mocht je je schoentje bij de schoorsteen zetten want vannacht zou de Sint een bezoekje brengen aan school. Spannend hoor en alsof je dit al jaren doet, zette je je schoentje neer en huppelde vrolijk de klas heen. Wat is het toch heerlijk om te zien dat je ondanks de spannende en drukke decembermaand geniet. Geniet op school en je plekje daar gevonden heb. Je gaat elke dag met plezier naar school en eigenlijk wil je alleen niet naar school als je echt heeeeel moe ben. Op vrijdag blijf je nog lekker thuis en dat doet je goed. Een dagje waarop mij gewoon lekker je ding kan doen, zonder dat je andere kindjes om je heen heb waar je mee moet samen spelen. Waar je naar moet luisteren, waar je in je spel op moet anticiperen. Want ja je praat al heel vlot Nederlands maar begrijpen doe je nog steeds niet alles en dan nog je spierziekte maakt dat je de gehele dag top sport levert. En dan kunnen wij met trots zeggen dat je elke dag met de gouden medaille naar je bedje gaat!

Om 15.15 uur haalde papa je van school op. Eerst hebben jullie Timo thuis gebracht en daarna
Zijn jullie direct doorgereden naar de fysiotherapie; benieuwd naar wat de ‘gymjuf’ ging doen vandaag met jou. Ik kan je zeggen het was een topmiddag met en voor jou.
Even moesten we wachten en toen kwam er een man en de gymjuf aan. Je wilde ze eigenlijk geen hand geven maar je deed het wel. Tja deze mensen kennen we nog niet goed en dan kijk jij liever even de kat uit de boom. En groot gelijk heb je hoor. Ik vind het so wie so al knap dat je al met de praatjuf alleen mee gaat en je zo vertrouwd voelt met de badmeester in het water.

Maar terug naar die ene man en gymjuf. We liepen met hun mee…. een hele andere kant op dan anders. Waar gaan we naar toe dacht ik en ik zag aan jouw hoofdje dat jij dat ook dacht. We kwamen in een grote gymzaal. Daar werd een grote mat op de grond gelegd. Ze riep ons en we liepen die hele grote zaal door naar die ene mat. Wat gaan we nu doen??? Je schoenen mocht je aanhouden. En toen, toen mocht je op de mat staan. En de vrouw ging je zomaar omgooien. En nog een keer en nog een keer. Die man deed allemaal koprollen voor. Dan links over de schouder en dan rechts. Jij mocht het daarna ook doen. En wow wat ging dat goed! Je kreeg er lol in en je bleef maar rollen, springen en vallen op mat. Echt heerlijk om naar te kijken.

Ondertussen spraken pappa en de meneer en gymjuf over de valtraining. Die man deed aan judo en de gymjuf is fysiotherapeute en keek mee naar mogelijke oefeningen voor jou. Het advies was eigenlijk om jou op judo te gaan doen. En dit moest papa maar met mama bespreken thuis. Ondertussen bleef jij maar springen duiken, vallen en koprollen doen. Toen je omgeduwd werd, moest je hard lachen. Tja echt tackelen om te zien hoe je zou vallen kon natuurlijk niet. Het was een topmiddag. Of je moe werd?? Je liet het niet zien, maar eenmaal thuis was het wel duidelijk te zien. De volgende keer mag je weer! We hebben er al weer zin in.

Thuis keek je nog naar het Sinterklaasjournaal, aten we, ga je mama heeeeeel veel knuffels die uiteten ging en nog meer knuffels en daarna mocht je nog even spelen. Toen het tijd was om naar boven te gaan, liep je gewillig mee. Snel tanden poetsen, boekje lezen en slapen. Je sliep heel snel. Waarschijnlijk toch wel een beetje moe van alle koprollen, duikelingen en het vallen.


Vallen en opstaan
Rennen en stilstaan
Lachen en huilen
Boos en blij
Wij blijven bij je heel dichtbij

Liefs Mama, Timo en Papa