Kleine kinderen worden groot - Reisverslag uit Noordwijk-Binnen, Nederland van Familie Slofstra - WaarBenJij.nu Kleine kinderen worden groot - Reisverslag uit Noordwijk-Binnen, Nederland van Familie Slofstra - WaarBenJij.nu

Kleine kinderen worden groot

Blijf op de hoogte en volg Familie

02 December 2013 | Nederland, Noordwijk-Binnen

Vroeg riep mijn moeder altijd wacht maar kleine kinderen,kleine zorgen, grote kinderen grote zorgen! En ik maar denk ach dat zal wel meevallen maar ik kan vanuit ervaring nu zeggen dat het ook echt zo is.

Onze oudste zoon, net 11 jaar, is al heerlijk aan het puberen of pre-puberen. En als ik dat tegen andere zegt, zeggen ze: “nu al?!” “Ja, nu al”, zeg ik dan. Maar gelukkig zijn er ook een hoop mensen die het wel herkennen en zeggen “Ooo, die van mij is ook al heerlijk aan het puberen. En ja dat puberen neemt ook een hoop zorgen mee. Want zomaar wil Timo van de een op de andere dag zelfstandig naar de voetbal op de fiets. En ja hij voetbalt van kwart voor 5 tot kwart voor 6 en momenteel is het dan best donker. Nu is het wel zo dat het voetbalveld naast onze wijk ligt dus zover is het ook niet, maar toch………..Loslaten!!!! En wat is hij trots als hij het weer gedaan heeft en we hem dan een vet (of is dat woord al weer uit)compliment geven. Ja, vet/cool/chil het is allemaal niet meer bij te houden welke woorden de pre-pubers/jongeren tegenwoordig gebruiken. Gelukkig word ik regelmatig bij gepraat op mijn werk door de jongeren daar, maar ja al die ingewikkelde woorden onthouden dat is best ingewikkeld.

Het pre-puberen brengt ook de nodige woordenwisselingen mee. En van het weekend kreeg ik voor mijn voeten geworpen; “Hoe was jij dan vroeger? Jij was toch ook zo?” Ehm dat antwoord moest ik hem even schuldig blijven. Dus lieve mama als je dit leest hoe was ik eigenlijk als puber? En lieve schoonmama hoe was Lo eigenlijk als puber? We horen/lezen het graag! Maar ja die woordenwisselingen, het op een geheel ander level praten met elkaar, het geen antwoord krijgen op de vraag, dan weer wel wil knuffelen en dan weer niet, wel thuis een zoen op de mond maar niet als je op schoolplein bent. Hellup wat moet ik als moeder veel onthouden; al die regeltjes, al dat geduld, al dat begrip!!!!
Maar wat was ik weer trots op onze pre-puber toen hij met rode wangen en oren op de fiets de tuin in reed om kwart over 6. Terug van de voetbal en dan heerlijk droog reageren als we zeggen tegen hem dat we wat ongerust waren omdat hij zo laat was (voetbal om kwart voor 6 afgelopen). En tevens vragen waarom hij niet gebeld heeft toen hij bij de voetbal vandaan reed? Heel droog dan een reactie van: “Ik red me wel hoor mama en bellen hadden we dat afgesproken. Het is toch goed gegaan en ik heb de trainer nog even geholpen met opruimen!” Wat een kanjer; wat zijn we trots op onze 11 jarige zoon!

En dan hebben we nog die andere kleine kanjer; die ook heerlijk de wereld aan het ontdekken is. Zo schreef ik vrijdag al over zijn boze buien en gisteren over een top zaterdag en gisteren over een zondag die alle kanten op ging. En zo intens lief ben je vandaag of komt het door ons. We zijn namelijk gestart om de dag wat visueler te structureren voor je en de kookwekker te gebruiken bij activiteiten. Als hij afgaat dan gaan we…….. Tussendoor helpen we je nog even hieraan te herinneren. Kortom kleine stapjes te nemen, minder te eisen van je, mee te bewegen met jou en je te ondersteunen als we de stroom tegen hebben. Oké we hebben nog maar 1 dag erop zitten, maar het hielp vandaag wel. Wat een heerlijke dag was het zowel op school als thuis. Op school hard je best gedaan bij de Pietengym en terecht je Pietendiploma gekregen. En vanmiddag hard je best gedaan bij het Revalidatiecentrum met zwemmen en de praatjuf. Wat heb jij hard gewerkt en ondanks dat je dan altijd heel moe bent, konden we goeie afspraakjes maken en de kleine stapjes tot aan het slapen gaan goed nemen.

Lieve Luan wat is het leven soms toch ingewikkeld en lastig maar weet dat we in jouw bootje meevaren tegen de stromen in. En ook als we een waterval tegenkomen vliegen we met je mee naar benee. Weet dat je na hard werken ook weer in rustige stromen komt zodat we rustig verder kunnen peddelen op weg naar jouw doel. Wij houden van je!

http://youtu.be/F057VCXk4go

  • 03 December 2013 - 07:45

    Maja:

    Ze worden ouder groter en wijzer. En willen alles zelf doen.
    Denken alles zelf te kunnen.
    Maar hebben je regelmatig nog o zo nodig.
    Loslaten. ...heel langzaam dan maar.

    Liefs mama maja x

  • 03 December 2013 - 19:06

    Marjon:

    Loslaten is misschien wel het moeilijkste wat er is, ook als je kinderen al wat groter worden.
    En dan ook nog het vertrouwen uitstralen naar je kind dat je in hem/haar geloofd, best lastig, omdat bij jezelf grote vraagtekens rijzen. Geloven en hopen dat wat je je kind hebt meegegeven en verteld, dat die puzzelstukjes op z'n plekkie terecht komen.

    Liefs Marjon

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Familie

Welkom op onze website Op Reis Naar Jou! Op deze website kunnen jullie onze reis volgen naar onze zoon Luan in China en hoe het met ons verder gaat in Nederland. Veel plezier met lezen en schroom niet om een berichtje achter te laten!

Actief sinds 21 April 2012
Verslag gelezen: 339
Totaal aantal bezoekers 436048

Voorgaande reizen:

12 Oktober 2012 - 31 Oktober 2012

Op reis naar Luan

Landen bezocht: