Laatste dagjes in België

Vandaag brak onze laatste dag aan in België. Vanmiddag zou mijn zus en haar gezin al richting huis vertrekken. Dat maakte dat we na alle ochtendrituelen lekker zijn gaan zwemmen met alle kinderen. Iets wat de kinderen heel erg leuk vinden om te doen en maar geen genoeg van kunnen krijgen. Vooral de glijbaan is heel erg favoriet en op nummer twee staat de stroomversnelling. Ook jij klimt keer op keer met iemand achter je naar boven om vervolgens weer op je buik naar beneden te roetsjen. Meestal kom je op je billen benden aan want dan heb je ergens halverwege gekeerd. Heerlijk om te zien hoe je geniet en er wel op een gegeven moment voor zorgt dat papa je naar boven tilt omdat de trappen toch wel heel erg vermoeiend zijn.

Zoals verwacht kostte het enigszins moeite om jullie het zwembad uit te krijgen. En dan dat aankleden vanuit het zwembad, altijd weer een worsteling. Het is er nooit schoon maar wel lekker warm. Allereerst met je handen vol op zoek naar een leeg omkleedhokje en als je deze gevonden heb; enigszins een beetje schoon begint de strijd met dat plakkende badpak. Als je deze uiteindelijk afgestroopt heb zonder te vallen snel afdrongen en dan aankleden. Ondertussen krijg ik het al behoorlijk warm en met klotsende oksels wurm ik mij dan eerst in mijn eigen kleding. Helaas was ik mijn jogging broek vergeten want dat gaat na het zwemmen altijd het snelst en het makkelijkst. Als ik dan aangekleed ben, kom jij net aanlopen vanonder de douche en begin ik met jou. Natuurlijk was je je slippers vergeten en kon mama deze nog even gaan ophalen. Weer even je voeten afspoelen en hup snel terug naar het veel te kleine hokje waar onze spullen liggen. Snel die natte zwembroek uit en ja hoor natuurlijk ligt je onderbroek daarop de grond. Je kent het wel altijd valt er wat van 1 van je kledingstukken tijdens het omkleden en precies daar waar het natst is. Om mij heen hoor ik vele gestreste klanken en uitroepen van mama’s en papa’s. Gelukkig denk ik, ik ben niet de enige die het aankleden het minste van alles vindt van een zwempartij. Jij kletst ondertussen lang uit en heb nergens last van. Je moet wel lachen als je onderbroek op de grond valt en wil al van de bank af wippen om hem op te pakken, maar dat hoeft niet want deze keer was mama je al snel voor. De schade valt gelukkig mee en mama worstelt verder om kledingstuk voor kledingstuk bij je aan te trekken. Dit alles in een zo snel mogelijk tempo om maar niet al te lang te hoeven blijven in dit kleine pashokje waar het niet echt schoon is en de temperatuur best warm is.
Na een kleine 10 minuten zijn we helemaal klaar en kunnen we ons zelf verlossen uit het kledinghokje. Papa en Timo zijn nog niet klaar, maar wij zoeken de frisse lucht op.

Eenmaal in het huisje hebben we lekker een soepje en brood gegeten. Daarna ben jij samen met papa, opa, oma en Floris en Gijs gaan wandelen langs het meer. Timo had niet zo’n zin en samen hebben we een potje monoploy gespeeld. Natuurlijk niet uitgespeeld maar wel de nodige straten kunnen kopen. Kortom quality time met onze oudste zoon; erg belangrijk al zou hij het liefst alles met z’n vieren doen! Maar we hebben afgesproken dat elke maand er een 1 op 1 momentje is voor hem met of mama of papa. Hij mag dan bedenken wat we gaan doen. Nou ik kan je zeggen dat de eerste plannen al gemaakt zijn! De maand januari staat een bioscoopje met mama op het programma! Nu alleen nog het weekend een datum plannen; gezellig hoor.

Toen iedereen terug was van de wandeling hebben we mijn zus en haar gezin uitgezwaaid en zijn opa, oma en papa boodschappen gaan doen. Toen zij terug kwamen, zijn we gestopt met het spelletje monoploy en hebben we lekker geborreld met elkaar. Daarna nog gezamenlijk gegeten. Een gezellige afsluiting van een geweldige vakantie in België met elkaar. Naar mijn idee heeft een ieder genoten en was het top om te zien hoe de oudste neefjes elkaar vonden en zich met elkaar vermaakten. Ook de jongste vermaakten zich prima op hun eigen wijze manier. Kortom opa en oma bedankt voor deze fantastische vakantie en wat ons betreft voor de herhaling vatbaar!

Na het eten heeft mama het een en ander alvast ingepakt en mocht jij nog even spelen. Daarna was het echt tijd om te gaan slapen. Eenmaal in je bedje viel je vrijwel meteen in diepe slaap tot de volgende ochtend kwart over 8.

Papa, mama en Timo waren al vroeg op en in de weer om de laatste spullen in te pakken en te zorgen dat we op tijd (half 11) uit het huisje waren. Nou dit is weer prima gelukt. Om kwart over 10 reden we weg nadat we opa en oma gedag gezegd hadden en bedankt hadden voor dit mooie avontuur. Jij viel in de auto al vrij snel in slaap en sliep ruim 1.5 uur. Kijk dat is mooi want dan zit her al een groot gedeelte van de rit er op. De rest van de rit vermaakte jij je met je tablet. Het laatste uurtje was wat lastiger voor je en vroeg je vaak of we er al waren. Uiteindelijk reden we tegen tweeën Noordwijk binnen en kon het uitpakken en opruimen beginnen. Na twee uur hadden we dit er ook op zitten en vermaakten de beide mannen zich al weer met laptop en speelgoed. Het was jammer dat de vakantie afgelopen was, maar het was ook weer fijn om thuis te zijn. Thuis bij Binkie die ons erg gemist had. Nog twee dagen relaxen en dan begint straks het normale ritme weer van school, werk, revalidatiecentrum, sport en alle andere dingen. Maar we kunnen de weken weer aftellen want over 6 weken mogen we een weekje met elkaar gaan genieten in het huisje van opa en oma Slofstra in Nunspeet. Wat een rijkdom!